Tíminn - 26.08.1989, Blaðsíða 13

Laugardagur 26. ágúst 1989
Tíminn 25
llllllllllll MINNING llllllllllllllllllllllllllM
ÁsgeirS. Björnsson
frá Ytra-Hóli
Fæddur 12. desember 1943
Dáinn 20. ágúst 1989
Pó þú langförull legðir
sérhvert land undir fót,
bera hugur og hjarta
samt þíns heimalands mót,
frænka eldfjalls og íshafs,
sifji árfoss og hvers,
dóttir langholts og lyngmós,
sonur landvers og skers.
Ofanskráð Ijóð eftir Stephan G.
Stephansson er eitt hið fegursta sem
ort hefur verið á íslenska tungu.
Ljóðið hefur sungið mér fyrir eyrum
síðan ég fregnaði andlát vinar míns
og samstarfsmanns, Ásgeirs S.
Björnssonar. Kynni okkar voru í
raun ekki löng. Þau hófust fyrir
nokkrum árum þegar hann tók að
sér að vinna ákveðið verk fyrir
bókaútgáfu mína. Hér var um auka-
verkefni að ræða sem hann leysti af
hendi með mikilli vandvirkni. Eitt
verkefni leiddi svo af öðru og mér
varð brátt ljóst að Ásgeir bjó yfir
öllum þeim bestu eiginleikum og
þekkingu sem prýða þyrftu útgáfu-
stjórfa metnaðarfulls íslensks út-
gáfufyrirtækis. Ég var svo iánsamur
að Ásgeir var tilbúinn að takast á við
þetta verkefni. í kjölfar þess hófst
tímabil þar sem hrundið var í fram-
kvæmd verkum sem unnið hafði
verið að árum saman, stöðugt til
þeirra safnað, en sjálft Iokaátakið
var eftir.
Yfirburða þekking Ásgeirs á þjóð-
Iegum fróðleik, öguð og hávísinda-
leg vinnubrögð, lyftu daglegum
störfum í æðra veldi og ósérhlífni
hans, atorka og síðast en ekki síst
smitandi glaðværð og æðruleysi hreif
alla með. Við lyftum Grettistökum.
Ég mun aldrei horfa svo á loka-
bindi bókaflokksins Landið þitt
fsland, íslandsmyndir Mayers, ís-
lenskt þjóðlíf í þúsund ár, Fegurð
fslands og fornir sögustaðir í
Reykjavík - Sögustaður við sund -
að ég minnist ekki Ásgeirs og hans
mikilsverða þáttar í útgáfu þessara
verka. Spor hans í fyrirtæki mínu
munu halda áfram að marka stefn-
una. Við munum leitast við að vinna
áfram í sama anda.
Ásgeir var einhver mesti íslend-
ingur sem ég hefi kynnst. Hann var
samofinn landinu og sögunni. Ann-
að erindið í kvæði Stephans G.
hljóðar svo:
Yfir heim eða himin
þar sem hugar þín önd,
skreyta fossar og fjallshlíð
öll þín framtíðarlönd.
Fjarst í eilífðar útsæ
vakir eylendan þín:
nóttlaus vor-aldar veröld,
þar sem víðsýnið skín.
fsland og íslensk þjóðmenning
skreyttu öll framtíðarlönd Ásgeirs.
Par tvinnuðust saman uppeldi, upp-
lag og menntun. Glæsilegur kennslu-
ferill og árangursrík útgáfustjórn
komu saman í einum ósi. Ásgeir var
sem nýútsprungið blóm sem átti eftir
að miðla þjóð sinni svo miklu og er
það óbætanlegur skaði að honum
skyldi ekki skapað að ráðast í þau
verk er hefðu skipað honum varan-
lega á fremsta bekk meðal fræði-
manna.
Það er óskaland íslenskt,
sem að yfir þú býr -
segir skáldið í lokaerindi síns fagra
ljóðs. Ásgeir bjó yfir slíku óskalandi
og þótt hann hafi fallið frá langt um
aldur fram, áður en hann gat skilað
þjóð sinni öllu því sem efni stóðu til,
þá hefur hann samt í verkum sínum
gefið okkur mikið og skilið eftir
minningu sem varir.
í lokaerindinu heldur skáldið áfram
og segir:
aðeins blómgróin björgin,
sérhver bald-jökull hlýr,
frænka eldfjalls og íshafs,
sifji árfoss og hvers,
dóttir langholts og lyngmós,
sonur landvers og skers.
í dag kveðjum við son landvers og
skers. Við þökkum honum sam-
fylgdina og vitum að hann vakir yfir
eylendunni sinni fjarst í eilífðar
útsæ, vakir yfir ástkærum foreldrum,
svni, systkinum, ástvinum og vinum.
Eg veit að hann biður þeim öllum
blessunar og sjálfur bið ég og fjöl-
skylda mín Guð að blessa minningu
þessa góða drengs.
Örlygur Hálfdanarson.
„Dáinn, horfinn-harmafregn..“.
J.H.
Það líður að hausti. Blóm vallarins
missa smám saman lit og drúpa
brátt „höfði hrygg að moldu..“.
Senn fýkur lauf og sterkir stofnar
svigna í éljum hausts og standast
ekki ávallt stormbylji vetrar. En þeir
fellibyljir, sem fara um mannlífs-
mörkina lúta lítt Iögmálum árstíða
og hrífa jafn auðveldlega brott rót-
sterkar eikur sem stráið veika í
fátækri fokjörð heiða og sanda.
Horfinn er af jarðlífssviðinu vinur
minn Ásgeir S. Björnsson. Hann var
fæddur að Ytra-Hóli á Skagaströnd
12. des. 1943. Bernskuheimilið var
honum ávallt mjög kært. Þar dvaldi
hann oftast í fríum og einnig nú í
sumar í erfiðum veikindum nær því
til hinstu stundar.
í nótt dreymdi mig bók ásamt
fallegu jólakerti. í morgun barst mér
andlátsfregn Ásgeirs.
Draumur næturinnar var fagur. Á
svipaðan veg voru samskipti okkar
öll. Par féll aldrei gróm á. Yfir þeim
var jafnan glaðværð og heiðríkja.
Fundum okkar bar fyrst saman fyrir
12-14 árum að tilstuðlan dr. Brodda
Jóhannessonar, sem réð mér að fara
til hans með handrit að bók. Ekki
varð ég þar fyrir vonbrigðum. Ásgeir
var með fjölhæfustu og best gerðu
mönnum, sem ég hef kynnst og varð
að hefð, að ég fór til hans með nær
allt, sem ég skrifaði. Ásgeir hafði
næman bókmenntasmekk og var
glöggur jafnt á smátt sem stórt. Mér
fannst hann jafnvígur á hvaða greinar
bókmennta sem var. Þó mun fræði-
mennskan hafa skipað öndvegið,
enda stóð hann að ritun og útgáfu
stórmerkra fræðirita. Ennfremur gaf
hann út kennsluefni ásamt fleiru.
Allt virtist leika honum í höndum.
Hann var smiður góður, þótt ólærð-
ur væri í þeirri grein, karlmenni til
sálar og líkama og hamhleypa til
vinnu, gat lagt nótt við dag, ef því
var að skipta. Hann var ákaflega
samvinnuþýður og aldrei reyndi ég
hann að öðru en drengskap og
heiðarleika. Með okkur tókst vinátta
nær því við fyrstu kynni. Hann
hvatti mig og leiðbeindi mér á marga
grein. Þrátt fyrir ærnar annir sagði
hann jafna, að aldrei mætti ég fara
úr bænum án þess að líta inn og
virtist þá ekki skorta tíma.
Ásgeir var kennari við Kennara-
háskólann og vann jafnframt við
bókaútgáfu Öriygs Hálfdánarsonar
nú síðustu árin.
Með Ásgeiri S. Björnssyni er
fallinn merkur maður og litríkur.
Sæti hans verður vandfyllt. Mikill
harmur er kveðinn að öldruðum
foreldrum, vandamönnum og
vinum. “..En ég veit, að látinn lifir.
Pað er huggun harmi gegn..“.
Heitar bænir munu svífa til þín frá
jörðinni nú sem fyrr. Ég þakka þér
allt og fel þig Ijósinu eilífa, tryggi og
góði vinur minn, Ásgeir.
Egilsá 21. ágúst 1989
Guðmundur L. Friðfinnsson.
Fæddur 12. desember 1943
Dáinn 20. ágúst 1989
Ilm vorsins finn ég og heyri óm frá
glöðum árum æskunnar þegar litið
er aftur til skólaáranna, kafald á
götum Akureyrar, vorkvöld í Lysti-
garðinum, umræður um skáldverk,
heimsmál, fólk og drauma.
Að hinni fjölmennu heimavist
MA streymdi fjöldi ungmenna hvert
haust í þeirri tilhlökkun að hitta
gamla vini og nýja, taka þátt í þeirri
stórfjölskyldu sem þar skapaðist á
hverju nýju misseri. Þama kynntist
ég Ásgeiri frá Ytra-Hóli og þar
eignaðist ég vin, sem dýrmætt var að
leita ráða hjá og gott að eyða með
dagsstund. Hann var veitull að eð-
lisfari, vinur vina sinna, en gaf sig Iítt
að þeim sem honum voru ekki að
skapi. Það var sterkur í honum
Húnvetningurinn, kappsfullur, leit-
andi og hetjumenni þegar á reyndi.
Á menntaskólaárum okkar höfðu
fáir sveitapiltar bíl til umráða, en
Ásgeir hafði stundum með sér gamla
Hólsjeppann H-333 og þar fór vin-
sæll fararskjóti. Á honum var mikið
ferðast og mörgu kvabbi leystu þeir
félagar úr, sumu kannski ekki ýkja
nauðsynlegu. Það var undrunarefni
hvað honum nýttist tíminn til ein-
hvers, sem hann tók sér fyrir hendur.
Á þessum árum hneigðist hugur
hans til íslenskunnar, skáldskapar
og fræða. Sú grein varð honum
dýrmæt öðru fremur. Þar tók hann
upp þráðinn er suður kom í HÍ með
nám og síðar kennslu í KHl.
Hann hafði jafnan mörg járn í
eldinum auk þess að geyma samband
viðfjölmennankunningjahóp. Hann
skaust af og til norður í föðurgarð
sinn á Hóli til að aðstoða við túna-
sláttinn eða skreppa í göngurnar.
Þegar kvaddur er góður vinur,
finnur maður nú sér á bak kapitula
úr lífshlaupinu með ilm úr bjarkar-
götum og morgunsólstöfum.
Ég þakka hlýjar og góðar stundir
á heimili þeirra Veigu, þar sem við
Starri sonur minn nutum gestrisni
þeirra í Reykjavíkurferðum okkar.
Bjarka syni þeirra, foreldrum Ásgeirs
og venslamönnum bið ég blessunar
Guðs.
Heiðmar Jónsson
t
Útför
Guðrúnar Jóhannsdóttur
kennara, Hamrahlíð 7
sem lést 21. ágúst sl. verður gerð frá Áskirkju miðvikudaginn 30. ágúst
kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Borgarspítalann.
Kolbeinn Kolbeinsson Guðrún Guðmundsdóttir
Unnur Kolbeinsdóttir Kristín Þorsteinsdóttir
Guðmundur Tryggvason
Barnabörn og barnabarnabörn.
RÍKISSPÍTALAR
Dagheimilið Sunnuhlíð
Áhugasamar fóstrur óskast til starfa nú þegar á
Sunnuhlíð við Kleppspítala.
Einnig vantar starfsmenn sem áhuga hafa á
uppeldisstarfi undir handleiðslu fóstra.
Upplýsingar í síma 60 2600(95) og hjá Kolbrúnu
Vigfúsdóttur í síma 31519, utan vinnutíma.
Dagheimilið Stubbasel
Deildarfóstra óskast í fullt starf frá 1. september
n.k. við Stubbasel, Kópavogsbraut 19, Stubbasel
er einnar deildar heimili með 14 rýmum.
Upplýsingar gefur Ásdís Reynisdóttir í síma
44024.
Dagheimilið Sólhlíð
Áhugasamar fóstrur og starfsmenn óskast til
starfa strax í Sólhlíð við Engihíð. Vinnutími og
starfshlutfall samkomulagsatriði. Upplýsingar gef-
ur Elín María Ingólfsdóttir í sirha 60 1594 og
611589 (á kvöldin)
Dagheimilið Sólbakki
Okkur vantar áhugasama fóstru og starfsmenn
til starfa frá 1. september n.k. í fullt starf á
Sólbakka við Vatnsmýrarveg. Upplýsingar gefur
Kristín P. Birgisdóttir, yfirfóstra í síma 22725.
Barnadeild Hringsins
Tvær stöður deildarfóstra eru lausar nú þegar
eða síðar. Gefandi starf með börnum að 16 ára
aldri.
Upplýsingar gefur Hertha W. Jónsdóttir, hjúkrun-
arframkvæmdastjóri í síma 60 1033.
Reykjavík 27. ágúst 1989
RÍKISSPÍTALAR
t
Eiginmaður minn
Guðjón P. Valdason
fyrrv. skipstjóri, Hásteinsvegi 15, Vestmannaeyjum
sem lést 17. ágúst sl. verður jarðsunginn frá Landakirkju laugardaginn
26. ágúst. Blóm eru vinsamlegast afþökkuð, en þeim er vildu minnast
hins látna er bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd aðstandenda.
Guðbjörg Þorsteinsdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför
Guðlaugs Jónssonar,
Bakkabraut 5, Vík, Mýrdal
María Guðmundsdóttir
börn, tengdabörn, barnabörn og bróðir.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu
Guðbjargar Magnúsdóttur
Silfurgötu 9, Stykkishólmi
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks Sjúkrahússins í Stykkishólmi
Kristinn Sigurvinsson
Magnús Kristinsson
Elínborg Kristinsdóttir
Hildur Guðnadóttir
ArnarGuðnason
Hóimfrfður Einarsdóttir
Guðni Sigurjónsson
Friðrik Sturlaugsson
Hafdfs Hafsteinsdóttir
Sigurjón Guðnason
Sigmundur Svansson
langömmubörnin
Ragnheiður og Þórhildur