Tíminn - 16.11.1993, Blaðsíða 2

Tíminn - 16.11.1993, Blaðsíða 2
2 LEIÐARI //_ __ _______ Þriðjudagur 16. nóvember 1993 Tálvonir Norðurlandaráðsþings Það segir sína sögu um ástandið á atvinnumark- aðnum á Norðurlöndum að 500 fundarmönnum, ráðherr- um og embættismönnum, á þingi Norðurlandaráðs í Maríu- höfn á Álandseyjum í síðustu viku, tókst ekki að komast að neinni skynsamlegri niðurstöðu um með hvaða hætti vinna ætti bug á atvinnuleysinu. I öllum löndunum ríkir efna- hagskreppa og atvinnuleysið er þar mikið og erfitt vandamál. Hér á landi hefur atvinnuleysi aukist um 28 prósent frá ágúst- mánuði í fyrra til sama mánaðar í ár samkvæmt yfirliti um at- vinnuástandið frá Vinnumála- skrifstofu félagsmálaráðuneytis- ins. Þess má geta, að þar kemur einnig fram að langtímaatviimu- leysi kvenna hefur aukist um 19 prósent frá maí til ágúst á þessu ári. Á sama tíma hefur hins veg- ar atvinnuástand karla heldur lagast. En yfirlýsingin frá Norður- landaráðinu um þessi málefni veitir atvinnulausum litla eða enga huggun. Hún felst aðallega í þessum til- lögum: Viðskiptahindranir skulu afnumdar og afgreiðslu GATT- samningsins flýtt, það örvi hag- vöxt; efnahagur Norðurlandanna á að vera heilbrigður til að auka veltu og lækka vexti; gera á end- urbætur á skattalöggjöf svo að lítil og meðalstór fyrirtæki fái lægri skatta, menntun og endur- menntun eiga að leysa af hólmi atvinnuleysisbætur og þess skal krefjast að atvinnulausir taki þau störf sem bjóðast, ennfremur á að hætta niðurgreiðslum til ým- issa atvinnugreina; loks stöðugra gengi. Yfirlýsingin er mjög almenns eðlis og mikil vonbrigði þeim sem vonuðust eftir fjörsprautu frá ráðherrum Norðurlandanna til að vinna á atvinnuleysinu. Ekki bætir það trúna á tillög- umar, að ráðherrar Norðurland- anna eru ekki sammála um til hvers þær leiði, sé það mælt í stöðugUdum eða fjármagni. Hver varð svo niðurstaða um- ræðnanna um atvinnuleysið á fundi Norðurlandaráðs á Álands- eyjum? Jú. Norðurlandaráði kom ásamt um að leggja til við ráðherraráðið að leggja fram tU- lögu tU að minnka atvinnuleysi fyrir fund þess í Stokkhólmi í mars á næsta ári. Málið var með öðrum orðum svæft. Afstaðan á þingi Norðurlanda- ráðs tU þessa erfiða og aðkaUandi vandamáls, sem við blasir á öU- um Norðurlöndum, er til skammar og er vanvirðing við atvinnulaust fólk. Það segir hins vegar talsvert um Norðurlandaráð nú um stundir, að ályktanir á þeim vettvangi þykja ekki lengur bitastætt fréttaefni, þótt fjölmargir frétta- menn fylgist að jafnaði með þinginu. Blaðamaður, sem sat þingið, orðaði það með þessum hætti: „Félagsskapurinn er mikU- vægastur á þessum þingum. Hitt er bara þvæla, það er löngu vit- að.' Ef tU viU ætti Norðurlandaráð að sleppa fundahöldum og um- ræðum á næsta þingi sínu í Stokkhólmi í vor og einbeita sér að félagsskapnum. Altént ylli það ekki atvinnulausum tálvon- um. Dómarar dæmdir ÁRAS Þær eru skrýtnar skepnur þessar þjóðarsáttir. Þær eru vegsamaðar af öUum, stj ómmálamönnum, at- vinnurekendum og verkalýðsrek- endum og eru taldar veita þjóðar- tetrinu ómælda gæfu og hagsæld. Skilgreining á þjóðarsáttinni er mjög á reiki, enda er hennar ekki þörf, húij er eins og náð drottins, sem ekki þárf útlistunar við. En skilningur á þjóðarsátt muH samt sá að fólk sem býr við miðl- ungslaun og þaðan af minna, af- salar sér öUum frekari kaupkröf- um og þeim lífsgæðum og opin- berri þjónustu sem bera samheitið veUerð til að efnafólkið sem á at- vinnuvegina og ant hitt, veiðbréf- in og það sem þeim þætti efna- hagslífsins heyrir, þurfi ekkert að missa af sínum eignum eða slaka á afkomu sinni. Hið sama gildir um þá sem skammta sjálfum sér og hver öðr- um þreföld og upp í tíföld laun þeirra sem þakkað er fyrir að gera þjóðarsáttir. Þeir þurfa aldrei að gefa neitt eftir en auka tekjur sínar í öfugu hlutfalli við þjóðarsáttar- stéttimar. Dómstóll yfirstéttanna Eftir hveija þjóðarsáttaisamninga er láglaunalýðnum hælt upp í hás- tert fyrir skynsemi að ógleymdu fjármálavitinu sem það á að sýna með því að halda verðbólgu og alls kyns annarri óáran í skefjum, svo ekki sé minnst á vaxtafárið. En hvað sem öllum þjóðarsáttum líður eykst atvinnuleysi jafnt og þétt, tekjur þjóðarsáttarstéttanna minnka stöðugt, gjaldþrotum fjölgar og heilu atvinnugreinamar em að komast á vonarvöl. Bank- arnir eru neyddir til að lækka vextí og telja það ekki boða gott. En allt í einu er Kjaradómur sett- ur í gang rétt einu sinni. Það fyrir- bæri, sem þingmenn og hálaunað- ir embættísmenn bjuggu til sér til hægðarauka, hefur aldrei á neina þjóðarsátt heyrt minnst, hvorki fyrrnésíðar. í þennan furðulega dómstól em valdir nokkrir sæmilega tekjuháir menn sem hafa það verkefni eitt að bera saman kjör opinberra há- launamanna og hækka þau á víxl, því alltaf er verið að finna út að ei- hveijar af þessum stéttum séu að dragast aftur úr öðrum tekjudrjúg- um starfshópum. Dæmi er um að úrskuiður þessa dómstóls hafi beinlínis verið þjóð- hættulegur og varð að ónýta hann og ryðja dóminn. Möppudýrakerfi Nú em komnir aðrir dómendur og enn er kominn úrsksurður. Hann var eingöngu gerður til að forða því reginhneyksli að Hæstí- réttur kæmist upp með að dæma í eigin sök og meðlimum sínum í hag. Kjaradómur er nú búinn að úr- skurða öllum dómurum landsins yfirvinnu, misjafnlega mikla. Fá t.d. hæstaréttardómarar svipaðar næturvinnugreiðslur og þeir vom áður búnir að taka sér. Samtímis er sagt frá tillögum nefndar um nýja skipan lögreglu- og dómsmála, þar sem látíð er að því liggja að dómstólar liggi lon og don yfir málum sem liggja Ijóst fyrir og sakbomingar búnir að játa en samt er haldið áfram vitna- leiðslum og skýrslugerð og öllu því möppudýrafargani sem kerfiskarl- amir ráða yfir. Allt þetta má ein- falda mjög án þess að réttarörygg- inu stafi hin minnsta hætta af. En Kjaradómur bætír bara á eftír- vinnnna. Dómarar landsins em síst meira ofborgaðir en aðrir embættis- menn, en þeir em gerðir hér að umtalsefni einvörðungu vegna þess að Kjaradómur var að gera þeimgott. Þar sem Kjaradómur er þess um- kominn að vita allaf upp á hár hvað hinar og þessar opinberar stéttir eiga að fá fyrir vinnur sínar, ætti vel að vera hægt að koma þessu við miklu víðar í þjóðfélag- inu. Bara láta dómstóla vega og meta verðmæti vinnuframlags hinna og þessara stétta, gera sam- anburð, fylgjast með hveijir em að dragast aftur úr og hækka þá upp og ættí að vera auðvelt að ná fram launalegu réttlætí. Þeir frjálsu samningar sem fólki er talin trú um að séu iðkaðir meðal láglaunafólksins hafa ekki verið annað en þjóðarsáttir árum saman. Eða geta rnenn séð það í launaumslögum sínum? Hvenær var síðast samið um kauphækkun fyrir verkalýðinn, eða BSRB, eða yfirleitt neina þá sem ekki heyra undir þann forkostulega Kjara- dóm? Hver skyldi svo dæma kjaradóm- urum laun erfiðis síns? OÓ ---- TÍMINN --------------------------------;------------------------------------- Ritstjóri: Þór Jónsson • ASstoSarritstjóri: Oddur Ólafsson • Fréttastjóri: Stefón Ásgrímsson Utgefandi: Mótvægi hf • StjórnarformaSur: Steingrímur Gunnarsson • Auglýsingastjóri GuSni Geir Einarsson. Ritstjórn og skrifstofur: Hverfisgötu 33, Reykjavík Póstfang: Pósthólf 5210, 125 Reykjavík ASalsími: 618300 Póstfax: 618303 Auglýsingasími: 618322, auglýsingafox: 618321 • Setning og umbrot: Tæknideild Tímans • Prentun: Oddi hf. • ÚHit: Auglýsingastofan Örkin • Mána&aróskrift 1400 kr. Ver& í lausasölu 125 kr.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.