Tíminn - 26.03.1994, Blaðsíða 2

2
ffirnmn
Laugardagur 26. mars 1994
Páll Magnússon útvarpsstjórí í vibtali um fjárhagslega af-
komu Stöbvar 2, kjaftasögurnar og „hunasmálio":
„Ég er kom-
inn meb
harban
skráp"
Ingvi Hrafn Jónsson lætur af
störfum sem fréttastjóri
Stöövar 2 í vor, en kemur til
annarra starfa hjá Stöö 2 eftir
sumarleyfi í haust. Viö frétta-
stjórastarfinu tekur Elín Hirst,
varafréttastjóri. Páll Magnús-
son, útvarpsstjóri hjá íslenska
útvarpsfélaginu, segir þessar
breytingar gerðar í fullkominni
sátt og samlyndi hlutaðeigandi
aðila.
„Ingvi Hrafn var upphaflega
ráðinn til eins árs í mars 1992,"
segir Páll Magnússon. „Ingvi
kom hingað fyrir beiöni mína
og féllst á aö taka þetta að sér
til eins árs. Hann framlengdi
síðan ráöningartímann um eitt
ár samkvæmt minni ósk. Hann
vill af ýmsum ástæöum
minnka við sig vinnu og þaö
argaþras sem fylgir því að vera
fréttastjóri á stórri fréttastofu."
Skipulagbar
kjaftasögur?
Undanfama mánuði hafa
gengið þrálátar sögur um að
Páll Magnússon sé sjálfur aö
hætta í sínu starfi hjá íslenska
útvarpsfélaginu og því hefur
verið fleygt að þessi orðrómur
sé sldpulagður.
„Ég veit ekki hvaðan þessar
sögur em mnnar," segir Páll,
„en þaö er ekki fótur fyrir
þeim. Stjórnarformaður ís-
lenska útvarpsfélagsins hefur
lýst því yfir hér á starfsmanna-
fundi og við önnur tilefni, að
stjómin beri til mín fullt traust
og ég hef hvergi gefið til kynna
aö ég væri aö hætta af eigin
fmmkvæði. Þaö vekur alltaf
umtal þegar gripið er til að-
haldsaðgerða hjá áberandi fyr-
irtæki eins og þessu, en ég satt
að segja átta mig ekki á tilefn-
inu."
Rekstur íslenska útvarpsfé-
lagsins var nánast barátta upp
á líf og dauða fyrstu árin, en
síöasta ár var fjórða árið í röö
sem fyrirtækið skilaði hagnaði.
Eigið fé var neikvætt þar til á
árinú 1992. Staðan batnaði
mikið á síöasta ári, en bók-
haldslega séð er hún enn
þröng þrátt fyrir góða afkomu.
„Afkoman er viðunandi í ljósi
þeirra aðstæðna sem við búum
viö," segir Páll. „Hagnaðurinn
var aðeins undir þeirri áætlun
sem við geröum, en var þó
erigu að síður 154 milljónir eða
rúmlega 10% af veltu. Það er
þrennt sem hefur verið okkur
mótdrægt. í fyrsta lagi gengis-
þróun. Dollarinn hefur hækk-
aö um rúmlega 25% frá því að
viö hækkuðum áskriftargjöldin
síöast fyrir rúmlega tveimur ár-
um. Öll kaup á aðföngum okk-
ar miðast viö gengi dollarsins
og vegna ástandsins í þjóðfé-
Tíminn spyr...
PÁL MAGNÚSSON
laginu höfum við ekki treyst
okkur til þess að mæta auknum
kostnaði með því að hækka
áskriftargjöldin.
í öðru lagi voru áskriftartekjur
nokurn veginn óbreyttar á
milli áranna 1992 og 1993, en
við höfðum gert okkur vonir
um ákveðna aukningu. Þetta
má fyrst og fremst rekja til
efnahagslægðar og minnkandi
ráðstöfunartekna í þjóöfélag-
inu. Kannanir sem við höfum
látiö gera sýna að það er mjög
sterkt samhengi á milli heimil-
istekna og áskriftar aö Stöð 2.
Sömuleiðis hafði álagning 14%
virðisaukaskatts á miðju ári
slæm áhrif.
í þribja lagi urðum viö varir
við stóraukinn þjófnaö á
áskrift í gamla myndlyklakerf-
inu.
Þetta þrennt gerði það að
verkum að við jukum ekki
áskriftartekjumar á milli ára
eins og vib höfðum gert okkur
vonir um. Annars vegar með
stækkun á dreifikerfinu og hins
vegar með herferðinni „lykill
að láni". í ljósi þessara að-
stæðna hlýtur þetta að teljast
mjög viðunandi árangur."
Fólk lögsótt fyrir
stuld á efni?
— Áttu von á að ykkur takist að
upprœta þjófnað á dagskránni að
mestu eða öllu leyti með nýjum
myndlyklum?
„Við áætlum að það séu 2-4
þúsund manns að horfa á læsta
dagskrá Stöövar 2 án þess að
greiða með svokölluðum afrit-
uðum myndlyklum. Vib emm
að tapa á þessu 60-120 milljón-
um á ári. Þessa tegund þjófnað-
ar upprætum við með nýju
lyklunum. Hins vegar verður
ekki komið í veg fyrir samteng-
ingar á myndlyklum í fjölbýlis-
húsum með nýju lyklunum.
Það leysist ekki tæknilega. Við
verðum að reyna að slá á það
eftir lögfræðilegum leiöum."
— Hvemig er það mögulegt?
„Þar sem við komumst að því
aö samtengingar eigi sér stað
byrjum við á því að benda fólki
vinsanlega á að þær séu ólög-
legar og fömm þess á leit að
það láti af þessu. Ef það lætur
sér ekki segjast við þab verðum
við að láta reyna á málið fyrir
dómi."
Á undanfömum misserum
hefur íslenska útvarpsfélagið
stækkað dreifikerfið og nær nú
til 97% þjóöarinnar. Á sama
tíma og unnið er að því að
Páll Magnússon segir stefnt oð þvf ab greiba hluthöfum í íslenska útvarps-
félaginu arb á árínu 1996. Tímamynd cs
fjölga áskrifendum, er skorið
niöur í rekstri. En Páll lýsir
þessu sem millibilsástandi.
„Næstu 12 mánuðir em tals-
vert óvissutímabil hvað varðar
tekjur, sér í lagi hvab snýT að
áskriftartekjum," segir hann.
„Við emm að reyna að stemma
stigu við þjófnaði á efni eftir
þeim leiöum sem við höfum.
Það fer nokkuð eftir því hvern-
ig það tekst til hverjar áskriftar-
tekjumar verða í rauninni. Ég
hef áður lýst því að íslensk fyr-
irtæki grípa gjarnan of seint til
aðhaldsaðgerða í rekstri og
bíöa þar til komið er í óefni.
Þegar þau loksins byrja aö skera
niöur er það orbið of seint. Það
má líta á spamaðinn hjá okkur
sem fyrirbyggjandi aðgerðir.
Við komumst ekkert hjá því að
gæta ítrasta aðhalds þótt fyrir-
tækiö sé rekið með góðum
hagnaöi."
— Nú skuldar Stöð 2 rúmlega
þúsund milljónir, eruð þið bjart-
sýnir um að ykkur takist að
lœkka skuldir á nœstu árum?
„Næsta handfasta markmiðiö
í rekstri er að keyra þessar
skuldir niður. Við munum á
næstu tveimur til þremur ámm
ná þessari skuldastöbu niður í
þab sem er viðunandi. Okkur
hefur tekist vel til. Eiginfjár-
staðan hefur batnað mjög mik-
ið síöustu árin. í árslok 1992
var hún jákvæð um 50 milljón-
ir, hún er núna jákvæð um 209
milljónir. Við vonumst til að
eigið fé jafni hlutaféð í fyrir-
tækinu á næstu tveimur ámm,
þannig að unnt verði að greiða
út arb á árinu 1996."
RÚV kært til Sam-
keppnisstofnunar?
— Er það eðlilegt umhverfi fyrir
ykkur sem einkafýrirtœki að
þurfa að keppa við ríkisrekið
sjónvarp?
„Nei. Samkeppnisstaðan er
fullkomlega óásættanleg. Ríkis-
sjónvarpið getur náb sínum
nauðungargjöldum inn meb
fógetavaldi ef ekki vill betur til.
Fólk getur átt von á eignaupp-
töku ef það borgar ekki afnota-
gjöldin.
Útvarpslaganefnd sem nýlega
skilaði af sér fmmvarpi heykt-
ist á því verkefni sínu aö jafna
þessa samkeppnisaðstöðu.
Hún einfaldlega brást því hlut-
verki sem kveðið var á um í er-
indisbréfi nefndarinnar. Sam-
keppnisstaðan er fullkomlega
óeðlileg og við munum innan
tíðar láta reyna á þab hjá Sam-
keppnisstofnun hvort hún
stenst ný lög um samkeppni.
Þetta er auðvitað óvibunandi
aðstaða, en við þetta búum við
og treystum því aö þetta verði
lagað innan tíðar."
— Viðhorfið til Stöðvar 2 hefur
lengst af verið mjög jákvcett.
Verðið þið vör við breytingar þar
á þegar skóinn kreppir?
„Viðhorf viðskiptavina í okk-
ar garð er mjög jákvætt. Viö*
finnum fyrir áhrifum krepp-
unnar í því að fólk hefur meiri
tilhneiginu til aö segja upp
áskrift, sérstaklega yfir sumar-
tímann."
— Talandi um umtal. Er þetta
ekkert óþcegilegt að vera á milli
tannanna á fólki?
„Mér fannst þaö óþægilegt til
að byrja með. Maður er orðinn
dálítið skólaður og kominn
með hrabann skráp þannig að
þetta hefur ekki svo mikil áhrif
lengur. En ég neita því ekki að
þetta er leiðinlegt að því leyti
til, að maöur veit að þab em
fljótar að spinnast af stað sögur
af nánast engu tilefni. Það eina
sem sem hægt er að gera í þessu
er að láta kjaftaganginn og
gróusögumar ekkert hrína á
sér. Hins vegar er það sem snýr
að manni sjálfum að gæta sín á
því að gefa ekki tilefni til þess.
En það þarf í rauninni ekkert
•tilefni, sögunar geta sprottið af
siálfu sér."
Skaut Páll hvolpinn
sinn úti í garði?
— Þú varst í umtalaðri veiðiferð
í Húnavatnssýslu þar sem það
óhapp varð að þekkt veiðitík varð
fyrir slysaskoti.
„Maður er mannlegur að því
leyti aö geta lent í slysum eins
og abrir. Á dauða mínum átti
ég von en ekki þessum kjafta-
gangi sem varð í kringum þetta
leiðindaatvik þama. I ljósi þess
sem varö hefði sennilega verið
skynsanlegra fyrir þá aðila sem
í þessu lentu að segja bara skil-
merkilega frá því hvað í raun-
inni hafði gerst. Það er kannski
lýsandi fyrir málið að jafnvel
ég með alla mína reynslu í
fréttamennsku áttaöi mig ekki
á því. Ég man eftir því að á
fyrstu stigum málsins hringdi í
mig blabakona af DV og spurði
mig út í þetta hundsmál þama
fyrir norðan. Ég spurði hana
bláeygur á móti í símann,
hvort að henni þætti virkilega
frétt að hundur hefði orðib fyr-
ir voðaskoti. Þá sagði hún mér
hreinskilningslega. „Ef þú
skaust hundinn þá er það frétt,
annars ekki." Þá áttaði ég mig á
um hvað málið snerist. Síöan
tók þetta á sig hinar kynleg-
ustu myndir. Sjálfur á ég hund,
sem var hvolpur þegar þetta
gerðist. Konan mín var að
sækja dóttur okkar í skólann.
Þá víkur sér að henni kona og
spyr hvort þaö sé virkilega rétt
að ég hafi teymt hvolpinn,
Bjart, út í garð og skotið hann?
Þetta sýnir bara hvaða sögur
geta spunnist í umtali manna á
meðal. Hins vegar hefði maður
með jafnmikla reynslu af fjöl-
miölum og ég kannski átt að
hafa gert sér grein fyrir því að
svona yrði þetta og stuðlað
frekar að þvi að það yrði skýrt
fullkomlega frá málinu strax í
upphafi til að koma í veg fyrir
þær kjaftasögur sem síðar
spmttu af þessu."