Tíminn - 21.11.1995, Blaðsíða 11

Þri&judagur 21. nóvember 1995
11
Helgistund í Hallgrímskirkju
Fimmtudagstónleikar Sinfóníu-
hljómsveitar íslands 16. nóv-
ember voru haldnir í Hallgríms-
kirkju og helgaöir tregafullri
tónlist. Kirkjan var þétt setin og
tónleikarnir voru afar áhrifa-
mikiir — þessir tónleikar heföu
tæplega gengiö í Háskólabíói.
Fyrst á efnisskrá var Maureri-
sche Trauermusik K.477 eftir
Mozart, tregaljóö eftir tvo látna
frímúrara fyrir sjö blásturshljóð-
færi og strengi. Mozart var
áhugasamur frímúrari, eins og
oft hefur komiö fram, og stund-
um hefur því meira aö segja ver-
iö haldiö fram að sú árátta hafi
oröiö honum aö aldurtila: Sum-
ir töldu aö frímúrarar hafi eitrað
fyrir hann í refsingarskyni fyrir
Sigrún Hjálmtýsdóttir.
TONLIST
SIGURÐUR STEINÞÓRSSON
einhverjar „uppljóstranir" um
regluna í Töfraflautunni, en
aörir hafa bent á að Mozart
kunni aö hafa smitast af mann-
skæöri umgangspest á frímúr-
arasamkomu þar sem hann
frumflutti Frímúrarakantötuna
K.623 tuttugu dögum fyrir and-
lát sitt. En hvað um þaö: þessi
tónlist er mjög falleg og hátíö-
leg og naut sín vel þarna í kirkj-
unni.
Næst fluttu Helga Þórarins-
dóttir og strengjasveit „Lac-
hrymae" (Tár) fyrir víólu og
strengi op. 48 eftir Benjamin
Britten (1913-76), sem hann
samdi fyrir lágfiölarann Willi-
am Primrose áriö 1950. 'I'ón-
leikaskrá hefur þaö úr endur-
minningum Pnmroses aö „Lac-
hrymae" sé röö af snilldarleg-
um, frumlegum og
hugvitssamlegum tilbrigðum
viö sönglagaflokk með sama
nafni eftir John Dowland (1563-
1626), byggðum á ljóöaflokki
eftir óþekkta höfunda. Sextán
árum síðar umskrifaöi Britten
píanópartinn fyrir strengjasveit,
og þannig var verkiö flutt nú.
Viö fyrstu heyrn virðist þetta
verk fremur brotakennt, en ein-
söngsrödd víólunnar heldur því
þó aö mestu saman. Flutningur
Helgu var látlaus og virðulegur
eins og sæmdi.
Óbóleikur
Alltaf eru að koma nýir og nýir,
ungir og sprenglærðir tónlistar-
menn fram á sjónarsviðiö og auðga
menningarlífið í höfuðborginni,
enda iíður nú varla tónleikalaus
dagur eða kvöld. Tveir slíkir komu
fram á Háskólatónleikum 15. nóv-
ember, Eydís Franzdóttir og Bryn-
hildur Ásgeirsdóttir, og fluttu þrjú
verk fyrir óbó og píanó: Rómönsu
nr. 2 op. 94 eftir Schumann, Til-
brigði eftir Britten, og Sónötu op.
166 eftir Saint-Saens. Tónleikagest-
um þótti þessi stund með þeim
stöllum sérlega skemmtileg, tónlist-
in góð og leikurinn frísklegur. Um
rómönsu Schumanns segir í tón-
leikaskrá að hún sé ein þriggja slíkra
og séu þær mikilvægustu tónsmíðar
sem skrifaðar voru fyrir óbó á róm-
antíska tímabilinu. Þetta er fallegt
lítið stykki og vafalaust vel samið
fyrir hljóðfærin.
Mun viðameiri eru „Temporal
Variations" eftir Britten, bálkur níu
tilbrigða sem saminn var í skugga
hrynjandi Evrópu í lok árs 1936.
Verkið var frumflutt þá, en lá síðan
óhreyft í tæpa hálfa öld uns það var
flutt aftur 1980, og sjálfsagt oft síö-
an. Viss óhugur er yfir þessari tón-
list, tilbrigðin Mars, Vals eða Polka
eru hálf- afskræmd afbrigði af þess-
um danstöktum, svo dæmi sé tekið..
En sannlega á verkið erindi á tón-
leika vegna eigin verðleika, jafnvel
Eydís Franzdóttir.
þótt pólitísku innihaldi eða tilurð á
vondum tímum væri gleymt.
Síðust var svo Sónata Saint-Saéns
frá 1921, síðasta æviári tónskálds-
ins. Sónatan er mjög áheyrileg og
sögð vel samin fyrir óbóiö. En það
er til marks um að mikið verk sé að
vinna fyrir unga óbóleikara, aö
maður skuli ekki hafa heyrt neitt
þessara þriggja verka fyrr.
Eins og fyrr sagöi voru þetta hinir
ánægjulegustu tónleikar og flutn-
ingur þeirra Eydísar og Brynhildar
fjörlegur og vandaður. ■
FELAGSMALARAÐUNEYTIÐ
m Starfsmenntasjó&ur
Félagsmálaráöuneytið auglýsir hér meö opinn fund starfs-
menntaráös sem haldinn veröur miðvikudaginn 22. nóvember
nk., kl. 16.00, í Borgartúni 6.
Á fundinum verður fjallaö um úthlutun styrkja úr starfsmennta-
sjóöi vegna starfsmenntunar í atvinnulífinu skv. lögum nr.
19/1992.
Félagsmálaráöuneytiö,
17. nóvember 1995.
Helga Þórarinsdóttir.
Síöust á efnisskrá var Sinfónía
nr. 3 eftir pólska tónskáldiö
Henryk M. Górecki (f. 1933),
sem byggð er á þremur kvæöum
sem Sigrún Hjálmtýsdóttir
'söng. Fyrirsagnir kaflanna
þriggja eru Lento, Lento e largo,
og Lento — nánast hægt, hæg-
ar, hægast. Þaö þvkja firn mikil
með þetta langa og hægferðuga
verk hvílíkum vinsældum þaö
hefur náö á Vesturlöndum, plat-
an var á metsölulista í Bretlandi
í marga mánuði, o.s.frv. En
verkiö er sannarlega mjög
áhrifamikiö, a.m.k. þegar jafn-
vel tekst til meö flutninginn og
nú varö: Sigrún söng fagurlega
ofan af orgelloftinu, kirkjan tók
hæfilega undir hiö sérkennilega
spil hljómsveitarinnar og kvæö-
in í þýöingu Gunnars Egilson í
skránni juku enn á áhrifin.
Þessi sinfónía Góreckis minn-
ir ekki lítið á annað austan-
tjalds-tónskáld, hinn armenska
Johann Sebastian Bach að nafni
Komítas. Staöreyndin er auövit-
aö sú, aö í 75 ár skiptist Evrópa í
tvo heima sem hvor þróaðist í
sína átt, og þar eystra gerðust
ýmis mikilvæg listræn tíöindi
sem ekkert fréttist af vestan-
tjalds, nema þá í formi fáeinna
virtúósa sem komu vestur ýmist
alkomnir eða sem gestir. Því get-
ur meira en veriö aö þarna reyn-
ist vera gjöfull brunnur til aö
ausa úr, ekki síðri en sá brunnur
eldri tónlistar sem sagan var bú-
in að dæma léttvæga og mjög
hefur verið sótt í á seinni árum.
Eins og fyrr sagði voru þetta
afar hátíölegir og vel heppnaðir
tónleikar, þar sem umgjörö
Hallgrímskirkju hæföi vel anda
tónlistarinnar. Osmo Vánská
stjórnaði af mikilli snilld — þótt
nú styttist ískyggilega í veru
hans hér, ber aö fagna því sér-
staklega aö viö skulum hafa not-
iö starfskrafta svo prýöilegs
listamanns í þrjú ár.
CEISL/VPMSKAR
Eymakonfekt
úr smiðju FÍH
Elly Vilhjálms, Raggi Bjarna og Egill Ólafsson
Stórsveit Reykjavíkur
jazzís
Dreifing: Japis
„Loksins, loksins," segja djass-
áhugamenn og fagna aö vonum
fyrsta geisladisk Stórsveitar Reykja-
víkur, sem einnig er sá fyrsti sinnar
tegundar sem gefinn hefur verið út
hér á landi með alvöru „big bandi".
Stjómandi sveitarinnar er Snæ-
björn Jónsson, en alls eru 19 tón-
listarmenn í sveitinni. Þessu tii við-
bótar koma þrír stórsöngvarar við
sögu, þau Elly Vilhjálms, Ragnar
Bjarnason og Egill Ólafsson.
Geislaplötuna prýða alls 14 lög
og þar af tvö frumsamin eftir Stefán
S. Stefánsson. Ekki er annað að
heyra en að vel hafi tekist til með
hljóðritun plötunnar í hljóðveri
FÍH, enda er hún mjög áheyrileg og
ljóst að tónlistarmennirnir hafa
haft mikla ánægju af því sem þeir
voru að gera. Hljómlistarmennirnir
eru blanda af eldri og yngri hljóð-
færaleikurum undir styrkri stjórn
Snæbjarnar Jónssonar.
Þótt hljóðfæraleikurinn sé góður,
er þáttur söngvaranna ekki síðri og
setja þeir sinn persónulega blæ á
plötuna. Raggi Bjarna ræðst t.d.
ekki á garðinn þar sem hann er
Sæhjórn M»s>n» s:>nn.-u
Sr0RSVT.IT HEVKJAVÍKliR
l.llv \ ilhjalms. Raggi Rjunu og l.gil! Oluls
lægstur og syngur með tilþrifum
gamla Sinatra-smelli eins og My
Way og New York, New York, auk
þess að syngja dúett með Agli Ólafs-
syni í laginu „Einungis fyrir djass"
eftir Stefán S. Sjálfur syngur F.gill
eitt lag eftir Duke Ellington, „It
don’t mean a thing if it ain’t got
that swing". Ótalinn er þó hlutur
. Elly Vilhjálms, sem syngur eins og
engill klassíska lagiö „The more !
see you" og „Almost like being in
love".
Útgefandi plötunnar er Jazzís, en
Japis dreifir. Upptökustjórn og um-
sjón með útgáfunni haföi Pétur
Grétarsson, en forsíðumyndir.a
teiknaöi sjálfur Árni Elfar. -grli
Cleöigjafinn André Bachmann meö nýja geislaplötu, Til þín:
Ljúf og þægileg tónlist
Gleðigjafinn André Bachmann hef-
ur sent frá sér sína fyrstu geislaplötu
sem ber heitið Til þín. A plötunni
eru alls 13 lög og m.a. Only You,
Sunny Side of the Street, Amor, Qu-
ando Quando, Keep on Running,
More og öll hin iögin.
Platan er eins og aðdáendur
André þekkja hann: ljúf, þægileg og
kemur beint frá hjartanu. Þessi út-
gáfa er án efa hvalreki fyrir hina
fjölmörgu aðdáendur sem André á
um land allt, enda sannur gleðigjafi
þar á ferð. Af einstökum hljóöfæra-
leikurum er þáttur Rúnar Georgs-
sonar á saxófón og flautu einna at-
hyglisverðastur, enda er þar á ferð-
inni tónlistarmaður sem mætti að
ósekju láta meira í sér heyra.
Hinn þekkti tónlistarmaður Carl
Möller á tvö lög á plötunni, en titil-
lag plötunnar og texti er eftir sjálfan
gleðigjafann. Allir aðrir textar eru
eftir þúsundþjalasmiðinn Þorstein
Eggertsson, að undanskildum
tveimur sem eru eftir Sigurö Einars-
son.
Hljóðupptökur fóru fram í Stúdíó
Stöðin undir stjórn þeirra Ásgeirs
Jónssonar og Axels Einarssonar, en
Tómas Tómasson hljóðblandaöi.
Carl Möller og Þórir Úlfarsson sáu
um útsetningar og hljómborðsleik.
Aðrir hljóðfæraleikarar á plötunni
eru þeir Gunnar Bernburg á bassa,
Ásgeir Óskarsson á trommur, Hörð-
ur Friðþjófsson á gítar og Rúnar Ge-
orgsson leikur á saxófón og flautu.
André Bachmann gefur plötuna
út, Japis sér um dreifingu, en bassa-
leikarinn góðkunni Finnbogi Kjart-
ansson hannaði plötuumslagið.
-grh
„Rótvirkar" fyrir bömin
Ómar Ragnarsson syngur fyrir börnin
(safnpiata)
Spor1995
Hér er á ferðinni aö stofni til
endurútgáfa af 14 ára gamalli
safnplötu frá SG-hljómplötum.
Sú safnplata var samansafn laga
sem Ómar haföi sungið inn á
ýmsar litlar plötur í gegnum tíö-
ina. Á þessari nýju útgáfu eru þó
þrjú Iög, sem ekki voru á safn-
plötunni, og hljómur hefur ver-
ið endurbættur. Alls eru á plöt-
unni 16 lög og fylgja textarnir
meö í textabæklingi.
Vinsældir Ómars hjá börnum
landsins voru gífurlegar þegar
hann var aö syngja þessi lög inn
á litlar plötur fyrir meira en ald-
arfjórðungi og vinsældir hans
voru engu minni þegar safn-
platan kom fyrst út fyrir 14 ár-
um. Augljóst er, eftir aö hafa
fylgst með börnum hlusta á
þennan disk, að vinsældir
Ómars éru engu minni í dag.
Hann „rótvirkar" fyrir börnin í
dag, ekki síður en hann geröi
með sömu lögum á foreldra
þeirra á sínum tíma.
Lögin á þessari plötu henta
krökkum frá þetta 2-3 ára og
fram á unglingsár, þó þau yngri
kunni trúlega betur aö meta
þau. Þetta á ekki síst viö um Iög
þar sem sögö er saga sem er nán-
ast leikin eins og til dæmis í
„Lok lok og læs" eöa „Ég er aö
baka".
Þessi geisladiskur með Ómari
er einn af þeim diskum sem lík-
legt er aö foreldrar endi meö því
aö fela um skeiö fyrir krökkun-
um, vegna þess aö börnin vilja
heyra þá aftur og aftur og aftur
... og aftur! -BG