Morgunblaðið - 29.06.2008, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 29. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Eftir Orra Pál Ormarsson
orri@mbl.is
Æ
tti ég ekki konu nú
þegar myndi ég
kvænast henni á
stundinni,“ sagði
Silvio Berlusconi
sem frægt var á liðnu ári. Verið var
að veita ítölsku sjónvarpsverðlaunin,
Skjáköttinn, og konan sem stjórn-
málaleiðtoginn umdeildi átti við var
flokkssystir hans í Forza Italia og
sjónvarpsstjarnan fyrrverandi Mara
Carfagna. Spúsa Berlusconis, Vero-
nica Lario, brást vond við ummæl-
unum og sendi bónda sínum tóninn í
blaðagrein í kjölfarið og fór fram á
opinbera afsökunarbeiðni. Berlus-
coni varð fúslega við því.
Carfagna tók málið hins vegar
ekki nærri sér og undraðist upphlaup
frúarinnar. Að hennar dómi voru um-
mælin „tignarleg“ og „meinlaus.“
Rúmu ári síðar, í maí á þessu ári,
var annar kafli í sögu þessa merka
þríhyrnings ritaður þegar Berlusconi
myndaði aftur og nýbúinn rík-
isstjórn. Og hver skaut upp kollinum
í ráðuneyti jafnréttis – Mara Car-
fagna. Sannast þar hið fornkveðna:
Getir þú ekki gifst þeim, hafðu þær
þá með þér í ríkisstjórn. Engum sög-
um fer af viðbrögðum frú Lario við
þessu uppátæki bóndans.
Fegurðarsamkeppnin
gerði hana að konu
Berlusconi er löngu orðlagður fyr-
ir áhuga sinn á glæsilegum konum og
útlitið hefur ugglaust ekki spillt fyrir
Carfagna þegar hún var skipuð í hið
nýja 22 manna ráðuneyti Berluscon-
is, ein fjögurra kvenna. Svo fögur
þykir þessi 32 ára gamla kona frá
Salerno að fjölmiðlar hafa þegar
sæmt hana nafnbótinni „fallegasti
ráðherra í heimi“.
Bakgrunnur hennar er líka um
margt óvenjulegur fyrir ráðherra.
Ung nam Carfagna píanóleik og dans
en vakti fyrst þjóðarathygli þegar
hún spreytti sig í fegurðarsam-
keppninni Ítalíu árið 1997. Þar hafn-
aði hún í sjötta sæti. Síðar lýsti hún
því í sjónvarpsviðtali að keppnin
hefði verið góð reynsla. „Þessi
keppni þroskaði mig, gerði mig að
konu. Allt stressið, viljinn til að
vinna. Við þessar aðstæður áttar
maður sig á því hver maður er í raun
og veru.“
Hvað eru menn svo að hafa horn í
síðu fegurðarsamkeppna?
Carfagna lagði fyrirsætustörf fyrir
sig í framhaldinu og sat fyrir á mynd-
um sem fá jafnvel svölustu karlmenn
til að svitna milli tánna. Það rauk úr
henni. Samt leið henni aldrei vel í
þessu hlutverki. „Ég er óttaleg tepra
og mér fannst aldrei þægilegt að af-
klæðast fyrir framan myndavél-
arnar,“ sagði hún einhverju sinni.
Tja, hún hefði getað blekkt mig.
Vegna þessara óþæginda hafnaði
Carfagna m.a. hlutverki í kvikmynd
hins gamalreynda leikstjóra Tinto
Brass sem frægastur er fyrir verk í
erótískari kantinum.
Árið 2001 lauk Carfagna lagaprófi
með láði frá háskólanum í Salerno.
Hún hefur hins vegar ekki starfað á
þeim vettvangi en árið 2000 lá leið
hennar í sjónvarp, þar sem hún hóf
að stjórna þáttum af ýmsu tagi ásamt
nafnkunnum sjónvarpsmönnum.
Frami hennar þar var skjótur en eig-
andi stöðvarinnar er Silvio Berlus-
coni. Merkilegt nokk.
Carfagna hóf afskipti af stjórn-
málum árið 2004 og valdist snemma í
forystusveit kvenna í Forza Italia.
Tveimur árum síðar var hún kjörin á
þing og endurkjörin nú í vor. Það orð
fer af henni að hún sé lúsiðinn þing-
maður.
Þegar Carfagna settist fyrst á
þing lýsti Berlusconi því yfir að lög-
málið um fyrstu nóttina (primea
noctis) væri í hávegum haft innan
Forza Italia en það kvað til forna á
um rétt lénsherrans til að taka mey-
dóm þegna sinna.
Hann var að grínast.
Upp á kant við samkynheigða
Carfagna hefur látið ýmis mál til
sín taka, ekki síst glæpi. Þar hefur
heimabær hennar Salerno verið í
brennidepli en sjálf hefur hún eigi
sjaldnar en þrisvar verið fórnarlamb
innbrota. Þá hefur sorpvandinn mikli
í Campania verið henni hugleikinn.
Carfagna er íhaldssöm að upplagi og
hefur sjálf kallað sig andfemínista.
Það er hennar trú að frelsi velti ekki
á sjálfstæði heldur reglum og aga.
Hún hefur gamaldags afstöðu til
samkynhneigðra og hefur sagt að
hjónavígsla eigi aðeins að ná til para
með æxlunargetu. Skömmu eftir að
Carfagna tók við embætti neitaði hún
að styðja hina árlegu gay pride-
göngu. Rök hennar eru þau að sam-
kynhneigðir búi ekki lengur við mis-
munun á Ítalíu. „Þessi ganga er til-
gangslaus. Samkynhneigð er ekki
lengur vandamál, alltént ekki á þann
hátt sem skipuleggjendur þessarar
kröfugöngu vilja að við höldum,“
sagði Carfagna við dagblaðið Cor-
riere della Sera. „Eini tilgangurinn
með gay pride er að berjast fyrir op-
inberri viðurkenningu samkyn-
hneigðum pörum til handa, líkt og
um heilagt hjónaband væri að ræða.
Það get ég ekki fallist á.“
Carfagna bætti við að margt hefði
áunnist í réttindabaráttu samkyn-
hneigðra, enginn líti lengur á þá sem
geðsjúklinga og þeim gangi ágætlega
að samlagast þjóðfélaginu. Þá kvaðst
hún reiðubúin að beita sér fyrir mál-
þingum þar sem misrétti og ofbeldi
gegn samkynhneigðum verði rætt.
Carfagna hefur kallað reiði hinna
ýmsu mannréttindahópa yfir sig með
afstöðu sinni og baráttusamtök sam-
kynhneigðra á Ítalíu, Arcigay, hafa
harmað orð hennar í landi þar sem
samkynhneigðum sé gert að fela
kynhneigð sína á heimilum, vinnu-
stöðum og skólum. Ítalía er eitt fárra
Evrópuríkja sem hvorki leyfa gift-
ingu né staðfesta sambúð samkyn-
hneigðra.
Lifir í „ævintýralandi“
Formaður Arcigay, Aurelio Man-
cuso, segir Carfagna lifa í „ævintýra-
landi“. Fjórtán hommar og lesbíur
hafi verið myrt á Ítalíu undanfarin
tvö ár, fimmtíu til viðbótar hafi orðið
fyrir alvarlegum líkamsárásum og
þúsundir fyrir aðkasti.
Það er ekki ofsögum sagt að Car-
fagna hvíli á samkynhneigðum eins
og mara um þessar mundir.
Manuela Palermi, stjórn-
málamaður úr röðum kommúnista,
segir afstöðu Carfagna í takt við ann-
að hjá hinni nýju hægristjórn. „Inn-
flytjendur eru hundeltir,“ segir hún,
„tjaldsvæði brennd í Róm, drengur
myrtur af nýnasistum í Verona og
konum legið á hálsi vegna fóstureyð-
inga. Þetta rasíska land verður sífellt
talibanískara, ófært um veraldlega
hugsun. Þetta er hin nýja ímynd Ítal-
íu.“
Mara treður Ítalíu
Hin umdeilda og íhaldssama Mara Carfagna, sem situr í ríkisstjórn Berlusconis á Ítalíu, hefur verið
kölluð „fallegasti ráðherra í heimi“ en hún starfaði áður sem fyrirsæta og þáttastjórnandi í sjónvarpi
Reuters
Ráðherrann Carfagna hefur skipt eggjandi kjólum út fyrir
íhaldssamar dragtir eftir að hún tók við ráðherradómi.
Fyrirsætan Mara Carfagna eins og margir Ítalir
þekktu hana áður en hún varð jafnréttisráðherra.
Í HNOTSKURN
»Maria Rosaria Carfagnafæddist í Salerno 18. des-
ember 1975. Foreldrar hennar
störfuðu bæði að mennta-
málum og hún á einn bróður
sem er lýtalæknir.
»Hún var alin upp við göm-ul og íhaldssöm gildi, þar
sem vinnusemi og metnaður
voru helstu dyggðirnar.
»Lokaritgerð Carfagna ílaganámi í Salerno fjallaði
um upplýsinga- og ljós-
vakaréttindi.
»Hún er fyrsti kvenkynsráðherrann sem kemur frá
Salerno.
»Carfagna hlaut ung gælu-nafnið Mara La Bella eða
Mara hin fagra.
Stjórnmál
Stjórnmál | Jafnréttisráðherrann á Ítalíu kallar sig andfemínista og er uppsigað við samkyn-
hneigða. Saga | Sumir fræðimenn hafa haldið því fram að John F. Kennedy hafi í raun kallað sig
Berlínarbollu, en ekki Berlínarbúa. Afríka | Robert Mugabe forseti Zimbabwe stjórnar með hörku og ógnunum.
Maðurinn minn er haldinnmikilli flugþrá. Sú þráer svo römm að hannkom fjölskyldunni fyrir
með hliðsjón af nálægð við flugvöll-
inn í San Diego.
Það má segja að við búum undir
fluglínunni og á nokkurra mínútna
fresti má heyra þessa ofurfugla
öskra sig á áfangastað.
Það vill til að þetta truflar mig
ekki neitt. Ég kann ágætlega við mig
í miklum umhverfishljóðum. Kyrrð-
arstundir eru ekki fyrir mig.
Það er helst að þetta angri mig
þegar ég tel mig vera að segja
manninum mínum eitthvað
skemmtilegt og hljóðin sem berast
af himnum ofan taka frá mér athygli
hans.
Þá verður hann skyndilega fjar-
rænn á svip og ég sé að hann skotrar
augum til himins, jafnvel þó hann sé
innandyra og geti af þeim sökum
ekki séð neitt nema hvítmálað loftið.
Hann á það jafnvel til að gefa mér
til kynna með látbragði að ég skuli
þegja og svo lygnir hann aftur aug-
unum í andakt eins og ég ímynda
mér að borgarstjórinn í Reykjavík
hafi gert þegar hann hreifst svo
mjög af færeyskri söngdúfu á dög-
unum. Þegar maðurinn minn kemur
til sjálfs sín, sem er yfirleitt snögg-
lega, á hann til að mæla af vörum
fram furðuleg erlend heiti ýmissa
flugvélagerða: „Sirrus“, „Sjessna“,
„Golfstrím“, „Bóíng“.
Ég man nú bara ekki fleiri í bili.
Að þessu búnu horfir maðurinn á
mig eins og ég eigi að leggja eitthvað
til málanna.
Þá er mér nokkur vandi á höndum
því hvað skal segja eftir svo innspí-
rerandi innlegg í samræður?
Það var og? Mikið var?
Nei, í alvöru talað, á slíkum
augnablikum fyllist ég talteppu og
langar helst ekki að segja neitt frek-
ar þann daginn. Þessa tækni sem
maðurinn beitir má því kalla „Haltu
kjafti aðferðina“ og er áhugasömum
bent á að óska eftir því að hann haldi
námskeið í greininni.
Í öðru eins heldur fólk námskeið á
Íslandi.
Ég get nú samt ekki annað en
unnt honum þess að hafa þetta
áhugamál, hann skartar jú einka-
flugmannsprófi og því gaf ég honum
þyrluflugtíma í afmælisgjöf í fyrra.
Það er nú kannski óþarfi að taka
það fram en hann var skýjum ofar
löngu eftir að náminu lauk.
Flugkappinn minn fær reglulega
sendan póst frá fyrirtæki á Íslandi
sem heitir Þyrluþjónustan og áfram-
sendir hann jafnan á mig því hann
hefur þráast við að skilja að þetta er
ekki okkar sameiginlega áhugamál.
En síðasta bréf var svo skemmti-
legt að ég verð að leyfa ykkur að
njóta þess með mér og birti ég hér
með stuttan útdrátt og eru let-
urbreytingar mínar.
„Eigendur sumarbústaðar í
Skorradalnum fengu þyrluna Bell
206 til þess að koma 400 kg nudd-
potti fyrir í sumarbústaðnum. Ekki
hefði verið hægt að koma pottinum
með kranabíl nema að höggva niður
tré við göngustíginn og skemma
landið mikið, sem kom ekki til
greina. Að sögn eigandans „besta
lausnin að leigja þyrlu frá Þyrlu-
þjónustunni, þeir voru frábærir og
mæli með þessu fyrir alla sem eru í
svipuðum verkefnum.“
Ég er ekki frá því að fyrirtækið
hafi aðeins lagað til orðalag viðmæl-
andans til að kreista fram góða aug-
lýsingu en látum það vera. Svip-
uðum verkefnum? Þarna varð ég
alveg hugfangin. Hvað gæti verið
svipuð verkefni?
Mér datt nú ekkert í hug en vissu-
lega hefði verið gott á meðgöngunni
að fara á milli staða hangandi neðan
í þyrlu fyrir nú utan hvað það hefði
létt undir með eiginmanninum.
Umræddur hefur jafnan á orði
þegar einkaþoturnar fljúga yfir
hausamótunum á okkur að það væri
nú munur ef við ættum eina slíka og
gætum brugðið okkur af bæ með
Við sem fljúgum
Tíðarandi
Eftir Steinunni Ólínu Þorsteinsdóttur
Morgunblaðið/Árni Sæberg
VIKUSPEGILL»