Morgunblaðið - 01.05.2008, Síða 6

6 FIMMTUDAGUR 1. MAÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Ásgeir var afar snjall og hugmynda-
ríkur leikmaður og þá var hann frá-
bær þjálfari. Því fengu Framarar að
kynnast er Ásgeir var ráðinn sem
þjálfari meistaraflokks Fram haust-
ið 1984 og byrjaði að byggja upp afar
skemmtilegt og sigursælt lið, sem
varð Íslandsmeistari 1986, 1988 og
1990 – átti með öllu eðlilegu að vera
meistari sjö ár í röð – og bikarmeist-
ari 1985, 1987 og 1989. Framliðið á
þessum árum er án efa eitt skemmti-
legasta liðið sem hefur komið fram í
íslenskri knattspyrnusögu. Það
byggðist upp léttleikandi, yfirveg-
aðri og sókndjarfri knattspyrnu,
sem áhorfendur kunnu að meta –
bæði í leikjum á Íslandsmóti, í bik-
arkeppni og í Evrópukeppni.
Pétur Ormslev, fyrrverandi fyrir-
liði Fram, sem er að öðrum ólöst-
uðum einn allra fremsti knatt-
spyrnumaður í sögu Fram, var
samferðamaður Ásgeirs – fyrst byrj-
aði hann ungur að leika við hliðina á
lærimeistara sínum og síðan þegar
Pétur kom heim úr atvinnumennsku
í Þýskalandi, lék hann undir stjórn
Ásgeirs. Pétur sagði meðal annars
þetta í viðtali í 100 ára afmælisrit
Fram, sem kom út í gær:
„Þar sem ég var búinn að leika
fjölmörg ár með Ásgeiri, vissi ég ná-
kvæmlega hvernig hann myndi
byggja upp lið sitt. Ásgeir hafði
ákveðnar, skýrar og sterkar skoð-
anir hvernig leikmenn ættu að leika
knattspyrnu og á þessum árum var
Ásgeir mjög hrifinn af leikaðferðun-
um 3-5-2 eða 4-4-2. Það var sóknar-
knattspyrnan sem var númer eitt,
tvö og þrjú hjá honum. Hann var eini
þjálfarinn sem ég hafði á mínum
leikmannaferli, sem setti sóknar-
knattspyrnuna á oddinn og æfði sér-
staklega að sækja frá aftasta manni.
Hann skipulagði leik varnarlínunnar
mjög vel og lagði mikla áherslu á að
varnarmennirnir kæmu knettinum
strax í leik og hvernig hreyfingar
leikmanna áttu að vera – Ásgeir setti
það hreinlega upp. Ég hafði ekki
einu sinni æft þannig í Þýskalandi er
ég var hjá Fortuna Düsseldorf.
Sóknarleikur okkar var skipulagður
allt frá því að Friðrik Friðriksson
markvörður kom knettinum í leik, til
dæmis út á bakverðina og hvaða
hreyfing færi þá í gang hjá þeim og
öðrum leikmönnum liðsins. Hann
vildi að flæðið sem færi af stað fengi
að njóta sín þannig að leikmenn
myndi finna rétta hraðann á því.
Þetta gekk mjög vel hjá okkur og
þegar nýir leikmenn komu til okkar
á þessu tímabili þá smullu þeir vel
inn í leikskipulag liðsins.
Æfingar Ásgeirs snerust um bolta
og aftur bolta – og hvernig ætti að
láta hann rúlla. Það má segja að Ás-
geir hafi verið heppinn hjá Fram –
að vera með góða og þroskaða knatt-
spyrnumenn, sem gátu skilað því
sómasamlega frá sér sem hann lagði
upp fyrir þá. Til að leika góðan sókn-
arbolta þurfa þjálfarar að hafa góða
blöndu af leikmönnum, sem leika vel
saman og bakka hver annan upp.
Handbragð Ásgeirs sást strax á
Framliðinu, eins og það sást einnig
þegar hann landsliðið. Hann lét lið
sín alltaf leika eins knattspyrnu –
var trúr henni, sem var dámsamlegt
við Ásgeir,“ sagði Pétur.
Þegar Ásgeir tók við Framliðinu
haustið 1985 kemur Friðrik Frið-
riksson markvörður á ný til Fram,
en hann hafði leikið eitt keppnis-
tímabil með Breiðabliki. Bakvörður-
inn Ormarr Örlygsson kom frá KA á
Akureyri, miðjumaðurinn Ómar
Torfason frá Víkingi og Pétur kemur
á ný heim eftir að hafa leikið með
Düsseldorf. Ásgeir var sjálfur leik-
maður liðsins, spilandi þjálfari.
Pétur sagði að á Ásgeirstíma-
bilinu góða hafi margir leikmenn
verið í liðinu sem höfðu alist upp í
gegnum yngri flokkana hjá Fram. Í
liðinu 1985 voru í yngri hópnum
Kristinn R. Jónsson, Friðrik mark-
vörður, Þorsteinn Þorsteinsson, Við-
ar Þorkelsson, Jón Sveinsson,
Steinn Guðjónsson, Gauti Laxdal og
Örn Valdimarsson. „Þetta voru
strákar sem höfðu öðlast reynslu á
þeim árum sem ég lék með Fortuna
Düsseldorf og voru orðnir góðir
knattspyrnumenn. Ég, Ásgeir sjálf-
ur, Guðmundur Torfason, Guðmund-
ur Steinsson, Sverrir Einarsson,
Ormarr Örlygsson og Ómar Torfa-
son vorum leikmenn með meiri
reynslu. Þetta var góður hópur og
við vorum klaufar að vinna ekki tvö-
falt þetta ár – við urðum bikarmeist-
arar með því að leggja Keflvíkinga
að velli 3:1, en köstuðum frá okkur
Íslandsmeistaratitlinum á loka-
sprettinum,“ sagði Pétur.
Meistarar í fyrsta skipti í 14 ár
Pétur sagði að það hafi verið sætt
að taka á móti Íslandsmeistaratitl-
inum 1986, þegar Framarar urðu
meistarar í fyrsta skipti í 14 ár. „Við
vorum aftur klaufar að vinna ekki
tvöfalt – bæði deild og bikar. Við
vorum betri en Skagamenn í bikar-
úrslitaleiknum, en urðum að sætta
okkur við tap, 2:1. Pétur Pétursson,
sem var þá nýkominn heim úr at-
vinnumennskunni, skoraði bæði
mörk Skagamanna – sigurmarkið
rétt fyrir leikslok,“ sagði Pétur, sem
skoraði mark Fram í leiknum, 1:0.
Guðmundur Torfason var valinn
leikmaður Íslandsmótsins, en hann
jafnaði markametið með því að
skora 19 mörk í efstu deild. Gauti
Laxdal var valinn efnilegasti leik-
maðurinn.
Slæm byrjun vó þungt 1987
Fimm nýir leikmenn komu til
Fram 1987: Einar Ásbjörn Ólafsson
frá Keflavík, Jón Oddsson frá Ísa-
firði, Kristján Jónsson og Pétur
Arnþórsson frá Þrótti R. og Ragnar
Margeirsson frá belgíska liðinu Wa-
terschei, en Guðmundur Torfason
fór til Beveren í Belgíu, Steinn Guð-
jónsson til Vard í Noregi og Guð-
mundur Steinsson til Offenbach í
Þýskalandi.
Pétur sagði að það hafi engin
teikn verið á lofti eftir að meistara-
titlinn var í húsi 1986, að Fram
myndi missa hann frá sér strax 1987.
„Við byrjum mótið illa – fengun að-
eins fimm stig af fimmtán mögu-
legum í fimm fyrstu leikjunum – vor-
um þá í sjöunda sæti deildarinnar,
átta stigum á eftir Val. Það má segja
að við höfum kastað meistaratitlin-
um frá okkur í leikjum gegn ÍA og
KR um mitt mót. Við náðum tveggja
marka forystu í báðum leikjunum,
en fengum þó aðeins eitt stig sam-
tals úr þeim – gerðum jafntefli við
ÍA 4:4, en töpuðum fyrir KR, 3:2.“
Pétur var útnefndur knattspyrnu-
maður ársins 1987 í lokahófi Íslands-
mótsins.
Fram varð bikarmeistari með
stórsigri á Víði frá Garði, 5:0.
Framarar voru komnir með geysi-
lega öfluga fylkingu 1988 þegar Ís-
landsmeistaratitlinn var endur-
heimtur með glæsibrag. Yfirburðir
Framliðsins voru svo miklir að
meistaratitillinn var kominn í hús í
15. umferðinni.
„Við vorum svo aftur á ný klaufar
að vinna ekki tvöfalt, bæði deild og
bikar, 1989. Þá lögðum við KR að
velli í geysilega skemmtilegum bik-
arúrslitaleik, 3:1, en vegna klaufa-
skapar urðum að horfa á eftir meist-
aratitlinum til KA, sem fékk 34 stig,
en FH og Fram fengu 32 stig.
Ungu strákarnir Ríkharður Daða-
son, Steinar Þór Guðgeirsson og
Anton Björn Markússon voru byrj-
aðir að leika með okkur og settu þeir
afar semmtilegan svip á leik liðsins
og voru komnir í lykilhlutverk þegar
við verðum Íslandsmeistarar 1990 í
miklu einvígi við KR-inga.
Pétur sagði að það hafi verið sárt
að sjá á eftir meistaratitlunum 1985,
1987, 1989 og 1991. „Með smá-klók-
indum og heppni hefðum við getað
orðið meistarar sjö ár í röð. Það sem
kom kannski hvað mest í bakið á
okkur var hvað við vorum oft of
ákafir og sókndjarfir í leikjum okk-
ar. Það var aldrei slakað á í sókn-
araðgerðum – heldur keyrt á fullu.“
Fengu viðurnefnið
„Safamýrarstrákarnir“
„Það sem var skemmtilegt við Ás-
geirstímabilið var að það var alltaf
valinn maður í hverju rúmi hjá okk-
ur. Ef menn meiddust þá komu aðrir
inn og fylltu skarðið. Þegar vel-
gengni næst inni á vellinum, þá verð-
ur öll umgjörð miklu betri og and-
rúmloftið allt annað. Það var alltaf
eitthvað um að vera hjá okkur og
menn dvöldust langtímunum saman
í félagsheimilinu í Safamýrinni að
ræða saman og lygabekkurinn frægi
var á sínum stað, þar sem sögurnar
voru sagðar og sögurnar urðu til. Já,
það var stórkostlegt að umgangast
allar þessar sterku persónur sem
komu við sögu í Safamýrinni. Leik-
mennirnir, sem fengu niðurnefnið
„Safamýrarstrákarnir,“ voru ekki
nískir á tímann sem þeir gáfu. Menn
voru komnir í Safamýrina löngu fyr-
ir æfingar og eftir æfingar sátu
menn lengu og ræddu málin. Hóp-
urinn hjá Fram var frábær á þessum
árum. Safamýrin var annað heimili
leikmannanna,“ sagði Pétur, sem fer
yfir víðan völl í viðtalinu í 100 ára af-
mælisriti Fram. Hann ræðir um Ás-
geir og landsliðið – segir að hann
hafi verið samkvæmur sjálfum sér
og trúr sinni sannfæringu. Pétur
segir frá hvað gerðist eftir að Ásgeir
fór. Fram hefur ekki orðið Íslands-
eða bikarmeistari síðan.
Pétur Ormslev um Ásgeirstímabilið: „Stórkostlegt að umgangast
allar þessar sterku persónur sem komu við sögu í Safamýrinni“
Lygabekkurinn
frægi var á sínum stað
Ljósmynd/Jóhann G. Kristinsson
Á Nou Camp í Barcelona Framliðið sem lék leikinn gegn Barcelona í Evrópukeppni bikarhafa 1990. Aftari röð frá
vinstri: Kristján Jónsson, Ríkharður Daðason, Baldur Bjarnason, Viðar Þorkelsson og Jón Erling Ragnarsson.
Fremri röð: Pétur Arnþórsson, Pétur Ormslev, fyrirliði, Birkir Kristinsson, Steinar Þór Guðgeirsson, Jón Þórir
Sveinsson og Kristinn Rúnar Jónsson.
ÞAÐ þarf ekki lengi að velta spurn-
ingunni – hver er besti og sigursæl-
asti knattspyrnuþjálfarinn í 100 ára
sögu Fram? – fyrir sér. Svarið er á
allra vörum; Ásgeir Elíasson. Hans
er sárt saknað á þessum tímamót-
um – 100 ára afmælisfagnaði Fram.
Ásgeir lést óvænt og langt um aldur
fram á sunnudagsmorgni 9. sept-
ember 2007, er hann var að búa sig
undir að stjórna liði sínu, ÍR, í leik.
Ásgeir er einn af bestu knatt-
spyrnumönnum í sögu Fram og Ís-
lands – það rann blátt blóð í æðum
hans.
Snjall Ásgeir Elíasson.
FRAM varð tvisvar Íslandsmeistari
í knattspyrnu undir stjórn Guð-
mundar Jónssonar, Mumma – 1962
er Framarar lögðu Valsmenn að
velli í sögufrægum aukaúrslitaleik á
Laugardalsvellinum, 1:0. Baldur
Sveinn Scheving skoraði þá sig-
urmarkið í hávaðaroki, níu vind-
stigum. Baldur var enn á ferðinni
1972 þegar Framarar urðu Íslands-
meistarar án þess að tapa leik – þá
sem fyrirliði.
Baldur var hægri útherji er hann
varð meistari 1962 – þá 23 ára, en
hann lék stöðu vinstri bakvarðar er
hann varð meistari 1972, þá 33 ára.
Þrír bræður urðu Íslandsmeist-
arar með Fram 1962 – Halldór mið-
vörður, Birgir bakvörður, og Þor-
geir útherji – synir Lúðvíks
Halldórssonar, stórkaupmanns í
Lúllabúð á Hverfisgötunni.
Mummi og
Baldur tvisvar
meistarar
ÞEGAR Fram tók fyrst íslenskra
liða þátt í Evrópukeppni í hand-
knattleik 1963, lék gegn danska lið-
inu Skovbakken í Evrópukeppni
meistaraliða, höfðu knattspyrnu-
menn úr Fram mikinn hug á að feta
í fótspor handknattleiksmanna og
taka þátt í Evrópukeppni meist-
araliða eftir að þeir urðu Íslands-
meistarar 1962. Þeir hættu við á
síðustu stundu að taka þátt í keppn-
inni 1963-1964, þar sem þeir töldu
að kostnaðurinn við þátttöku í
henni yrði of mikill.
Fram tók þátt í sinni fyrstu Evr-
ópukeppni í knattspyrnu, Evrópu-
keppni bikarhafa, 1971-1972.
Fram dróst þá gegn Hibernians á
Möltu og fóru báðir leikirnir fram á
Möltu. Framarar léku fyrri leikinn í
35 stiga hita og máttu þola tap, 3:0.
Það munaði ekki miklu að Fram-
arar ynnu upp þriggja marka mun-
inn í seinni leiknum, en þá voru yf-
irburðir leikmanna Fram miklir.
Fram náði þó ekki að skora nema
tvö mörk og setti Erlendur Magn-
ússon bæði mörkin, 2:0.
Fram vann þarna fyrsta leik ís-
lenskra liða í Evrópukeppni, sem
var jafnframt fyrsti sigurinn hjá ís-
lensku liði á útivelli.
Fram með
fyrsta Evrópu-
sigurinn
ÞEGAR menn hafa verið að velta
fyrir sér hvað sé besti leikur sem ís-
lenskt lið hefur náð í Evrópukeppni,
eru flestir sammála að það sé leikur
Fram gegn stórstjörnuliði Barce-
lona á Laugardalsvellinum 23. októ-
ber 1990. Framliðið lék fram-
bærlega, en varð að sætta sig við tap
á rangstöðumarki tveimur mín. fyrir
leikslok, 2:1. Það var Búlgarinn
Hristo Stoichkov sem skoraði mark-
ið. Áður hafði Julio Salias skorað
fyrir Barcelona á 32. mín., en Rík-
harður Daðason jafnað fyrir Fram á
54. mín. með skalla, 1:1.
„Framliðið lék mjög vel, er heil-
steypt og skipað góðum ungum leik-
mönnum,“ sagði Johann Cruyff,
þjálfari Barcelona.
„Það var svekkjandi að tapa.
Strákarnir léku vel og þá sérstak-
lega þegar miðað er við að liðið hefur
ekki leikið alvöruleik í heilan mánuð
– frá leikjunum gegn Djurgarden,“
sagði Ásgeir Elíssson, þjálfari
Fram, sem lék án tveggja lykil-
manna, sem tóku út leikbann – Pét-
urs Ormslev og Viðars Þorkels-
sonar.
Þrír 19 ára leikmenn vöktu mikla
athygli hjá Fram fyrir góðan leik –
Steinar Þór Guðgeirsson, Anton
Björn Markússon og Ríkharður.
Þess má geta að leikurinn á Camp
Nou í Barcelona tapaðist, 3:0.
Voru frábærir
gegn
Barcelona
Knattspyrnufélagið Fram 100 ára