Tíminn - 12.11.1992, Síða 8

8 Tíminn
Fimmtudagur 12. nóvember 1992
_ ' - jhia c* vnfin i*
FUNDIR UG FELAGSSTURF
KFNE
37. kjördæmisþing framsóknarfélaganna i Norðuriandskjördæmi eystra veröur hald-
ið á lllugastööum I Fnjóskadal dagana 13. og 14. nóvember 1992.
Föstudagur 13. nóvember
Kl. 20:30 1. Setning þingsins.
Dagskrá:
2.
3.
4.
5.
Kosning starfsmanna þingsins.
Skýrsla stjómar og reikningar.
Umræöur um skýrslur stjómar og afgreiðsla reikninga.
Framlagning mála.
Halldór Asgrlmsson, ályktun atvinnumálahóps.
Guömundur Stefánsson, ályktun byggöamálahóps.
Daníel Amason, ályktun umhverfismálahóps.
Avarp Steingrims Hermannssonar.
Umræöur.
Laugardagur 14. nóvember
Kl. 8
Kl. 9 til 12
Kl. 12 til 13
Kl. 13 til 16
Kl. 16 til 16:30
Kl. 16:30
Kl. 17
Kl. 17:15
Kl. 18
Morgunveröur.
Nefndastörf.
Matarhlé.
Afgreiösla mála.
Kaffihlé.
Kosningar.
Akvörðun um gjald til KFNE.
Önnur mál.
Þingslit.
Arnesingar — Félagsvist
Hin árlegu spilakvöld Framsóknarfélags Arnessýslu hefjast 6. nóvember kl. 21 I nýja
félagsheimilinu Þingborg i Hraungeröishreppi. Spilaö veröur í Aratungu 13. nóvem-
ber kl. 21.00 og aö Flúöum 20. nóv. kl. 21.00. Aöalverölaun utanlandsferö. Góö
kvöldverölaun.
Stjómln
Félagsvist á Hvolsvelli
Spilaö verður á sunnudagskvöldum 15. nóvember, 29. nóvember, 13. desember
og 10. janúar. Auk kvöldverðlauna verða ein heildarverölaun: Dagsferö fyrir 2 meö
Flugleiöum til Kulusuk.
3 hæstu kvöld gilda. Framsóknarfélag Rangárvallasýslu
Reykjavík
Fulltrúaráð framsóknarfélaganna I Reykjavik hefur opnað skrifstofu aö Hafnarstræti
20, 3. hæð. Skrifstofan er opin alla virka daga frá 13:00-17:00.
Stjóm fulltrúaráósins.
Aðalfundur
Framsóknarfélags
Akraness
veröur haldinn þriöjudaginn 17. nóvember kl. 21.00 I Fram-
sóknarhúsinu. Venjuleg aðalfundarstörf.
Ingibjörg Pálmadóttir alþingismaður mætir á fundinn.
Stjórnin
Ingibjörg
Konur á barmi jafnréttis?
Ráöstefna um jafnrétti kynjanna haldin laugardaginn 14. nóvember kl. 13.00 i Tjarn-
arsal Ráöhúss Reykjavikur.
Dagskrá:
Kl. 13.00 Ráöstefnan sett — Ása Richardsdóttir.
Kl. 13.15 Er islenskt menntakerfi kvenfjandsamlegt?
Guöný Guöbjömsdóttir dósent.
Konan í viðskiptaheimi karla.
Ólöf Þorvaldsdóttir framkvæmdastjóri.
Fyrirspumir.
Kl. 14.15 Jafnréttislög — eru þau aöeins oröin tóm?
Friörik Sophusson fjármálaráöherra.
Jóhanna Sigurðardóttir félagsmálaráöherra.
Kl. 15.15 Kaffihlé.
Kl. 15.45 Stjórnmálaflokkar — em konur dæmdar til setu á vara-
mannabekknum?
Stefania Traustadóttir, varaþingmaöur Alþýöubandalagsins.
Halldór Ásgrimsson, varaformaöur Framsóknarfiokksins.
Fyrirspumir.
Ráösfefnunni slitiö.
Kl. 16.45
Allir velkomnir.
Samstarfshópur kvenna i ungliðahreyfingum islenskra stjómmálaflokka
Reykjanes
Skrífstofa Kjördæmissambandsins aö Digranesvegi 12, Kópavogi er opin mánudaga
og miövikudaga kt. 17.00-19.00, simi 43222. K.F.R.
Vestur-Skaftfellingar
Aöalfundurframsóknarfélaganna i V-
Skaftafellssýslu veröur haldinn í Kirkju-
hvoli, Kirkjubæjarklaustri, föstudaginn
13. nóvember kl. 20.30.
Dagskrá:
1. Venjuleg aöalfundarstörf.
2. Kosning fulltrúa á flokks-
þing.
3. Önnur mál.
Áfundinn mæta Jón Helgason alþingis-
maöur og Ólafla Ingólfsdóttir, formaður
KSFS. Nýir félagar velkomnir.
Aðalfundur Framsóknarfé-
lags Skagafjarðar
veröur haldinn I Framsóknarhúsinu á
Sauðárkróki miövikudaginn 18. nóvem-
berkl. 21.00.
Dagskrá: Venjuleg aöalfundarstörf.
Alþingismennimir Páll Pétursson og
Stefán Guömundsson mæta á fundinn
og ræöa stjómmálaviöhorfiö.
Stjómln
Páll
Stefán
Gulir tónleikar
Gula tónleikaröð Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar, þar sem frægur ein-
leikskonsert er meðal verka, virðist
eiga upp á pallborðið hjá tónleika-
gestum, því Háskólabíó var allþétt
setið fimmtudaginn 5. nóvember.
Vinsælt einleiksverk kvöldsins var
píanókonsert Schumanns, en
Krystyna Cortes lék einleik.
Krystyna Cortes fluttist hingað til
lands fyrir mörgum árum eftir
glæsilegan námsferil í Bretlandi, og
hefur fengist við undirleik og
kennslu síðan. Þar til í febrúar í
fyrravetur að hún kom fram á ein-
leikstónleikum í fyrsta sinn, er hún
spilaði á vegum EPTA við góðar
undirtektir. Og nú spilaði hún sem-
sagt með Sinfóníuhljómsveitinni
hinn mikla konsert Schumanns.
Leikur hennar var mjög fágaður,
hendingar fagurlega mótaðar, og
a.m.k. í þetta sinn var rómantíska
línan valin. Var ekki annað að heyra
en að Krystyna Cortes stæði fyllilega
við þær væntingar, sem við hana eru
bundnar sem einleikara eftir EPTA-
tónleikana.
Stjórnandinn var líka nýr maður á
sviði Háskólabíós, ungur Finni að
nafni Hannu Koivula. Hann lærði
upprunalega að spila á lúður, en fór
svo í hljómsveitarstjóranám hjá
Jorma Panula, þeim sem kenndi
Petri Sakari og mörgum öðrum
frægðar- Finnum. Árið 1990 fékk
hann byr undir báða vængi er hann
hlaut fyrstu verðlaun í keppni í Sví-
þjóð; síðan hefur Hannu Koivula
stjórnað hljómsveitum um öll Norð-
urlönd og nú síðast hér, sem honum
fórst vel úr hendi.
Fyrstar á efnisskrá voru annars
„Reflections" eftir Árna Egilsson,
bassaleikara í Kalifomíu (f. 1939).
Árni hefur unnið um árabil sem
„sessjón-spilari" þar vestra, en slíkir
menn spila í tónverum „allt sem að
kjafti kemur" beint af blaðinu, auk
þess sem hann er talinn í hópi
snjöllustu einleikara á bassa. Og nú
er hann farinn að semja líka; „Re-
flections" (íhugun, speglanir) er
kunnáttusamlega skrifað, sem von-
legt er, með íhugulum inngangi,
geðshræringu í miðkafla og niður-
lagi sem deyr út í tómið — tónskáld-
ið yrkir á Reagan- tímanum, þegar
manngildið var mælt í dollurum, og
vitnar í kínverskt heimspekiljóð:
„Hinn auðugi maður bælir niður
hið illa og heiðrar hið góða í anda
guðdómlegra lögmála."
Tónleikarnir enduðu með 9. sin-
fóníu Sjostakóvitsj frá árinu 1945.
Þetta er mikil ágætis sinfónía, litrík
og skemmtileg, gráglettin og sposk.
Tónskáldið átti löngum í útistöðum
við Stalín og „kerfið" þar eystra, og
tónleikaskráin segir frá því að Jósef
hafi orðið fyrir vonbrigðum með
verkið þegar það var frumflutt. Enda
var hann af gamla skólanum.
Hljómsveit vorri og stjórnandanum
unga tókst upp með miklum ágæt-
um, einstakir spilarar tóku góða ein-
leikskafla sem rússnesk tónskáld
bjóða uppá öðrum tónskáldum
fremur, og öllum var vel fagnað í
lokin.
S.St
Menning landsins
Sagt er að íslensk menning sé undir-
staða evrópskrar menningar. Þá eig-
um við alls enga menningu þegar allt
kemur til alls, því Evrópa er eitt log-
andi bál.
Menningin, sem við eigum, er
í fögrum Ijóðum, listum og göf-
ugum bókum. í bókum Grétars
Fells er svo margt sem er hin
sanna menning. Ef þær eiga ekki eftir
að verða biblía íslendinga í framtíð-
inni, þá verður þjóð okkar aldrei sann-
menntuð þjóð.
Ómenningin er svo mikil að það er
hvorki hægt að opna fyrir útvarp né
sjónvarp. Það er ekkert vit í þessu:
Draugaleikrit um hábjartan sumar-
dag, undirheimar Chicagoborgar og
svo glæpaleikrit. Fréttirnar eintóm
hörmung. Hvert á fólk að snúa sér í
þessum ósköpum? Það er hvergi ljós.
Svo er verið að loka menn inni sem
brjóta af sér. Þetta er allt ein hringa-
vitleysa. Það er bókstaflega verið að
kenna þetta alls staðar.
Núna er atvinnuleysi og margt fólk
sem á litla aura. Svo eru þær stéttir,
sem eru vinnandi, að biðja um meiri
peninga. Þær virðast trúa á peninga í
landinu. Fólk heldur dauðahaldi í þá,
af því að hvergi er sönn trú. Efnis-
hyggjan ræður hér ríkjum. Sá, sem lif-
ir aðeins fyrir peninga og veraldlegan
auð, hleður utan um sig múr og grátt
ský eigin vanþekkingar umlykur
hann.
Það þrffst ekkert þjóðfélag með svona
hugsunarhátt, enda er það
komið á daginn. Það er aðeins
hægt að eyða þessu skýi með
óeigingjömum kærleika,
réttri afstöðu til Iífsins og
manna í milli. Þar sem kærleikur er
og skilningur, þar er himnaríki. En
þessi ósköp, þau eru hreint helvíti.
Jesús steig niður til heljar. Það gerði
hann með því að fæðast á þessa jörð,
því eins og hún er núna er hún ekkert
annað. Okkar land þarf að vakna til
meðvitundar um hlutverk sitt og lýsa
út í myrkur hins umkomulausa
heims. Elsa Georgsdóttir
Aðalsmenn og þrælbomir
Þegar illa árar gerist oft hart í búi.
Þegar ylurinn þverr þarfnast mann-
skepnan klæða, orkuríkari fæðu og
betra húsaskjól. Það er orðið svalt
þessa dagana, enda úrkoman drjúg
þessa daga, og þær fáu stundir, sem
sólin lætur sjá sig á milli drunga-
legra skýjabakka, fer napur norðan-
vindurinn að blása af þeim slóðum
þar sem bæli ísbjarna mara í köldu
heimskautahafi. Það er svo til nýlið-
ið rigningarsumar og hinir efna-
meiri ferðast óspart suður í lönd til
að drekka sömu bjórtegundina og
heima á íslandi á sólarströnd með
aðalsmönnum annarra þjóða.
Mikill óskaplegur launamunur er
hjá fólkinu í landinu. Mismunur
hæstu og lægstu launa skiptir
hundruðum þúsunda. Skyldu þeir
tekjuhæstu fá laun sín fyrir framúr-
skarandi dulargáfur og óskiljanlega,
yfirnáttúrulega hæfileika? Eða
vegna óbilandi dugnaðar og elju-
semi, áhættu eða ábyrgðar? Ó, nei,
ekki aldeilis. Hverjir eru það sem
ákvarða laun manna í landinu? Eins
og í öllum samfélögum eru það þeir
sem með völdin fara og fjármagnið
eiga. Þessi hópur manna á með öðr-
um orðum samfélagið og ræður þar
ríkjum.
Við íslendingar höfum engan kon-
ung eða drottningu yfir þjóð vorri,
en allir vita þó hverjir það eru sem
halda að blátt kóngablóð renni í æð-
um þeirra. Það fer heldur ekki fram-
hjá neinum hverjir eru þrælbornir í
þessu Iandi. Tilvera þessa samfélags
er komin út í algjöra rökleysu. Það
er talað um að aukin ábyrgð í staríi
krefjist hærri launa. Stéttirnar tala
freinilega ekki sama tungumálið.
byrgðin, sem ráðamennirnir tala
um, er fólgin í varðveislu gullsins
innan ættarveldis hinna íslensku eð-
albornu. Líf og limir og velferð lág-
stéttarinnar skiptir minna máli,
nema fyrir það eitt að vera hæfir til
að skapa meiri verðmæti fyrir gull-
kistu aðalsins. Þannig eru einstaka
störf vernduð til afnota eingöngu
fyrir afkomendur hástéttarinnar.
Þar ræður auðvaldið lögum. Hvaða
alþýðubarn hefur ráö á því að verða
flugmaður, þegar flugkennslutím-
inn til sólóprófs kostar sjö þúsund?
Flugmenn hafa margir hverjir tíföld
laun verkamanns í laun á mánuði.
Hvaða alþýðubarn getur sest á há-
skólabekk til að læra til læknis, þeg-
ar kaupa þarf bækur fyrir mánaðar-
laun verkamannsins og borga yfir
tvo tugi þúsunda í skólagjald í upp-
haf námsmisseris? Fjármagnsmúr-
inn rís hærra og hærra.
Hvor skyldi axla meiri ábyrgð, sá
sem keyrir 90 manna strætisvagn á
hverjum degi eða hinn sem kíttar
upp í skemmda tönn? Sparslarinn er
hálfa klukkustund að vinna sér inn
hjá meðalsjúklingi það sem strætis-
vagnabflstjórinn fær í laun fyrir tvö-
falda vakt, tólf tíma vinnu. Állir vita
hvor þeirra situr að snæðingi í
veislusal Perlunnar með konu sinni
á laugardagskvöldi.
Sá, sem afkastar og erfiðar mest og
vinnur hin verstu störf sólarhring-
inn á enda, hefur ávallt borið skarð-
an hlut frá borði, þó sagt sé að vinn-
an göfgi manninn. Hvor skyldi njóta
meiri virðingar, sá sem grefur
skurði og leggur skolpræsin myrkr-
anna á milli eða hinn sem bankar í
bjöllu Alþingis og situr í öndvegi á
háttvirtu Alþingi? Það þarf engum
að segja.
Hvað er að svona þjóðfélagi? Ég fæ
ekki betur séð en hér ráði mann-
vonska ein ferðinni hjá þeim, sem
auðvaldið eiga og fara með völdin.
Féfíknin er rót alls þess sem illt er,
segir í orði guðs, og ber ég það til
vitnis máli mínu. Yfirmáta frekja og
græðgi yfirstéttanna til glaumlífis
og taumlauss gleðskapar í óhófleg-
um vellystingum stefnir samfélagi
mannanna í voða. Þessa yfirgangs-
semi þarf að stöðva. Ég kenni í
brjósti um samferðamenn mína, at-
hafnasama og heiðarlega verka-
menn, sem draga björg í þjóðarbúið,
bæði fyrir aðalsmenn og fjölskyldur
sínar, en lepja þó sjálfir dauðann úr
skel vegna mannvonsku og vægðar-
leysis þeirra, sem auðvaldið um-
faðma af öllum lífs og sálar kröftum.
Einar Ingvi Magnússon
0LL VINNSLA
PRENTVERKEFNA