Morgunblaðið - 31.07.2007, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. JÚLÍ 2007 25
✝ BrynhildurÞorsteinsdóttir
fæddist á Jafna-
skarði í Stafholts-
tungum í Borgar-
firði, 21. apríl
1944. Hún var
bráðkvödd á Arn-
arstapa aðfaranótt
föstudagsins 20.
júlí síðastliðins.
Foreldrar Bryn-
hildar voru Þor-
steinn Guðbjarna-
son bóndi á Jafna-
skarði, f. 28.8.
1909, d. 28.9. 1948, og Guðný
Björnsdóttir húsfreyja, f. 6.8.
1908, d. 9.12. 1991. Systur Bryn-
hildar eru Jóhanna Birna, Hall-
dóra Bjarney, Guðrún, Jóna
Guðný, Auður Ósk, Guðbjörg,
Hjördís Ragna og Kristín.
Brynhildur giftist Ríkharði
Kristjánssyni, f. 3.3. 1940. Dætur
þeirra eru: a) Gerður, f. 14.6.
1963, gift Óskari Erni Jónssyni,
f. 11.9. 1963, börn þeirra eru
Telma Dögg, Jón Andri og
Harpa Eik og b) Svandís, f. 16.7.
1970, gift Valdimar
Erni Júlíussyni, f.
25.1. 1973, synir
þeirra eru Ísak Örn
og Brynjar Bogi.
Foreldrar Bryn-
hildar fluttust að
Beigalda í Borgar-
firði þegar hún var
þriggja ára en níu
ára fluttist hún með
móður sinni og
systrum í Borgar-
nes og ólst þar upp.
Eftir nám í Hús-
mæðraskólanum í
Reykjavík fluttist hún með Rík-
harði eiginmanni sínum til Ólafs-
víkur. Síðar fluttu þau til
Reykjavíkur og bjuggu þar alla
tíð. Brynhildur var snyrtifræð-
ingur að mennt og starfaði
lengst af við sölu og markaðs-
störf. Brynhildur og Ríkharð
áttu sumarhús að Arnarstapa,
Snæfellsnesi, þar sem þau dvöldu
að mestu síðustu ár.
Útför Brynhildar verður gerð
frá Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Ég fékk símhringingu hinn 20. júlí
og mér sagt að hún Binna systir væri
dáin. Ég hváði, því mér fannst þetta
ekki geta verið rétt. En svo fór ég að
hugsa og jú, hún hafði orðið bráð-
kvödd vestur í sumarbústaðnum sín-
um á Arnarstapa, en þau hjónin voru
búin að vera þar í sumar.
Elsku Binna mín, það er höggvið
stórt skarð í okkar systrahóp þar
sem þú ert ekki með okkur lengur.
Það er sárt að sjá á eftir sínum nán-
ustu. Þú varst alltaf mín uppáhalds
systir enda varstu mikið hjá okkur
Gulla þegar þú varst lítil. Þú sagðir
einu sinni við mig að þér fyndist Gulli
vera pabbi þinn því að þú áttir engan
pabba þar sem pabbi okkar dó svo
ungur. Þú varst hjá mér að passa
Þorstein frænda þinn þegar þú varst
11 ára og þú gerðir það svo vel og ég
gat alltaf treyst þér fullkomlega.
Þorsteinn lést af slysförum fyrir
tveimur árum, hinn 28. júlí 2005,
þannig að það eru akkúrat tvö ár á
milli ykkar. Þetta er því mikið áfall
fyrir okkur öll, en lífið gengur ekki
alltaf eins og maður vill að það gangi.
Ríkki minn og fjölskylda þín.
Ég sendi ykkur innilegar samúð-
arkveðjur og bið góðan Guð að vera
með ykkur og styrkja í ykkar miklu
sorg.
Vertu sæl, elsku Binna mín.
Þín systir
Hanna.
Elsku Binna systir, mig langar til
að kveðja þig með nokkrum orðum.
Það er margt sem kemur upp í
hugann þegar ég lít yfir farinn veg,
margar ljúfar minningar frá upp-
vaxtarárum okkar.
Þar sem við vorum yngstar af
stórum systrahóp vorum við kannski
nánari og oft leituðum við hvor til
annarrar þegar okkur leið illa eða
eitthvað bjátaði á og þá var gott að fá
að gráta á öxl hinnar.
Það er skrítið að heyra ekki frá
þér oftar. Þú hringir og segir, hæ,
þetta er Binna, hvað segirðu gott?
eins og þegar þú talaðir við mig fyrir
viku og spurðir hvort ég ætlaði ekki í
brúðkaupið hennar Írisar frænku á
föstudaginn og hvað þú hlakkaðir til
að fara. Að mig grunaði að þú yrðir
öll þá.
Ég er svo þakklát fyrir að við
skyldum hittast allar systurnar í
fyrrasumar í sumarbústaðnum hjá
mér og eiga þar saman dásamlega
helgi, það var yndislegt að rifja upp
gamla daga og skoða gamlar myndir,
hlæja og leika sér allar saman og
verða börn á ný, og svo að spila á gít-
ar og syngja fram á rauða nótt í
bjartri sumarnóttinni, þá varst þú í
essinu þínu. Og oft áttum við Nonni
frábærar stundir með ykkur hjónum
og var þá mikið sungið og spilað, það
var ykkar líf og yndi.
Elsku Binna mín, ég gæti enda-
laust rifjað upp minningar en ég ætla
að geyma þær í hjarta mínu og muna
þig eins og þú varst.
Megi góður guð vera með Rikka,
dætrum þínum og fjölskyldum
þeirra í þeirra djúpu sorg.
Ég elska þig. Þín systir
Kristín.
Ég kynntist Binnu, frænku minni,
þegar ég var barn. Í huga mínum sé
ég fallega konu, ljósa yfirlitum en
einhvern veginn brothætta. Hún var
hláturmild og sýndi okkur systra-
börnunum jafnan áhuga.
Hin seinni ár hitti ég Binnu sjald-
an en fann að ég átti enn stað í hjart-
anu hennar og hún í mínu. Nú er hún
farin til mömmu sinnar og þær láta
sér líða vel saman.
Elsku Rikki, Gerður, Svandís og
fjölskyldur, megi allar góðar vættir
styrkja ykkur í sorginni. Í huganum
geymum við fallega minningu um
góða manneskju.
Helena.
Látin er um aldur fram elskuleg
vinkona mín hún Binna. Kallið kom
alltof fljótt og eftir sitjum við felmtri
slegin.
Ég er svo þakklát fyrir okkar góðu
stund sem við áttum saman í ferm-
ingunni hennar Thelmu í mars sl.
Þar sannaðist það fyrir mér hvað
tíminn getur verið afstæður, það var
alltaf eins og við hefðum hist í gær.
Strengurinn sterkur og faðmlagið
þétt og innilegt.
Ég er einnig svo þakklát fyrir að
hafa fengið að koma inn í hennar fjöl-
skyldu fyrir mörgum árum síðan
þegar ég var lítil stelpa og við Gerð-
ur urðum æskuvinkonur. Ég eignað-
ist ekki bara mína bestu vinkonu
heldur heila fjölskyldu af englum.
Ég skynjaði fljótt þennan góða, af-
slappaða anda sem ríkti á Kársnes-
brautinni enda sótti ég í að vera þar,
hjá þessari skemmtilegu og hlýlegu
fjölskyldu sem tók mér svo vel og
hefur verið mér innilega kær allar
götur síðan. Ég man svo vel Rikka í
eldhúsinu að galdra fram dýrðlegan
mat, Binnu að gera heimsins besta
rifsberjahlaup, hnoðaðar randalínur
og jólasmákökur í boxum, sem voru
rammlega límd með teipi, „borðist á
jólum“, – og hvað okkur Gerði lang-
aði að stelast í boxin.
Minningarnar eru margar, bjart-
ar, ljúfar, heill fjársjóður fyrir mig.
Nú laga ég alltaf á hverju hausti
rifsberjahlaupið góða sem hún
kenndi mér að búa til.
Seinna þegar ég var orðin „stór“
og rak fyrirtæki ásamt fjölskyldu
minni kom Binna og starfaði hjá okk-
ur í mörg ár í heildversluninni Rún.
Á okkar samstarf bar aldrei
skugga og treysti það bara enn betur
vináttubönd okkar allra. Binna
reyndist mér einstaklega vel þegar
ég missti móður mína úr krabba-
meini, hún sýndi mér einstaka vin-
semd og umhyggju á þeim tíma. Ég
mun ætíð minnast hennar með ævar-
andi þakklæti fyrir samfylgdina í
gegnum allt.
Hún var yndisleg manneskja, svo
sterk og viðkvæm í senn.
Veri kær vinkona ævinlega guði
falin.
Ástvinum öllum bið ég huggunar.
„Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt,
faðmlagi
eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi eða vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
„Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
„Einstakur“ er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandez.)
Unnur Gunnarsdóttir.
Það var um haust fyrir rúmlega 30
árum sem við hjónin kynntumst
Rikka og Binnu.
Við vorum stödd í litlu þorpi
skammt frá Malaga með foreldrum
og sonum.
Mamma og pabbi höfðu boðið fjöl-
skylduvini sem staddur var á Costa
del Sol í saltfisk og Binna kom með
sem bílstjóri. Það var eins og við
hefðum þekkst lengi og bauð hún
okkur að koma í heimsókn til Torre-
molinos og þáðum við það. Nokkrum
dögum síðar stóðum við hjónin við
hóteldyrnar og innan úr íbúðinni
hljómaði söngur og gítarspil. Við
hringdum dyrabjöllunni og til dyra
kom Rikki á stuttbuxunum með gít-
arinn í hönd. Elskurnar gangið í bæ-
inn, hún Binna var búin að segja mér
að ég gæti átt von á ykkur.
Þannig voru móttökurnar á þeim
bæ.
Síðan þá höfum við átt óslitið vin-
áttusamband sem aldrei hefur borið
skugga á.
Rikki og Binna voru glæsileg hjón
og bráðskemmtileg. Þau áttu tvær
dætur á svipuðu reki og syni okkar
og fylgdust við vel með börnum hvor
annarra.
Samverustundir okkar eru orðnar
æðimargar, bæði innanlands sem ut-
an. Í fyrstu voru það ferðalög innan-
lands og veiðiferðir með börnunum
okkar. Síðan stundir við kofa og
pallasmíði í Kerlingarfjöllum, á
Kjólsstöðum og á Stapanum. Tjald-
ferðir í eyðifirði fyrir vestan og aust-
an. Sigling til Færeyja með Nor-
rænu. Ævintýraferð til Mexíkó og
eftirminnileg ferð á Vestfirði þar
sem við gistum í Árnesi í Trékyll-
isvík og rifjuðum upp ótrúlegt ferða-
lag forfeðra Rikka þaðan til Siglu-
fjarðar.
Binna var glæsileg kona og ynd-
islegur vinur. Hún vildi allt fyrir alla
gera. Hún var sannkallaður vinur
vina sinna.
Hún vann lengst af í snyrtivöru-
geiranum og ferðaðist um landið og
kynnti vörur af ýmsum toga. Hún
var frábær sölukona og alltaf voru
þær vörur sem hún kynnti í það
skiptið langlangbestar.
Eitt sinn vorum við sem oftar að
versla inn fyrir ferðalag. Fórum við
Binna í Miklagarð sem þá var. Allt í
einu var Brynhildur komin á hnén og
farin að róta í dóti í neðstu hillu.
Var hún þá að raða til vöru sem
hún var með á sinni könnu í það
skiptið.
Það lýsir vel hennar trygglyndi.
Það nístir í hjartað þegar ég geri
mér grein fyrir því að ég á ekki eftir
að eiga samverustundir með Binnu
vinkonu minni.
En Rikki minn, við höldum hópinn
og höldum áfram að lifa lífinu og
gera eitthvað gott og skemmtilegt og
þá verður Binna með okkur.
Elsku Rikki vinur, við vottum þér,
dætrum þínum og fjölskyldum
þeirra okkar dýpstu samúð.
Ykkar vinir,
Karl og Margrét.
Þær sorgarfréttir bárust okkur til
Svíþjóðar að okkar kæra vinkona
Binna hefði látist aðfaranótt föstu-
dags 20. júlí. Kynni okkar hófust fyr-
ir 37 árum og hefur vináttan haldist
alla tíð. Við minnumst með þakklæti
allra skemmtilegu stundanna sem
við áttum saman, bæði norðan heiða
og sunnan. Elsku Binna, í framtíð-
inni verðum við að sætta okkur við
að heyra ekki þinn dillandi hlátur og
hlýju rödd sem við fengum að njóta
svo margoft á liðnum árum.
Elsku Binna, við kveðjum þig með
fallegu kveðjunni sem þú kvaddir
okkur svo oft með; Guð geymi þig,
kæra vinkona.
Okkar kæra vini Rikka, dætrun-
um Gerði og Svandísi og fjölskyldum
þeirra sendum við okkar dýpstu
samúðarkveðjur og biðjum Guð að
styrkja ykkur á þessari sorgar-
stundu.
Ragna og Erling.
Ég man vel þegar ég fyrst hitti
Brynhildi fyrir meira en 25 árum. Ég
var um 10 ára gamall þegar ég fékk
að koma með í matarboð til Bryn-
hildar og Rikka með Óskari bróður
mínum sem þá var orðinn tengda-
sonur þeirra hjóna.
Eftir þessi fyrstu kynni hef ég átt
margar fleiri góðar stundir með
þessari glæsilegu konu. Gestristni
og hlýhugur hefur einkennt kynni
mín af Brynhildi í gegnum árin og
rifjast upp eftirminnileg gamlárs-
kvöld og aðrar gleðistundir sem ég
fékk að njóta með henni.
Eins og áður sagði var ávallt mikil
gestristni á heimili Brynhildar sem
ég varð oft aðnjótandi. Mér er enn í
fersku minni þegar ég var um 15 ára
gamall og var einn heima í nokkra
daga. Á þessum tíma fékk ég flensu
og ekki var annað tekið í mál en ég
myndi gista á heimili Brynhildar og
Rikka þar til ég næði heilsu á ný.
Þessa daga var stjanað við mig og
allt gert til þess að mér liði sem best.
Þegar ég hafði náð heilsu og fór aftur
heim á leið varð mér hugsað að
margt væri nú verra en að vera veik-
ur aðeins lengur.
Ég votta Rikka, Gerði, Svandísi og
fjölskyldum þeirra mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur og vona að
minningin um góða konu megi vera
þeim huggun í harmi. Blessuð sé
minning hennar.
Sigmar Jónsson.
Brynhildur
Þorsteinsdóttir
MINNINGAR
✝ Andri Ragnars-son fæddist í
Reykjavík 18. októ-
ber 1983. Hann and-
aðist á gjörgæslu-
deild Landspítala
háskólasjúkrahúss
við Hringbraut 22.
júlí síðastliðinn.
Hann var sonur
Ragnars Höskulds-
sonar, f. 10. maí
1957, sonur Hösk-
uldar Jónssonar f.
1925, d. 1995 og
Elínar Gísladótt-
ur f. 1927, d. 1993, og Guðrúnar
Gunnarsdóttur, f. 10. júní 1962,
dóttir Gunnars Hólmgeirs Jóns-
sonar, f. 1935, og Auðar Há-
konardóttur, f. 1938.
Systkini Andra eru Ragnar
Haraldsson, f. 20. febrúar 1981, í
sambúð með Guðrúnu Láru
Sveinsdóttur, þau
eiga eina dóttur
Láru Rún Ragnars-
dóttur, og Aníta
Ragnarsdóttir, f. 18.
október 1983, í sam-
búð með Pétri Erni
Péturssyni.
Andri var í Folda-
skóla í Reykjavík
frá sex til tólf ára
aldurs en þá fluttist
hann á Þórshöfn
þar sem hann dvaldi
hjá hjónunum
Bjarnveigu og
Skúla um þriggja ára skeið. Andri
lauk grunnskólaprófi frá Grunn-
skólanum á Þórshöfn árið 1999.
Andri starfaði að mestu sem verk-
taki síðustu ár ævi sinnar.
Andri verður jarðsunginn frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 11.
Elsku bróðir minn.
Ég er ekki enn búin að átta mig á
að þú sért farinn frá mér fyrir fullt
og allt. Mér líður eins og þú hafir
skroppið til útlanda án þess að láta
okkur vita, líkt og þú gerðir fyrr á
árinu. Það er eins og þú hafir vitað í
hvað stefndi og ákveðið að láta
drauminn þinn um að ferðast ræt-
ast. Þú hafðir alltaf talað um að
ferðast um Evrópu og einn daginn
léstu verða af því. Þú lést hvorki
kóng né prest vita af þessari ferð og
hélst út í óvissuna. Þú flakkaðir um
Evrópu í þrjá mánuði einn þíns liðs
og naust þess að vera laus við hina
spilltu Reykjavík. Þú vildir helst
ekki koma aftur en eins góðhjart-
aður og þú varst vildirðu ekki að
foreldrar okkar hefðu svona miklar
áhyggjur af þér og ákvaðst því að
gefa pabba heimkomu þína í
afmælisgjöf.
Ég held að fá bönd séu jafn sterk
og á milli tvíbura og þú verður allt-
af hluti af lífi mínu. Þú sást líka til
þess að ég gleymi þér aldrei elsku
Andri minn og að ég minnist þín í
hvert sinn sem ég lít í spegil. Við
vorum líklega ekki nema sjö ára
þegar þú ákvaðst að stríða mér og
þóttist ætla að henda í mig steini.
Þú ætlaðir svo að láta hann falla
aftur fyrir þig en misstir takið og
steinninn fór beint í andlitið á mér.
Ég fékk þetta fallega ör sem mun
ávallt minna mig á þig. Við gátum
hlegið að þessu þegar við urðum
eldri.
Ég veit að ef hjartað þitt hefði
slegið aftur og þú hefðir haft þetta
af, þá hefðum við séð nýtt upphaf
hjá þér. Þú hefðir flutt í sveitina
þar sem þú undir þér best og fékkst
að vera þú sjálfur. Þú hefðir tamið
hesta, farið í veiðitúra og notið nátt-
úrunnar. Á sumrin hefðum við fjöl-
skyldan flúið borgina og komið í
heimsókn til þín. Þá hefðum við
eignast margar ánægjulegar minn-
ingar en raunveruleikinn er annar
elsku hjartans bróðir minn. Hjarta
þitt sló ekki aftur og þú hafðir þetta
ekki af. Það er veruleikinn sem ég
þarf að horfast í augu við.
Fleygðu hjarta
þínu fram fyrir þig,
og hlauptu svo
og náðu því.
(Arabískur málsháttur)
Ég trúi því að þú sért kominn á
góðan stað og að þér líði vel. Nú er
bjart yfir þér, þú ert loks laus við
eitrið sem umlukti þig og hjarta þitt
er hreint. Þú hefur náð hjarta þínu
aftur en með öðrum hætti en við
hefðum óskað.
Þú átt ávallt mína ást. Þín systir
Aníta.
Ég kynntist Andra þegar ég og
Aníta systir hans fórum að vera
saman. Andra tókst strax við fyrstu
kynni að koma mér á óvart enda var
hann litríkur persónuleiki og nokk-
uð uppátækjasamur. Andri tók mér
undireins vel og það var mér mikils
virði. Ég var ekki lengi að komast
að því að tvíburasystkinin studdu
vel við hvort annað. Í lífi hvers og
eins eru skin og skúrir og þegar
Andri átti slæma daga þá var Aníta
dugleg við að draga hann með okk-
ur á kaffihús eða í bíó. Aldrei var
langt í brosið hjá honum og hlát-
urinn, hann naut þess að segja frá
ferðalögum sínum til framandi
landa og því sem hann hafði upp-
lifað á sinni stuttu ævi. Ég er Andra
þakklátur fyrir margar góðar
stundir og minningar sem nú leita
til mín.
Ég vil votta öllum þeim sem eiga
um sárt að binda mína dýpstu sam-
úð.
Pétur Örn Pétursson.
Andri Ragnarsson