Tíminn - 28.04.1995, Qupperneq 6

6
WtMtWW
Föstudagur 28. apríl 1995
Heildarútflutningur SÍF á sl. ári jókst um 10% og nam alls rúmum 29
þúsund tonnum. Aöalfundur SÍF:
Undirbúningur samninga um gerb jarbganga
undir Hvalfjörb:
Gengur sam-
kvæmt áætlun
Verðmæti útfluttra
afurba jókst um 18%
Hagna&ur Sölusambands ís-
lenskra fiskframleibenda hf.
og dótturfyrirtækja þess fyrir
skatta nam rúmum 202 mi-
ljónum króna árib 1994 á
móti 65 miljónum 1993. Ab
teknu tilliti til skatta og
reiknabra tekjuskuldbind-
inga var hagnaburinn 164,1
miljón króna á sl. ári á móti
53,5 miljónum kr. árib ábur.
Á því ári starfabi fyrirtækib í
tíu mánubi eftir breytt fé-
lagsform 1. mars 1993.
Þetta kom fram á abalfundi
SÍF, sem haldinn var á Hótel
Sögu í gær. Hagnabur félags-
ins, sem hlutfall af rekstrar-
tekjum, var 4,9% og arbsemi
eiginfjár um 24,1%. Eigið fé
SÍF nemur um 682 miljónum
króna, eiginfjárhlutfall er
27,7% og veltufjárhlutfall
1,16. Heildarútflutningur SÍF á
sl. ári nam 29.230 tonnum af
saltfisk- og skreibarafurbum,
eða 10% meira magn en árið á
undan. Verðmæti útfluttra af-
urða jókst um 18% á milli ára,
eða úr 6,7 miljörðum króna
1993 í 7,9 miljarða 1994.
Magnaukningin í flöttum fiski
á milli ára var um 11% og
munaði þar mest um flattan
ufsa. Útflutningur saltflaka
jókst einnig um 11% og af
heildinni námu þorskflök um
26%. Töluverður samdráttur
varð á útflutningi á þurrfiski,
en útflutningur á skreið og
skreiðarhausum jókst um 30%.
Athygli vekur að ein helsta
ástæðan fyrir góðri afkomu SÍF
á sl. ári, auk jákvæðrar þróunar
í ísl. efnahagslífi, var sú
ákvörðun sem tekin var eftir
að páskaneyslunni lauk í fyrra.
I>á var ákveðið aö kaupa inn
allan stórfisk og geyma til
haustsins. Það kom í veg fyrir
verulega verðlækkun um vorið
og skilaði SÍF og framleiðend-
um hagnaði um haustið.
Framleiðendur innan SÍF á
sl. ári voru 167 talsins, og
stærsti einstaki framleiðand-
inn var Vinnslustöðin hf. í
Vestmannaeyjum meö tæp tvö
þúsund tonn. Fastráðnir starfs-
menn SÍF eru 30 talsins. Dótt-
urfyrirtæki SÍF eru m.a. í Frakk-
landi, Spáni og í Noregi auk
Saltkaupa hf. Á fyrsta starfsári
SÍF Union í Noregi keypti fyrir-
tækið 1500 tonn af saltfiski í
Noregi og seldi til S-Evrópu-
landa og Kanada. En aðaltil-
gangur fyrirtækisins er að út-
vega viðskiptavinum SÍF
norskan saltfisk á meðan skort-
ur er á íslenskum saltfiski
vegna síminnkandi þorsk-
kvóta. ■
Undirbúningur samningagerb-
ar um gerb jarbganga gengur
samkvæmt áætlun, að sögn
Gylfa Þórbarsonar, stjórnarfor-
manns Spalar hf. Gert er ráð
fyrir ab samningar um jarb-
gangagerbina verbi undirritab-
ir um mánabamótin júní-júlí
næstkomandi. Hann segir ekk-
ert hafa komib upp á í undir-
búningsvinnunni, sem komi í
veg fyrir ab rábist verbi í verk-
ib.
Þetta mál er viöamikið og þeg-
ar kemur að því að undirrita
samninga, koma margir aðilar
þar að. Það er í fyrsta lagi Spölur
hf., síðan verktakar, sem sjá um
framkvæmd, fulltrúar viðskipta-
banka þeirra, sem fjármagna
verkið á framkvæmdatímanum,
og að lokum þeir aðilar, sem sjá
um langtímafjármögnun að
þeim loknum, þ.e.a.s. bandaríska
fjármögnunarfyrirtækið John
Hancock, íslenskir lífeyrissjóðir
og fleiri innlendir aðilar.
Göngin verða gerð með þeim
hætti að unnið verður báðum
megin frá, og göngin munu því
opnast einhvers staðar mitt á
milli. Framkvæmdatíminn er
áætlaður þrjú ár og mun verktaki
skila göngunum fullfrágengn-
um. Hann mun síðan ábyrgjast
verkið í þrjá mánuði eftir að Jrau
verða opnuð, ef gallar skyldu
koma fram. ■
Reykjavíkurborg:
Tveir yfirverkfræðingar rábnir
Borgarráö hefur samþykkt til-
lögu gatnamálastjóra um
rábningu í stöbu yfirverkfræö-
ings hjá embættinu. Abeins
einn umsækjandi var um
stööuna, Gubmundur Niku-
lásson, og hreppti hann
hnossib. Gubmundur er verk-
fræbingur frá Kaupmanna-
hafnarháskóla og hefur starf-
ab hjá verkfræöistofunni Hnit
allt til ársins 1992 og síban
hefur hann unnib ab sjálf-
stæbum verkefnum fyrir emb-
ætti gatnamálastjóra.
Þá samþykkti borgarráð að
Þóröur Ólafur Búason yrði ráð-
inn í stöðu yfirverkfræðings við
embætti byggingafulltrúa, en
alls bárust tólf umsóknir um
stöðuna. Þórður Ólafur er bygg-
ingaverkfræðingur aö mennt og
þótti uppfylla öll skilyrði ráðn-
ingar. ■
Gamalt menningarheimili
komið í eigu Reykjavíkurborgar
Reykjavíkurborg hefur nú feng-
ib afhent húsib ab Laufásvegi
43, sem nýlega var keypt af af-
komendum Vigfúsar Gub-
mundssonar fræbimanns frá
Engey.
Guðrún Jónsdóttir, arkitekt og
formaöur Menningarmálanefnd-
ar Reykjavíkurborgar, hafði for-
ystu um að húsið yrði keypt og
segir að hér gefist sérstakt tæki-
færi til að varöveita gamalt reyk-
vískt menningarheimili, sem fá
dæmi eru eftir um nú, í lok aldar.
Vigfús Guðmundsson keypti
húsið 1916. Kona hans hét Sigríð-
ur Halldórsdóttir og áttu einhleyp
börn þeirra heima í húsinu eftir
þeirra dag. Húsið var keypt á átta
milljónir króna, en innbú allt
fylgir með og er gjöf erfingjanna
til Reykjavíkurborgar.
Allar innréttingar í húsinu eru
upprunalegar og hefur nánast
engu verið breytt í ein sjötíu ár,
að því er talið er. Heimili þeirra
Sigríðar og Vigfúsar á hæðinni
stendur enn að mestu leyti eins
og það var í þeirra tíð, enda
breyttu þau böm þeirra, sem aldr-
ei fluttust að heiman, fáu og
hentu engu, eins og fram kemur í
greinargerð Guðjóns Friðriksson-
ar sagnfræöings.
Guðjón telur varðveislugildið
ótvírætt, enda sé hér um að ræða
sjaldgæft tækifæri til að viðhalda
dæmigerðu reykvísku, borgara-
legu millistéttarheimili frá fyrri
hluta 20. aldar.
Ekkert er enn fastmælum bund-
ið um framtíöarhlutverk hússins,
en til greina kemur ab gera þab að
safni. Á bak við þab er stór trjá-
garbur, en í honum eru sum af
merkustu trjám í borginni, eins
Cuörun jónsdóttir, formabur Menningarmálanefndar, ásamt Vigfási Cuömundssyni ístofunni aö Laufásvegi 43. Hús afa hans og alnafna frá Engey var
heimili sömu fjölskyldunnar í 78 ár. uósm. Cunnar Sverrisson
og segir í greinargerö frá Jóhanni
Pálssyni garbyrkjustjóra. Trjárækt
var Vigfúsi frá Engey hugleikin,
en tegundir í garöinum eru þess-
ar: Askur, álmur, beyki, birki,
gullregn, heggur, hlynur, reynir,
silfurreynir og vesturbæjarvíðir.
Þrjú tré vekja sérstaka athygli:
einn hæsti hlynur borgarinnar,
langstærsti askur á landinu og svo
eina beykið sem kallast getur tré.
Húsið er svokallaö „katalóg-
hús", norskt, og hefur haldist að
verulegu leyti óbreytt síðan það
var reist árið 1903. Heimilið er á
hæð hússins, í kjallaranum eru
geymslur, þvottahús og annab af
því tagi, en þar var einu sinni rek-
ið kaffihús. í risinu er sérstök
íbúð, sem alla tíð var leigö út.
Upprunaleg panelklæðning er
enn á suðurhlið og vesturgafli, en
síðar var þab að ööru leyti klætt
bárujárni að utan.
Ljóst er að þetta hús þarfnast al-
gerra endurbóta, en engar við-
geröir eru þó mjög aökallandi
nema á glgggum. Áætlabur kostn-
aöur vib þær er 715 þúsund krón-
ur.
Engin kostnaöaráætlun um
heildarviðgerö á húsinu liggur
fyrir, en áætlabur heildarkostnað-
ur utanhúss er rétt innan við þrjár
milljónir króna.