Morgunblaðið - 23.01.2008, Síða 16

16 MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MENNING
LAST Rituals,
ensk þýðing á
Þriðja tákninu
eftir Yrsu Sigurð-
ardóttur, fær
mikið lof í bresk-
um fjölmiðlum
þessa dagana.
Dagblaðið The
Times segir
breska lesendur
verða að gefa
tveimur íslenskum glæpasagnahöf-
undum gaum, Yrsu og Arnaldi Indr-
iðasyni. Gagnrýnandi segir söguna
skemmtilega og vel fléttaða, hún
blandi saman sögulegum þáttum og
hryllingi við líf Þóru Guðmunds-
dóttur lögmanns, aðalpersónu bók-
arinnar.
Daily Telegraph er einnig jákvætt
í sinni umsögn um bókina, segir
Þriðja táknið ótrúlega létta og leik-
andi skáldsögu. Bókin fær fimm
stækkunargler á vefnum crims-
quad.com, eða fullt hús stiga.
Segir þar að hún sé bók sem menn
verði niðursokknir í, góð lesning.
Kvennaritið SHE gefur bókinni fjór-
ar stjörnur af fimm og mælir með
henni sem afbragðs glæpasögu.
Þessir fjölmiðlar bætast í hóp
þeirra í Bretlandi sem lofsungið hafa
bókina nú þegar, þ.á.m. Sunday
Telgraph sem sagði hana fullkomna
frumraun, Guardian sem sagði hana
fyndna og áhugaverða og tímaritið
Woman and Home sem sagði bókina
æsispennandi frumraun.
Vefmiðillinn Crime Squad, sem
helgaður er glæpasögum, birtir við-
tal við Yrsu ásamt umsögn um
Þriðja táknið og segir þar að í Þriðja
tákninu takist að „lýsa flóknu einka-
lífi Þóru en það gefi hinum óvenju-
legu aðstæðum í kringum morðið
raunverulegan ramma“. Bókin sé
góð lesning, haldi lesandanum
föngnum.
Fullt hús
stiga
Lofsöngurinn heldur
áfram um bók Yrsu
Krimmi Last Ritu-
als (Þriðja táknið).
HÖRÐUSTU rokkurunum fannst
sumum lítið leggjast fyrir kappann
Lou Reed sem eitt sinn söng: Take a
walk on the wild side, þegar hann
söng nýverið einkatónleika fyrir hóp
bankastjóra og fyrirmenna úr fjár-
málalífinu í Parísarborg. Um 500
manns sóttu tónleikana, en þeir voru
haldnir í des Champs Elysées-
leikhúsinu á Avenue Montaigne, þar
sem flottustu búðir bæjarins eru.
Lou Reed sem nú er 65 ára glataði
þó „kúlinu“ ekki algjörlega, og þegar
franskir fjölmiðlar spurðu hann
hvað þetta ætti að þýða, sagði hann
einfaldlega: „I love Paris“ eða Ég
elska París. Lou Reed var einn af
meðlimum hljómsveitarinnar Velvet
Underground.
Lou Reed
í örygginu
Í HAFNARHÚSINU verður
boðið upp á dagskrá af ýmsu
tagi á fimmtudagskvöldum
sem verður hér eftir opið til kl.
22. Listasafn Reykjavíkur hef-
ur af þessu tilefni gengið til
samstarfs við ýmsa aðila sem
munu koma að dagskránni með
einu eða öðru móti. Meðal sam-
starfsaðila er félag um heim-
ildamyndagerð sem kallast
Reykjavík Documentary
Workshop en fyrsta mynd þeirra í Hafnarhúsinu
verður sýnd fimmtudagskvöldið 24. janúar kl. 20.
Titill myndarinnar er Borgarmúrar: Mín eigin Te-
heran (2006, enskur texti) eftir íranska leikstjór-
ann Afsar Sonia Shafie.
Kvikmyndir
Fimmtudagskvöld
í Hafnarhúsinu
Listasafn Reykja-
víkur, Hafnarhús.
KARLAKÓRINN Heimir í
Skagafirði flytur í tilefni
tveggja stórafmæla söng-
dagskrá til heiðurs stórsöngv-
aranum Stefáni Íslandi í Reyk-
holti föstudaginn 25. janúar kl.
20.30. Í söngsýningu Heimis
um Stefán Íslandi eru raktir
þættir úr sögu stórsöngvarans
og myndasýningar um ævi og
feril Stefáns setja ramma um
dagskrána. Söngvarar þrosk-
ast, ná hátindi og eldast, en kórar geta endurnýj-
ast og enn er Heimir síungur þótt áttræður sé. Er
þess skemmst að minnast að kórinn var tilnefndur
til Eyrarrósarinnar fyrir framúrskarandi menn-
ingarstarf á landsbyggðinni.
Tónlist
Heimir heiðrar
Stefán Íslandi
Karlakórinn
Heimir.
STEINGRÍMUR Eyfjörð,
fulltrúi okkar á Feneyja-
tvíæringnum síðasta árs, mun
næstkomandi laugardag 26.
janúar opna sýningu í Nor-
datlantens Brygge í Kaup-
mannahöfn. Þar mun Stein-
grímur sýna verkin Hervarar
saga ok Heidreks, Völs-
ungasaga, Grýla/Venus og Bo-
nes in a landslide. Steingrímur
nam myndlist bæði hér á
landi, í Finnlandi og Hollandi. Hann hefur haldið
42 einkasýningar. Sýning Steingríms Eyfjörð frá
Feneyjatvíæringnum, Lóan er komin, naut um-
talsverðrar athygli í Feneyjum og er nú til sýn-
ingar í Listasafni Reykjavíkur, Hafnarhúsinu.
Myndlist
Póstmódernískur
þúsundþjalasmiður
Steingrímur
Eyfjörð
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT Íslands
er á leið vestur á Ísafjörð. Það
stendur mikið til; hljómsveitin held-
ur þrenna skólatónleika í dag og á
morgun og annað kvöld verða Hátíð-
artónleikar í íþróttahúsinu Torf-
unesi í tilefni af 60 ára afmæli Tón-
listarskóla Ísafjarðar.
En því fer fjarri að tónelskir Vest-
firðingar láti Sinfóníuhljómsveitina
eina um tónlistina, því vel á annað
hundrað Ísfirðinga og nærsveitabúa,
vel menntað tónlistarfólk og áhuga-
fólk um tónlist; kór, einsöngvari, ein-
leikari og tónskáld, eiga sinn þátt í
tónleikunum, í þremur af fjórum
verkum á efnisskránni.
Þetta er bara músík
Jónas Tómasson er höfundur Sin-
fóníettu sem frumflutt verður á tón-
leikunum. Jónas á fleiri verk með
sama titli í handraðanum, öll bera
þau forvitnilega undirtitla; nýja Sin-
fóníettan er númer fimm í röðinni og
ber undirtitilinn Tré – Til Dísu.
„Þessi Sinfóníetta er frá því í
fyrra og hefur ekki verið spiluð áður.
Hún hefur reyndar yfirskrift eins og
hinar, en það er bara tileinkun til
Herdísar dóttur minnar og kallast
Tré. Við Dísa vitum um þetta tré en
enginn annar. Það skiptir heldur
ekki máli því þetta er bara músík,“
segir tónskáldið.
Jónas segir ákaflega gaman að fá
Sinfóníuhljómsveit Íslands vestur,
nú séu tíu ár frá því hún heimsótti
Vestfirði síðast, en það var á 50 ára
afmæli Tónlistarskólans.
„Þegar við fréttum af þessu í
október, fórum við af stað með Há-
tíðakór Tónlistarskólans til að æfa
Gloriu eftir Poulenc undir stjórn
Beötu Joó, til að flytja með hljóm-
sveitinni. Það er heljarmikið til-
stand, því þetta er hundrað manna
kór. Það er svona þegar eitthvað
stendur til, þá gerum við það sem
þarf að gera.“
Þriðja verkið á efnisskránni er pí-
anókonsert nr. 2 eftir Fréderyk
Chopin, en einleikari þar er Anna
Áslaug Ragnarsdóttir, dóttir Ragn-
ars H. Ragnar sem stofnaði tónlist-
arskólann á sínum tíma.
Sigríður Ragnarsdóttir, systir
Önnu Áslaugar, hefur verið skóla-
stjóri Tónlistarskólans um árabil.
Hún segir það viðurkenningu fyrir
skólann og það starf sem þar er unn-
ið að Sinfóníuhljómsveitin komi vest-
ur og spili með heimafólki í tilefni af
afmæli skólans. „Hljómsveitin kom
fyrir tíu árum en þá var aldarminn-
ing pabba annað tilefni. Það er mjög
gaman hvað heimamenn eru vel
virkjaðir til þátttöku,“ segir Sigríð-
ur.
Of kalt til að kynda
Ísafjörður er oft kallaður tónlist-
arbær og segir Sigríður að vel hafi
verið hlúð að starfsemi skólans og
Tónlistarfélagsins í bænum. „Það
hefur alltaf verið mikill almennur
tónlistaráhugi í bænum. Það byrjaði
snemma með Jónasi Tómassyni
eldri, sem lagði grunninn að tónlist-
arstarfi í bænum snemma á síðustu
öld. Hann stofnaði tónlistarskóla
1911 sem talinn er fyrsti formlegi
tónlistarskólinn á landinu. Jónas
varð að hætta starfseminni 1918 því
það var of kalt til að kynda. Það var
frostaveturinn mikla. Hann lagði
grunninn með tónlistarstarfi í kirkj-
unni og með Sunnukórnum sem þá
var einn besti kór í landinu. Pabbi
kom svo hingað 1948 frá Ameríku.
Ég held að hann hafi sett ákveðin
viðmið, eða standard sem hann kom
með heim frá Ameríku. Fólk hér
vildi líka hafa háan standard í tón-
listinni, hvort sem það var klassíkin
eða önnur tónlist. Þetta andrúmsloft
skapaðist hér gegnum áratugi fyrir
tilstilli þessara brautryðjenda.“
Tónlistarskóli Ísafjarðar er stór
skóli og rekur útibú á Þingeyri, Suð-
ureyri og Flateyri. Tónlistarskólar
eru líka starfræktir í Bolungarvík og
Súðavík.
„Kórastarf er mjög öflugt á Ísa-
firði. Ég veit ekki hve margir kór-
arnir eru en hér er Sunnukórinn,
karlakór og kvennakór. Þá er barna-
kór starfræktur innan skólans, en
líka hljómsveit, lúðrasveit, strengja-
sveit og við kennum auðvitað bæði
klassíska tónlist og létta tónlist. Við
höfum ekki bara haft góðan grunn í
klassíkinni; við höfum líka átt mjög
góða popptónlistarmenn. BG var nú
góður, og Villi Valli, og krakkar héð-
an eru í hljómsveitum í dag eins og í
hljómsveitinni Reykjavík. Þar eru
krakkar úr tónlistarskólanum hér.“
Fjórða verkið á efnisskránni en þó
upphafsverk tónleikanna er Hátíð-
arforleikur eftir Sjostakovitsj. Ein-
söngvari í Gloriu Poulencs er Ingunn
Ósk Sturludóttir, en hljómsveit-
arstjóri er Bernharður Wilkinson.
Tónleikarnir verða sem fyrr segir í
Torfunesi og hefjast kl. 20.
Sinfóníuhljómsveit Íslands fagnar afmæli Tónlistarskóla Ísafjarðar með heimafólki
Alltaf mikill tónlistaráhugi
Ljósmynd/Halldór Sveinbjörnsson
Stór Vegna stærðar sinnar þurfti að flytja æfingar Hátíðarkórsins úr Tónlistarskólanum yfir í kirkjuna.
TENGLAR
..............................................
www.tonis.is
www.sinfonia.is
Í HNOTSKURN
» Tónlistarfélag Ísafjarðar varstofnað 20. maí 1948 og skól-
inn 10. október sama ár af Ragn-
ari H. Ragnar.
» Skólastjóri í dag er SigríðurRagnarsdóttir.
um uppruna allra munanna sem hún færir okkur. „Þó er það víst,
að þeir aðstoðarmenn, sem Arthur Hazelius stofnandi safnsins
hafði á sínum snærum við söfnun muna, voru þeir bestu sem völ var
á. Þeir vissu vel hvernig þeir áttu að bera sig að við að skrá þá muni
sem þeir höfðu með sér til Svíþjóðar.“
En hvers vegna er þessi gjöf færð Þjóðminjasafninu nú? Cristina
Mattsson segir að það hafi alltaf ríkt vinátta milli safnanna tveggja.
„Ég kynntist svo Margréti Hallgrímsdóttur þjóðminjaverði fyrir
nokkrum árum. Norræna safnið var þá að vinna að samningum við
Norðmenn um að skila til þeirra munum úr safninu; og að því búnu
fannst mér eðlilegt að taka upp samræður við Margréti um að við
gerðum svipaðan samning við Þjóðminjasafnið.“
Meðal gripanna frá Norræna safninu er ýmislegt sem tengist ís-
lenska hestinum, söðlar, söðuláklæði og ýmsir gripir úr kopar
tengdir reiðverum. Þar eru búningar og búningaskart; prentaðar
bækur og handrit. Í frétt frá Þjóðminjasafninu segir að gripirnir
séu góður vitnisburður um hagleik og listfengi Íslendinga og mikill
fengur að þeim til rannsókna og miðlunar á íslenskum menningar-
arfi á Íslandi.
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
„NEI, ég hef ekki fundið neina sænska fornmuni hér, til að taka
með mér, enda er erindi mitt ekki þess háttar,“ segir Christina
Mattsson, forstöðumaður Nordiska muséet í Stokkhólmi og hlær
við kjánalegri spurningunni. Sannleikurinn er sá, eins og lands-
menn vita nú, að hún er komin hingað með stórgjöf til Þjóðminja-
safns Íslands, 800 muni, sem hafa verið í eigu sænska safnsins frá
því skömmu eftir stofnun þess á 19. öld.
Christina Mattsson afhenti gjöfina við athöfn í Þjóðminjasafninu
í gær, og tók Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir menntamálaráð-
herra á móti henni, að viðstaddri Margréti Hallgrímsdóttur þjóð-
minjaverði og fleira fólki.
„Það sem ég kem með er úrval þeirra muna sem Norræna safnið
lét safna hér á Íslandi á árunum 1874 til 1888. Þetta er um 90% af
öllu því sem hér var safnað, en þessa muni höfum við verið að sýna
í safninu okkar í Stokkhólmi á síðustu árum.“
Aðspurð segir Christina Mattsson erfitt að segja nákvæmlega til
Fornminjar koma heim fyrir vináttu safna
Þjóðminjar Christina Mattsson og Margrét Hallgrímsdóttir,
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir menntamálaráðherra og
Madeleine Ströje Wilkens, sendiherra Svíþjóðar á Íslandi.
♦♦♦