Tíminn - 02.12.1995, Blaðsíða 8

8
'Laugafdagífr 2. désemBer 1995
íslenskar hversdagshetjur finnast víöa um land og þurfa aö glíma vib ólíkan vanda. Saga barnafólks úr Eyjum staöfestir þetta:
Eftir mánuði á vökudeild
telja þau sig vera heppin
Hjónin Ólafía Ósk Siguröardóttir og Einar Sigþórsson meö börnum sínum. Sonurinn Ágúst Sœvar (viö hliö Ólafíu) heldur á Anítu litlu, en Sigþór á Brynjari.
Frá Þorstelnl Cunnarssyni í
Vestmannaeyjum:
Ýmislegt er á fólk lagt og suma
meira en aðra. Hjónin Ólafía Ósk
Sigurbardóttir, köllub Lóa, og
Einar Sigþórsson frá Vestmanna-
eyjum eignubust tvíbura, strák
og stelpu, 22. ágúst í fyrra, hátt í
þremur mánubum fyrir tímann.
Tvíburarnir voru teknir meb
keisaraskurbi, því tvísýnt var um
líf stelpuúnar vegna þess ab
strákurinn tók til sín alla nær-
ingu. Stelpan vó ekki meira en
762 grömm eba 3 merkur vib
fæbingu og var 34 sm á lengd.
Fyrstu vikurnar hékk líf stelp-
unnar á bláþræbi og þab var ekki
fyrr en hún var orbin hálfs árs ab
iæknar voru orbnir sæmilega
vongóbir um ab hún myndi ná
sér. Batinn hefur verib hægur, en
allt virbist á réttri leib.
Fjölskyldulífiö er ab færast í eöli-
legt horf eftir aö fjölskyldan þurfti
aö flytja úr einbýlishúsinu í Eyjum
í herbergiskytru í Reykjavík og
dvelja þar í rúmt ár viö mikil
þrengsli. Einar þurfti aö hætta á
sjónum og tekjurnar hrundu niður
í ekki neitt. Þau voru sem mest á
vökudeild Landspítalans hjá stelp-
unni og tóku jrví sem veröa vildi.
En samt sem áður hvarflar ekki að
Einari og Lóu aö kvarta eða kveina.
Þau telja sig vera lánsamt fólk miö-
aö viö marga aðra.
Lóa og Einar eiga fjögur börn:
Ágúst Sævar 11 ára, Sigþór 5 ára og
tvíburana Brynjar og Anítu rúm-
lega ársgömul. Þegar viötalið hefst
er Brynjar ab leika sér í stofunni.
Hann er brosmildur og hraustur og
þessi ókunnugi maður inni á heim-
ilinu vekur mikinn áhuga hans.
Elsti bróðirinn, Ágúst Sævar, fær
þaö hlutverk ab passa hann á meb-
an viðtaliö fer fram. Aníta sefur og
Sigþór er á Rauðagerði. Frásögn
Lóu og Einars hefst, stundum líta
þau hvort á annað og stutt er í
brosið.
Milli heims og helju
Lóa var aöeins komin 25 vikur
í dag, laugardag, hefjast tvær
sýningar í tilefni af 100 ára
afmæli myndasögunnar.
Annars vegar sýningin
„Myndasögur í myndlist"
sem opnar í sýningarsalnum
Viö Hamarinn í Hafnarfiröi
kl. 14.
Sýningunni er ætlaö aö lýsa
áhrifum myndasögunnar og
frásagnaraöferð hennar á ís-
lenska myndlistarmenn. Þar
veröa verk eftir 15 myndlistar-
menn, sem meö einhverjum
hætti hafa nýtt sér myndasög-
una í verkum sínum. Má þar
nefna Erró, Hring Jóhannesson,
Helga Þorgils Friöjónsson, Daða
Guöbjörnsson, Omar Stefáns-
á leið þegar hún var send til
Reykjavíkur í rannsókn, þar sem
blóöþrýstingur var óeölilegur.
Hún var strax lögð inn og viö
rannsókn kom í Ijós að strákur-
inn var miklu frekari á næring-
una. Stelpan fékk aðeins næga
næringu til þess að heilinn starf-
aði eðlilega, en ekki nóg til þess
að þyngjast eða þroskast. Strákur-
inn dafnaði hins vegar vel. Lóa lá
á Landspítalanum í tæpar fjórar
vikur vegna þess að tvísýnt var
um tvíburana. Eftir 29 vikna
meögöngu sögðu læknar að um
tvennt væri að velja. Annars veg-
ar ab gera aögerö strax og reyna
son, Steingrím Eyfjörð Krist-
mundsson og Þór Vigfússon.
Kl. 16 sama dag opnar sýn-
ingin „Nýjar myndasögur" í
Gallerí Greip. Eins og nafnið
ber með sér veröa þar sýndar
nýjar myndasögur eftir íslenska
höfunda. Þar verba sögur eftir
gamalkunna myndasöguhöf-
unda svo sem Bjarna Hinriks-
son, Halldór Baldursson og
Þorra Hringsson, en einnig eftir
nokkra sem eru aö stíga sín
fyrstu spor á þessu sviöi.
Báöar sýningar veröa opnar
daglega frá kl. 14-18, nema
mánudaga, og standa til sunnu-
dagsins 17. des.
að bjarga bábum börnunum, eba
að láta strákinn stækka meira, en
þá myndi stelpan deyja. Hún
hefði ekki lifað nema nokkra
daga í viðbót og þess vegna bara
tímaspursmál hvenær hún færi.
Hins vegar að Lóa færi strax í
keisaraskurö. Með því væri jafn-
vel hægt ab bjarga stelpunni, en
hefði ákveðna áhættu í för með
sér fyrir strákinn, því fyrirburum
væri ávallt einhver hætta búin.
Lóa og Einar segjast aldrei hafa
veriö í vafa. Þau vildu reyna allt
til þess að bjarga stelpunni. Lóa
fór svo í keisaraskurðinn 2. ágúst
í fyrra á Landspítalanum.
„Viö vorum ósköp róleg fram
ab keisaraskurðinum, en þá
þyrmdi yfir mig, sérstaklega eftir
ab skurðlæknirinn sagði að tví-
sýnt væri um stúlkuna. Þá skynj-
aði ég í sjálfu sér fyrst alvöruna
og leið illa. Það er eins og veru-
leikinn grípi mann ekki fyrr en
komið er að svona alvarlegum
hlut. Þegar barnalæknirinn tók
tvíburana, voru þeir svo pínulítl-
ir að ég ætlaði varla að trúa því.
Hann hélt á stelpunni í lófanum,
en strákurinn var aðeins stærri.
Strákurinn fór strax að gráta og
það heyrðist smá stuna í henni,
sem læknarnir töldu góbs viti,"
segir Einar. þegar hann rifjar upp
þennan örlagaríka dag.
I þessum töluðum orðum kem-
ur Lóa með stelpuna inn í stof-
una, nývaknaða af værum fegr-
unarblundi. Hún er mjúk og við-
kvæm, hálf brothætt og viröist
frekar vera 5-6 mánaba en rúm-
lega ársgömul.
Vib fæbinguna vó strákurinn
aðeins 1300 grömm eða um 5
merkur og var 40 sm á lengd.
Stelpan var næstum því helmingi
minni, 762 grömm eöa tæpar 3
merkur, ekkert ósvipað og smjör-
líkisstykki. Hún léttist niður í
tæp 600 grömm eftir fæbinguna.
Systkinin voru strax sett í öndun-
arvél og gefiö súrefni.
„Læknarnir voru ekkert rosal-
ega bjartsýnir, en barnalæknarnir
gáfu okkur meiri von. Þeir sögðu
okkur að fyrsti sólarhringurinn
myndi skera úr um hvert fram-
haldið yrði. Þetta var ansi langur
sólarhringur, en að honum liðn-
um sögðu læknarnir að góbar lík-
ur væru á því að strákurinn
myndi spjara sig, en þeir voru í
meiri vafa meö stelpuna. Ef hún
kæmist klakklaust í gegnum
fyrstu þrjár vikurnar, væru lík-
urnar ágætar," segir Lóa.
Strákurinn þyngdist og dafnaði
vel og losnaði við öndunarvélina
eftir 5 sólarhringa. Hann losnaði
úr hitakassa eftir 3 vikur og af
sjúkrahúsinu eftir 7 vikur og vó
þá 2,3 kg, sem þykir ekki mikið.
„Skömmu eftir að við fórum
með strákinn heim fórum við
með hann í Hagkaup, en þá var
hann um 3 kg á þyngd. Fólk rak
upp stór augu og talaði um hve
hann væri pínulítill," segir Einar
og hlær. „Og okkur sem fannst
hann svo stór miðað vib systur
sína," bætir Lóa viö.
Fyrirburabreytingar
og hjartagalli
Til beggja vona gat brugöib um
líf stelpunnar til ab byrja með.
Þegar hún var þriggja vikna göm-
ul var hún sett á 100 prósent súr-
efni og gefin aukapúst. Líf henn-
ar hékk á bláþræöi á þessu tíma-
bili. í ljós hafði komib ab stelpan
var meb krónískan lungnasjúk-
dóm, svokallaðar fyrirburabreyt-
ingar. Einnig var hún með
hjartagalla, en opið var á milli
hólfa og þaö háði henni mikið
vegna lungnanna, því hjartað
dældi of miklu blóði í lungun.
Læknarnir voru komnir í þrot og
búnir ab reyna allt. í raun og
veru voru þeir orðnir úrkula von-
ar og undirbjuggu okkur undir
það versta. En þá gerðist krafta-
verkiö. Stelpan fór hægt og síg-
andi að ná sér á strik. Það eru
töggur í henni," segir Einar, sem
allan tímann hefur verið sann-
færður um að þetta ætti allt sam-
an eftir að blessast.
Lóa er sammála læknunum
sem sögðu að stelpan hefði kom-
ist þetta langt á skapinu. Lækn-
arnir segja að fljótlega sjáist á fyr-
irburum hvernig skapi þau séu
farin og það hafi úrslitaáhrif á
framhaldiö. Sumir gefast upp, en
hún var frá byrjun alveg brjáluð í
skapinu og þurfti oftar en ekki að
vera á róandi lyfjum," segir Lóa
og lítur fallegum móöuraugum á
dóttur sína.
Stelpan var 6 vikur í öndunar-
vél og hvorki fleiri né færri en 6
mánuði í hitakassa. Þá var hún
orðin of stór fyrir hitakassann og
sett á hana svokallað súrefnis-
húdd. Síðast fékk hún súrefnis-
gleraugu og losnaði vib þau í júní
síðastliðnum, þá 10 mánaða
gömul.
í raun og veru var það fyrst um
síðustu áramót sem læknunum
var farið að lítast á blikuna. Ekki
gátu þeir sagt til um hvenær við
gætum fariö með hana heim, en
við önduðum léttar. Þetta var allt
á réttri leið, en gekk reyndar
mjög hægt. Læknarnir höfðu
mestar áhyggjur af súrefnisgjöf-
inni, sem getur haft áhrif á sjón-
ina. Loks þegar stelpan losnaði
við húddið, tók hún stórt þroska-
skref. Þá fyrst var einnig hægt að
sjá hvort hún hefbi beðið eitt-
hvert tjón af því að fæðast svona
1 00 ára afmceli myndasögunnar:
Myndasögur og
myndlist