Tíminn - 01.12.1992, Síða 8

8 Tíminn
Þriðjudagur 1. desember 1992
FUNDIR OG FÉLAGSSTÖRF
Jólafundur
Miðvlkudaginn 2. desember kl. 20.30 heldur Félag framsóknarkvenna I Reykjavlk
jólafund i flokksskrífstofunni við Lækjartorg.
Fjölbreytt dagskrá. — Hátlðarkaffi. Munið jólapakkana.
Takið meö gesti. Stjómin
Konur í Kópavogi
Jólafundur Freyju verður haldinn miðvikudaginn 9. desember aö Digranesvegi 12 og
hefst kl. 20.30. Nánar auglýst slðar.
St/óm Freyju.
Kópavogur—
Laufabrauðsdagur
Laugardaginn 5. desember verður laufabrauðsdagur að Digranesvegi 12. Þar verða
laufabrauðskökur til sölu á vægu verði, skomar og bakaðar á staðnum. Allir, ungir
sem aldnir, velkomnir.
Takið með ykkur skurðbretti.
Freyja, félag framsóknarkvenna I Kópavogl
Kópavogur—
Framsóknarvist
Spiluð verður framsóknarvist að Digranesvegi 12 sunnudaginn 6. desember kl. 15.00.
Góð verölaun og kaffiveitingar.
Freyja, félag framsóknarkvenna I Kópavogl
NOTADAR
DRÁ TTARVÉLAR
Seljum eftirfarandi notaðar dráttarvélar á hagstæöu verði:
IMT 569 4x4 árg. 1987
IMT 567 4x4 árg. 1985
MF240 árg. 1982
Ford 3600 árg. 1977
Marshall 804 m. tækjum árg. 1984
Deutz 4006 árg. 1972
MF 690 4x4 árg. 1984
Auk þess eigum við ýmsar gerðir af rúllubindivélum
og fleiri heyvinnuvélum.
GÓÐ KJÖR - LEITIÐ UPPLÝSINGA
Járnhálsi 2 . Sími 91-683266
Fax. 91-674274
HEILSUVERNDARSTÖÐ REYKJAVÍKUR
STJÓRNUNARSVIÐ
Tilkynning
frá heilsugæslunni
í Reykjavík
Vegna aðgerða Sjúkraliðafélags íslands, sem hefjast að
morgni 1. desember, er viðbúið að þjónusta heimahjúkrun-
ar heilsugæslunnar (Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur og
heilsugæslustöðvanna í Reykjavík) raskist verulega meðan
á aðgerðunum stendur. Þannig er viðbúið að víða verði að-
eins hægt að veita bráðnauðsynlegustu þjónustu.
Heilsugæslan í Reykjavík
30. nóvember 1992
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför eig-
inmanns mlns, fööur okkar, tengdafööur og afa
Sigurjóns Ólafssonar
Stóru-Borg, Grímsneshreppi
Svanlaug Auðunsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn
____________________________________________________/
Guðni Daníelsson
Fæddur 5. júlí 1920
Dáinn 19. nóvember 1992
Vinimir hverfa einn og einn
óðfluga leið til grafar.
Fellur úr bergi steinn og steinn,
styrkur er dauðans mistilteirm,
stend ég að lokum eftir einn
við endastöð hinstu nafar.
(Rfldurður Jónxson myndhöggvari)
Það var einmitt um þetta leyti á ár-
inu sem leið að ég þurfti að dvelja á
sjúkrahúsi. Þá var gott að eiga hann
Guðna að, hinn trygga, ljúfa vin. Öll
hlýju orðin hans, uppörvun og ljúf-
mannleg framkoma varð mér mikill
styrkur á þeim dimmu dögum. Ég
hef Guðna mikið að þakka, bæði þá
og fyrr. Hann er í huga mínum alveg
sérstakur maður, prúðmennið
mikla, drengurinn góði.
Guðni var fæddur og uppalinn á
Bergsstöðum á Vatnsnesi þar sem
Húnaflói blasir við í öllum sínum
mikilfengleik og Strandaíjöllin
gnæfa í norðvestri, en bak bæjarins
á Bergsstöðum er Vatnsnesfjallið,
fjallið hans Guðna eins og við köll-
uðum það oft okkar á milli. Þegar
Guðni var lítill drengur, rúmlega
tveggja ára, dó faðir hans, Daníel
Teitsson, en móðirin, Vilborg Áma-
dóttir, hélt hópnum saman með að-
stoð Péturs, föðurbróður systkin-
anna, sem gekk þeim í föðurstað.
Þetta var samrýnd fjölskylda á
Bergsstöðum og þar studdi hver
annan, góðvildin var öllu ofar, ástúð
og tillitssemi.
Á uppvaxtarárum sínum og alveg
fram undir 1950 vann Guðni við bú-
skapinn heima á Bergsstöðum, en
svo lá leiðin til Reykjavíkur þar sem
hann starfaði sem lögregluþjónn í
nokkur ár, fór síðan í Iðnskólann og
gerðist svo húsasmiður.
Hann var listrænn maður á margan
hátt og kom það ekki síst fram í
sönghæfileikum hans, en í Skag-
firsku söngsveitinni söng hann í
mörg ár.
Kynni okkar Guðna hófust fyrir 12
árum þegar hann gerðist húsvörður
í Vogaskóla, en því starfi gegndi
hann í 7 ár og frá þeim tíma taldi ég
hann í hópi bestu vina minna og
einn þeirra sem best var að hitta og
kom þar ekki síst til drenglund hans
og góðvildarhugur.
Iársbyrjun 1988 gekk Guðni undir
mikla aðgerð þegar þurfti að fjar-
lægja annað nýrað. Hann náði sér þó
vel, en á liðnu sumri fór heilsu hans
hrakandi. Síðustu vikumar var hann
á Borgarspítalanum og barðist þar af
hetjuskap við krabbameinið. Hann
mælti aldrei æðruorð og sýndi öll-
um alúð og hlýju. Þremur dögum
fyrir andlát hans sá ég hann síðast
og þá var mjög af honum dregið.
Hann mókti, en þegar ég kom að
rúmi hans opnaði hann augun og
spurði veikum rómi hvort veðrið
væri ekki gott. Þegar ég játaði því,
þrýsti hann hönd mína og sagði:
„Nú er fallegt fyrir norðan." Síðan
sofnaði hann.
Kona hans, Svava Guðjónsdóttir frá
Sauðárkróki, einkasonurinn Björg-
vin Þór, tengdadóttirin Ásdís og litli
sonarsonurinn Guðni Teitur veittu
honum ómetanlega stoð í veikind-
unum, ásamt systkinum hans,
systkinunum frá Bergsstöðum.
Þeim bið ég öllum blessunar og
votta þeim samúð mína.
Núna þegar kynni okkar Guðna
verða ekki lengri, lifir í minning-
unni síðasta setningin sem hann
mælti við mig: „Nú er fallegt fyrir
norðan." Vini mínum bið ég farar-
heilla á nýrri vegferð og er þakklátur
forsjóninni fyrir að hafa kynnst hon-
um. Blessuð sé minning hans.
Hjörtur Guðmundsson
Þrír fommenn
Tónlist frá fyrri hluta 18. aldar,
spiluð á eftirlíkingar samtíma-
hljóðfæra, var efni Háskólatón-
leika í Norræna húsinu 25. nóv-
ember. Peter Tompkins spilaði á
barokk-óbó, örnólfur Kristjáns-
son á barokk-selló og Helga Ing-
ólfsdóttir á sembal, sónötur fyrir
óbó og grunnbassa eftir Tele-
mann, Sammartini og Hándel.
Síðan þessi tónlist var samin, hafa
orðið miklar framfarir í hljóðfæra-
smíði — fortepfanó leysti sembal-
inn af hólmi í tvær aldir, blásturs-
hljóðfærin urðu fullkomnari og
auðveldari að spila á, auk þess sem
ný voru fundin upp — nema fiðlu-
smíði, sem þykir hafa náð há-
punkti kringum 1700. Allt um það
skrifuðu ofangreindir fornmenn
tónlist sína fyrir hljóðfæri síns
tíma, og yfirleitt þykir mönnum
hún njóta sín betur þannig spiluð,
því nútímahljóðfæri eru hljóm-
meiri auk þess sem jafnvægi
hljóðfæranna vill raskast.
Helga Ingólfsdóttir hefur farið
fyrir þeirri endurreisn barokktón-
listar, sem hér hefur orðið í seinni
tíð. Nokkrir sembalar eru núorðið
til á landinu og menn hafa jafnvel
sést vera að bauka með krumm-
hom, síðhærðir menn með
dreyminn svip spila barokk á gítar
og lútu, blokkflautan er orðin við-
urkennd af fullorðnum, Skálholts-
tónleikar eru vinsæll viðburður á
hverju sumri, og barokk- tónleik-
ar em jafnan vel sóttir. Eins og
þessir Háskólatónleikar í Norræna
húsinu.
Semballinn, sem Helga Ingólfs-
dóttir spilaði á, var sagður kominn
alla leið austan úr Skálholti og
reyndist vera óvenjulega hljóm-
mikill af sembal að vera. Enda
hljómuðu selló og semball sérlega
fagurlega saman í fylgiröddinni.
Óbóið er hin leiðandi rödd í þess-
um sónötum, og var svo að heyra
sem barokk-óbó hafi heldur minni
tón en jafnframt breiðari en nú-
tíma-óbó. Meginmunurinn á
hljóðfæmnum tveimur er samt sá,
frá hljóðfæraleikarans sjónarmiði,
að barokk-óbóið er tæknilega jafn
ófullkomið og blokkflauta, með
einungis tveimur „klöppum".
Enda vottaði einstöku sinnum fyr-
ir fingraflækju hjá Tompkins. Sem
þó var smámál miðað við heildina:
tæra og upphefjandi tónlist í há-
deginu til að undirbúa menn und-
ir átök eftirmiðdagsins. Sig.St
Orð um tilveruna
Út eru komnar hjá Máli og menningu
fjórar smábækur, Orð um ástina, Orð
um líf og dauða, Orð um hamingjuna
og Orð um vináttu. Allar hafa þær að
geyma úrval úr íslenskum kveðskap
um viðkomandi efni frá elstu tímum
tíl okkar daga. Sigurður Svavarsson,
Arni Sigurjónsson, Ólöf Eldjám og
Ami Óskarsson söfnuðu efninu.
Bækiuuar em í afar litlu brotí, 64
blaðsíður hver, prentaðar i Prent-
smiðjunni Odda hf.
Svartir riddarar og aðrar hendingar
Gamalt amerískt
ljóðskáld á íslensku
Hallberg Hallmundsson hefur gefið
út nýja Ijóðabók, hina þriðju á jafn-
mörgum árum. Bókin heitir Svartir
riddarar og aðrar hendingar og er ort
í „samvinnu" við bandarískt skáld
sem dó í dögun þessarar aldar.
Frumhöfundurinn er Stephen Crane,
sem best er þekktur fyrir skáldsög-
una The Red Badge of Courage. En
Crane sjálfur mat Ijóð sin alltaf meira,
og Hallberg hefur fært þau í íslensk-
an búning, sem vfs er tÚ að falla i geð
bæði þeim sem imna nýtiskulegri
Ijóðlist og hinum sem hefðbundnari
em í smekk sínum. Crane var á sín-
lun tima sagður „djarfur... frumlegur
og kraftmikill... efagjam, bölsýnn, oft
kaldhæðinn; höfundur sem hrærir tíl
umhugsunar vegna þess að hann er
sjálfur íhugull." Og þannig mun ís-
lenskum lesendum koma ljóð hans
fyrir sjónir.
Hallberg Hallmundsson, túlkiu Cra-
nes á íslensku, er sjálfur höfimdur
fimm frumsaminna ljóðabóka, en er
auk þess kunnur fyrir þýðingar sínar,
bæði smásögur og ljóð, sem mörgum
hefur verið útvarpað. Eins og Crane
hefur Hallberg verið kallaður efa-
gjam, bölsýnn og kaldhæðinn. Hér
takast því tveir skyldir höfundar i
hendur yfir nærri hundrað ára bil, og
árangurinn er fersk, djörf og frumleg
Ijóð, sem enginn unnandi skáldskap-
ar má láta fram hjá sér fara.
Svartir riddarar hafa að geyma 75
Ijóð ásamt ítarlegum inngangi um
Stephen Crane. Bókin er rúmar 100
blaðsíður að stærð. Útgefandi er Brú,
en íslensk bókadreifing, Suðurlands-
braut 4, annast dreifingu. Þetta er
fyrsta bókin í flokki sem Brú hyggst
gefa út með verkum bandarískra
skálda á íslensku. Sú næsta verður
væntanlega bók 100 valinna kvæða
eftir Emily Dickinson, sem Hallberg
hefur einnig snúið á íslensku.
Gimsteinar
— Ljóð sextán höfunda, sem gáfu út
fyrstu bækur sínar á árunum 1918-
1944. Meðal höfundanna em: Davíð
Stefánsson, Jóhannes úr Kötlum,
Tómas Guðmundsson, Guðmundur
Böðvarsson, Halldór Laxness, Snorri
Enn hlær þing-
heimur
— Gamanmál og skopmyndir af
stjómmálamönnum.
Þetta er ný bók eftir þá félaga Áma
Johnsen og Sigmund Jóhannsson.
Hún er engri annarri lík og mun
gleðja fólk á öllum aldri. Sannkallað
krydd í tílveruna. Fyrri bók þeirra,
„Þá hló þingheimur", kom út 1990 og
var metsölubók.
Lífsgleði
— Viðtöl ogfrásagnir um líf og
reynslu á efri árum.
Sagt er á jákvæðan hátt frá ánægju-
legri og óvæntri reynslu. í bókiríni
eru mikilvægar upplýsingar og leið-
beiningar fyrir fólk, sem komið er á
eftirlaunaaldurinn. Kærkomin bók
fyrir eldri borgara. Þórir S. Guðbergs-
son félagsráðgjafi skráði viðtölin og
bjó tíl prentunar.
Hjartarson og Steinn Steinarr. Ólafu
Haukur Ámason valdi ljóðin og bjó
tíl prentunar.