Tíminn - 21.11.1995, Blaðsíða 5

Þriðjudagur 21. nóvember 1995
5
Ögmundur Jónasson:
Finnur Framsóknarflokkurinn
sannfæringuna?
Hinn 17. mars síöastliöinn
boöaöi Landssamband
lögreglumanna til opins
fundar meö fulltrúum stjórn-
málaflokka til aö kynna viöhorf
til löggæslumála fyrir alþingis-
kosningar sem þá voru
framundan. Á þeim fundi bar á
góma fyrirhugaða samræmingu
á símsvörun neyðarþjónustu í
landinu. Um þessa þjónustu og
fyrirkomulag hennar gáfu full-
trúar flokkanna afdráttarlausar
yfirlýsingar. Fulltrúi Framsókn-
arflokksins á fundinum var
Finnur Ingólfsson.
Samræmd neyöarþjónusta er
mikiö framfaramál. Ráögert er
aö á annað hundrað neyðarlín:
ur í landinu veröi samræmdar
þannig aö almenningur geti
hringt í eitt númer, til einnar
vaktstöövar, en þaðan veröi gef-
iö samband viö þá þjónustu
sem óskað er eftir hvar sem er í
landinu. Viðtakendur boðunar
verði lögregla, slökkviliö, slysa-
varnafélög og hjálparsveitir. í
löggjöf, sem sett var í febrúar
síðastliðnum, er búiö í haginn
fyrir þessa samræmingu, auk
þess sem gert er ráð fyrir því að
vaktstöö, sem á aö koma á fót til
þess aö annast þessa starfsemi,
þjónusti öryggisfyrirtæki gegn
gjaldi.
Samræming jákvæb
Allt þetta er af hinu góöa og
VETTVANGUR
tvímælalaust skref fram á viö.
Síðan gerist það nú fyrir
skömmu, að fram kemur í frétt-
um að fyrirtæki í öryggisþjón-
ustu hefur skotiö til Samkeppn-
isráðs kæru um aö Neyðarlínan
hf., sem stofnuö hafi verið um
samræmda neyöarþjónustu,
kunni aö stríða gegn samkeppn-
islögum. í kærunni er bent á aö
nokkur öryggisfyrirtæki —
Securitas, Vari og Sívaki — hafi
auk Slysavamafélags íslands og
nokkurra opinberra stofnana
öölast eignarhald á þessari
neyöarþjónustu. Þessir aðilar
sitji nú beggja vegna borðsins,
sem seljendur og kaupendur
þjónustunnar, og sú hætta sé
fyrir hendi aö samkeppnisaðil-
um þeirra á markaði verði mis-
munað. Nú hefur Samkeppnis-
ráð kveöiö upp úr um að þessi
kæra sé á rökum reist.
Ney&arlínan hf.
Brá mörgum manninum ó-
neitanlega í brún við að þessi
neyðarþjónusta landsmanna —
aðgangur að lögreglu og
slökkviliði í landinu — skyldi
hafa verið gerð að markaðsvöru
og orðið að bitbeini fyrirtækja í
samkeppni.
Víkur nú aftur að fyrrnefnd-
um fundi stjórnmálamanna fyr-
ir síðustu alþingiskosningar.
Þegar fundurinn var haldinn,
hafði kvisast út að öryggisfyrir-
tækin ásældust þessa þjónustu,
sem að meira og minna leyti
kemur til með að veröa greidd af
skattborgaranum, og voru full-
trúar stjórnmálaflokkanna innt-
ir eftir afstöðu þeirra til málsins.
Suma þurfti ekki að hvetja.
Finnur Ingólfsson, núverandi
ráðherra í ríkisstjórn íslands,
gerði það að sérstöku umræðu-
efni í framsögu sinni að ekki
kæmi til mála að „einkavina-
væða" þessa þjónustu, eins og
hann orðaði það. Ég er sann-
færöur um að Finnur mælti af
sannfæringu og að sú sannfær-
ing sé enn til staðar.
Nú er hins vegar komið að því
að standa við þessi orð, að vera
sannfæringu sinni trúr. Reyndar
voru allir stjórnmálamennirnir,
sem töluöu á þessum fundi,
sammála Finni í grundvallarat-
riðum. Þess vegna eiga kjósend-
ur þeirra nú kröfu til þeirra, að
þeir svíki ekki þau fyrirheit sem
þeir gáfu á þessum sem öðrum
fundum með kjósendum fyrir
kosningar.
Bibrabir eftir
hjartabílum?
Auðvitað eru til þeir stjórn-
málamenn, sem hafa aðra sann-
færingu, og við því er að sjálf-
sögðu ekkert að gera. Þannig
segir Pétur Blöndal þingmaður í
Tímanum á fimmtudag að sér
sýnist „rétt að einkavæða Neyð-
arlínuna". Pétur telur að hún
„sé skilvirkasta leiðin til að fá
góða og skjóta þjónustu. Það
sýnir sig að opinber þjónusta er
yfirleitt ekki eins skilvirk, það
koma upp biðraðir og annað
slíkt sem fyrirfinnast ekki í
einkarekstri".
Hér er væntanlega verið að
tala um slökkviliðið í Reykjavík,
eða er ef til vill verið að tala um
sjúkraflutninga eða lögregluna?
Eöa er þetta ef til vill bara ein af
þessum skrúfum sem eru á sál-
inni á bókstafstrúarmönnum?
Telur þingmaðurinn virkilega
þörf á því að fá öryggisfyrirtæk-
ið Securitas sem millilið fyrir
lögregluna, þegar við viljum ná
neyðarsambandi eða þegar við
þurfum á sjúkraflutningum að
halda? Hvers konar rugl er þetta
eiginlega?
Auglýst eftir
sannfæringu
Og nú er spurt af mikilli al-
vöru hvort Framsóknarflokkur-
inn ætli virkilega að láta þetta
yfir sig ganga? Eða er ef til vill
ekkert að marka hvað fulltrúar
flokksins segja við kjósendur
fyrir kosningar? í þjóðfélaginu
er það viðhorf almennt ríkjandi,
að enda þótt það sé rétt að sam-
ræma þessa þjónustu og það
komi landsmönnum mjög til
góða, þá sé það allt annað mál
hver öðlist eignarhald yfir þess-
ari þjónustu. Eðlilegt sé, að hún
sé í almannaeign og hafin yfir
viðskiptahagsmuni eða arihan
ágreining. Það sé grundvallarat-
riði og spurning um mannrétt-
indi að þessi viðkvæmasta
neyðarþjónusta landsmanna sé
ekki söluvara á markaði, heldur
heyri undir aðila sem lúti al-
mannastjórn og heyri undir
stjórnsýslulög.
Finn Ingólfsson og þá stjórn-
málamenn aðra í ríkisstjórn,
sem 'voru á fundi Landssam-
bands lögreglumanna í mars-
mánuði og gáfu þar afdráttar-
lausar yfirlýsingar um neyðar-
línuna, langar mig til að spyrja
hvort þeir telji ekki að Fram-
sóknarflokkurinn skuldi kjós-
endum sínum skýringu á þeim
sinnaskiptum sem virðast hafa
orðið hjá talsmönnum flokksins
í þessu máli? Vonandi finnur
Framsóknarflokkurinn að nýju
sannfæringuna.
Höfundur er forma&ur BSRB
og alþingismabur.
Ávarp bindindisdags fjölskyldunnar 1995
Ákveðið hefur verið að gera
laugardaginn 25. nóv. að Bind-
indisdegi fjölskyldunnar ársins
1995. Við mælumst mjög ein-
dregið til þess við alla góða ís-
lendinga, að þeir láti allt áfengi
lönd og leið þennan dag, geri
hann að áfengislausum degi.
Hvers vegna? spyr kannski
einhver.
Tilganguritin er fjölþcettur:
Áfengislaus dagur á að undir-
strika þann vilja að dregið sé úr
áfengisneyslu á íslandi.
Hann á að minna á öll þau
vandamál, slys og dauðsföll sem
orðið hafa vegna áfengisneyslu.
Hann á að minna á, hvernig
fjöldi þeirra, sem missa tök á
áfengisneyslu sinni, hefur auk-
ist ár frá ári.
Hann á að minna á, að sífellt
fleiri ungmenni gera áfengis-
drykkju að leik og að aldur
þeirra, sem áfengis neyta, fer sí-
fellt lækkandi.
Bindindisdagurinn á að und-
irstrika vilja til að minnka ung-
lingadrykkju, vilja til að koma í
veg fyrir áfengisneyslu barna,
vilja til að halda í heiðri þau lög
sem í landinu gilda.
Áfengislaus dagur fjölskyld-
unnar á að sýna í verki að heill
hennar og hamingja skipar fyr-
irrúmið.
Við leggjum áherslu á breytta
lífshætti, betra umhverfi og

c*
QS
á^yld
,ve««J3
bættan hag fjölskyldunnar.
Það gerum við með því að
draga úr áfengisdrykkju og
forða þannig ýmsum frá því að
verða fórnarlömb á altari Bakk-
usar.
Þess vegna heitum við á þig
að taka þátt í Bindindisdegi fjöl-
skyldunnar 1995.
Gerum hann að áfengislaus-
um degi.
Vertu með. Það munar utn þig.
Gefum Bakkusi frí.
Laugardagur til lukku.
Þingstúka Reykjavíkur
Halldór Kristjánsson
Sumarheimili templara
Katrín Eyjólfsdóttir
Stöbvum unglingadrykkjuna
Valdimar Jóhannesson
Áfengisvarnaráð
Ólafur Haukur Árnason
Umdæmisstúka Suðurlands
Jón K. Guðbergsson
Landssambandið gegn áfengisbölinu
Hörður Zóphaníasson
Stórstúka íslands I.O.G.T.
Björn Jónsson
Hjálparstofnun kirkjunnar
Jónas Þórisson
Lögreglustjóraembættib í Reykjavík
Böðvar Bragason
Unglingareglan
Lilja Harðardóttir
Kvenfélagasamband íslands
Drífa Hjartardóttir
Guöný Júlía Gústafsdóttir:
Bindindisdagur
fjölskyldunnar
Þegar barn fæbist í heiminn, er það
saklaust. Það kemur í hlut foreldr-
anna að kcnna jrví hvaö sc rétt og
hvað sé rangt. Miklu máli skiptir að
ala barnið vel upp og vera því góð
fyrirmynd.
Barnið lærir lifnaðarhætti for-
eldra sinna og jrar hefur áfengi mik-
ið að segja. Barni foreldra, sem
drekka mikiö, Iíður illa og mikil
hætta er á aö það lendi í sömu spor-
um þegar það eldist, þó svo að frá
því séu undantekningar.
Fólk sem drekkur breytist í hegð-
un, eins og við vitum öll. Vín fer
misjafnlega í fólk og verða sumir
gjörsamlega ruglaðir og hegða sér á
annan hátt en barnið á að venjast.
Hvernig haldið þið að barninu líði
að sjá foreldra sína svo drukkna aö
jreir geta ekki sinnt því?
Ef barnið elst upp á góðu heimili
og foreldjarnir gefa því góða fyrir-
mynd og láta áfengi lönd og leið,
eru mjög miklar líkur á því að barn-
ið temji sér slíka lifnaðarhætti þegar
það sjálft eldist.
Áfengi hefur einungis slæmar af-
leiðingar í för með sér og því ekki
þess virði að neyta þess. Það er lítið
mál að skemmta sér án þess.
Ég tel að það eigi ekki við rök að
styðjast að áfengi sé nauðsynlegt
þegar skemmtun á sér stað.
Lærum að segja NEI við áfengi.
Temjum okkur góba lifnaðar-
hætti og verum börnum okkar og
öðrum jafnöldrum góð fyrirmynd.
Höfundur er húsmó&ir og mó&ir.