Tíminn - 24.09.1994, Blaðsíða 8

8
Lauqardaqur 24. september 1994
mmnunni
Þjófavarnarkerfiö haföi
fariö ítrekaö í gang án
þess aö hœtta vceri á
feröum vegna bilunar í
útidyrahurö klaustursins.
Abbadísin bjóst viö aö sú
vceri einnig skýringin nú.
Hún var aö snúa aftur til
hvílu sinnar, þegar hún
fann fyrir nálcegö ein-
hvers aftan viö sig. Áöur
en henni tókst aö aöhaf-
ast nokkuö var gripiö fyr-
ir munn hennar og hún
tekin kyrkingartaki.
Henni haföi skjátlast
hrapallega og þaö kost-
aöi hana lífiö.
Föstudagsnóttina 19. mars
1993 vaknaði systir Mary
Ann Glinka við óvæntan
hávaða. Þjófavarnarkerfi Frans-
iskusklaustursins í norðaustur-
hluta Baltimore hafði farið í
gang.
Mary Ann var abbadís 42 systra
sem störfuöu í klaustrinu. Þær
voru best þekktar fyrir skóla sem
þær ráku fyrir afbrigðileg börn.
Hin 51 árs gamla abbadís klæddi
sig í rauðan náttslopp og hraö-
aði sér síðan til að slökkva á
þjófavarnarkerfinu. Að því
loknu hringdi hún í öryggis-
þjónustuna, sem sá um að hafa
gætur á klaustrinu, og sagði
vaktmanni að óþarft væri aö
koma á staðinn.
Ástæður þessa voru að síðustu
vikurnar hafði þjófavarnarkerfið
farið ítrekað í gang án þess að
hætta væri á ferðum, vegna bil-
unar í útidyrahurð klaustursins.
Abbadísin bjóst við að sú væri
einnig skýringin nú. En þar
skjátlaðist henni.
Hún var aö snúa aftur til hvílu
sinnar, þegar hún fann fyrir ná-
lægö einhvers aftan við sig. Áöur
en henni tókst að aðhafast nokk-
uð var gripiö fyrir munn hennar
og hún tekin kyrkingartaki.
Rannsóknin hefst
Fjórum tímum seinna, kl. hálf-
sex ab morgni, var hin árrisula
systir Katrín að ganga til morg-
unbæna, er hún kom auga á eitt-
hvað liggjandi í einu horni
gangsins. Hún sá fljótt að það
var Mary Ann, sem lá í hnipri á
gólfinu. Systir Katrín hljóp beint
í símann og hringdi í neyðarlínu
lögreglunnar.
Yfirfulltrúi lögreglunnar í Balti-
more, Roger Nolan, var kominn
á staðinn innan 10 mínútna.
Hann sá strax að abbadísin var
látin og enginn vafi lék á ab hún
hafði verið myrt. Dánarorsökin
var væntanlega kyrking.
Nolan var reyndur mabur í fag-
inu og hafði séð ýmislegt um
dagana. Þetta var þó í fyrsta sinn
sem hann sá nunnu myrta í
starfi sínu og þab hafði mikil
áhrif á hann.
Abbadísin hafði verib bundin á
höndum og fótum og kefluð
með höfuöfati. Ýmislegt benti
jafnframt til að morðinginn
hefbi framið kynferöisglæp. í
Moröiö
Þegar þjófavarnarkerfib fór í gang í Fransiskusklaustrinu íBaltimore, bjóst abbadísin vib ab um bilun vœri ab
rœba. Hún áttabi sig ekki á hinu rétta fyrr en of seint.
huga rannsóknarmannanna
haföi morbinginn ekki framib
neinn venjulegan glæp. Hann
hafði svívirt helgan reit og helga
konu og menn fundu blóðið
ólga í æbum sér yfir viðurstyggð
verknabarins.
Fingrafarib
Á fáu var aö byggja við upphaf
rannsóknarinnar. Þó hafbi fund-
ist sælgætisbox skammt frá lík-
inu, sem ekki var talib að væri í
eigu nunnanna, og á því var
fingrafar sem rannsóknardeild
lögreglunnar fór að vinna úr.
Tölvutæknin býður á okkar dög-
um upp á ótrúlega möguleika og
hægt er á örfáum kiukkustund-
SAKAMÁL
um að bera nýtt fingrafar saman
við tugþúsundir afbrotamanna.
Mary Ann hafði verið nunna
frá unga aldri. Eftir aö hafa svar-
ib eibinn abeins 16 ára gömul
hafbi hún flakkað á milli reglna
til ab kenna bágstöddum, en 10
ár voru liðin frá því aö hún flutti
til reglunnar í Baltimore. Eðli
málsins samkvæmt var óhugs-
andi að hún ætti sér nokkra
óvini.
Þegar kvöldaði, barst niður-
staða læknis sem sannaði að
nunnunni hafði verib nauðgað,
þegar hann var ákærður fyrir
manndráp og hlaut 5 ára fang-
elsi fyrir. Síðan hafði hann verib
fundinn sekur um nokkur af-
brot, flest minni háttar, en ólíkt
öðrum misindismönnum hafði
hann haft reglulega vinnu lung-
ann af ævi sinni. Nú virtist hins
vegar sem dagsverkinu væri lok-
ið í eitt skipti fyrir öll.
Um kl. 22.30 var lýst eftir Jo-
nes, eftir að lögreglan hafði
reynt ab hafa uppi á honum á
heimili hans án árangurs. 30
klukkustundir liðu frá morðinu
þangað til að lögreglunni barst
nafnlaus ábending um að Jones
héldi sig á ákveðnum staö í borg-
inni.
Nokkrum klukkustundum síð-
ar var Jones vakinn upp af svefni
sínum. Hann var handtekinn og
ákærður fyrir morðið á abbadís-
inni. Þegar leitað var á honum,
fannst forláta armbandsúr í vö-
sum hans, sem talið var að abba-
dísin heföi átt. Allt bar að sama
brunni.
Þrátt fyrir ab útlitið væri dökkt
fyrir Jones, reyndi hann að
halda fram sakleysi sínu. Hann
sagðj m.a. við fréttamenn: „Þeir
eru að reyna að halda því fram
að ég sé siðlaus skepna, kaldrifj-
aður morðingi sem ekkert sé
heilagt. Þab er bölvuö lygi, ég er
saklaus maður."
Það var hins vegar ekkert sem
benti til annars en sektar Jones.
Þeir, sem stóðu að málssókn-
inni, voru ákveðnir að byggja
ypp jafn sterkt mál og frekast
væri kostur og því var enn hald-
ið áfram að afla gagna, sem
sannað gætu óvefengjanlega
sekt Jones.
Úrib
Einn libur í því var ab sanna að
nunnan ætti úrið, sem Jones
hafði undir höndum. Fyrst var
haft samband vib ættingja Mary
Ann, sem sagbist hafa gefið
henni alveg eins úr. Síðan fóru
lögreglumenn með úrið til útfar-
arstofnunarinnar, sem sá um
greftrun Mary Ann, og fengu
leyfi til að bera úrið við handlegg
hennar. Það passabi nákvæmlega
vib sverleika úlnliðarins.
Verjandi Jones reyndi að fá
sýknu skjólstæðings síns með því
ab Jones hefði gilda fjarvistar-
sönnun. Hann sagöi að Jones
hefði verib í slæmu astmakasti á
heimili sínu, þegar morbið átti
sér stað, og því gæti hann ekki
hafa framiö glæpinn. Þegar
sjúkrasaga Jones var skobuð,
kom hins vegar í ljós að hann
hafbi aldrei greinst meb astma
og því var sá vitnisburður harla
ótrúverðugur.
Dómurinn
Réttur var settur þremur mánuð-
um eftir morðiö og dómarinn
hóf mál sitt á þessum orðum:
„Herrar mínir og frúr. Við erum
hér samankomin vegna svívirði-
legs glæps, morðs á helgri konu
sem eyddi öllu lífi sínu í að
hjálpa öðmm og helga sig guði.
Okkur er mikill vandi á höndum,
þar sem okkur ber að úrskuröa í
þessu máli. Réttlætinu verbur
aldrei fullnægt eftir atburð sem
þennan, en okkar er ab ákvarða
um sekt eða sýknu."
Þab reyndist auðvelt verk fyrir
kviðdóm ab koma sér saman um
niðurstöðuna. Melvin Jones var
fundinn sekur um innbrot,
nauðgun og morb af ásettu ráði.
Refsingin stóð á milli dauba-
dóms og lífstíðarfangelsis án
möguleika á náðun. Um síðir
varb reyndin að lífi Jones yrbi
þyrmt og var sú niðurstaða talin
í samræmi við vilja fórnarlambs-
ins, hinnar göfugu konu Mary
Ann Glinka. ■
Melvin jones.
Roger Nolan.
en ekki fyrr en eftir dauða henn-
ar. Nolan var að renna yfir
skýrsluna, þegar síminn hringdi
og æstur samstarfsmaður hans
tilkynnti honum í símann að
mikilvæg vísbending hefði bor-
ist. Vib samanburð á fingraför-
um hafði komið í ljós að saka-
maburinn var á skrá lögreglunn-
ar. Hann hét Melvin Lorenzo Jo-
nes og var búsettur skammt frá
klaustrinu.
Öllum hnútum
kunnugur
Hinn grunaði var alls ekki
ókunnugur klaustrinu. Hann
hafði unnið í því sem málning-
arverktaki fjórum árum ábur, en
starfi hans þar lauk á sviplegan
hátt. Jones hafði verib ákærður
fyrir þjófnab og var af þeim sök-
um leystur frá störfum.
Ferill Jones sem afbrotamanns
hafði byrjað mun fyrr, eða 1979,