Morgunblaðið - 29.06.2008, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 29. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Skúlagata 17 • 101 Reykjavík • Sími 566 8800 •
www.vidskiptahusid.is • Jón Sigfús Sigurjónsson Hdl & Löggiltur FFS
M
bl
10
11
61
2
Til leigu að Skúlagötu 17
Glæsilegt skrifstofuhúsnæði á jarðhæð í miðbænum, með frábæru útsýni. Húsnæðið
er alls 12 herbergi, 1-3 manna og 1-2 fundarherbergi, glæsileg
móttaka og kaffistofa. Í kjallara er líkamsræktaraðstaða með heitum potti og sauna.
Vandaðar innréttingar og vandað gólefni.
Upplýsingar veitir Jóhann Ólafsson í 863-6323
Gröf 1 í Víðidal
Draumaaðstaða fyrir hestamenn með stáslgrindaskemmu, miklu
beitarlandi og upprekstrarrétti í afrétt
Til sölu er kostajörðin Gröf 1 í Víðidal, í Húnaþingi vestra.
Jörðin er talin um 468 ha. Þar af eru tún um 25 ha og möguleiki á mun meiri ræktun.
Landið nær norður undir Hópið, sem er eitt stærsta stöðuvatn landsins, og að Ásmund-
arnúpi nyrst í Víðidalsfjalli. Aðild er að Veiðifélagi Víðidalsár. Upprekstrarréttur er á Víði-
dalstunguheiði. Jörð sem gefur mikla möguleika og liggur við Þjóðveg 1 mitt milli Reykja-
víkur og Akureyrar. Á jörðinni er gott íbúðarhús 158 fm og stálgrindaskemma er 427 fm.
Íbúðarhúsið hefur verið endurnýjað verulega á síðustu mánuðum.
Nánari upplýsingar gefur Magnús Ólafsson í síma 440 6028 og 664 6028
Stefán Ólafsson
Löggiltur fasteignasali
stefano@domus.is
Magnús Ólafsson
viðskiptastjóri
magnuso@domus.is
Skrifstofur okkar í Reykjavík og Hafnarfirði
eru opnar alla virka daga frá kl. 9-17
Runólfur Gunnlaugsson viðskiptafr., lögg. fast.- og skipasali
Kristín Pétursdóttir, lögg. fasteignasali,
Ásmundur Skeggjason, lögg. fasteignasali
Sími: 533 6050 www.hofdi.is
Stærð lóða frá 5.000–11.000 fm. Frábær staðsetning, aðeins 55 mín. akstur frá Rvk. Lagt er að hverri lóð fyrir
vatni, síma og rafmagni. Allt landið er gróið og hentar einstaklega vel til trjáræktar. Mikið um fallegar lautir og
mosavaxið hraun. Það getur verið einstaklega skemmtilegt ævintýri fyrir börn á öllum aldri að ganga um svæðið
og sjá hvaða kynjamyndir náttúran býr til!
Stórar eignarlóðir fyrir frístundabyggð
í landi Kílhrauns í Skeiða- og Gnúpverjahreppi
Sölumenn veita nánari upplýsingar í síma 824 3040 og 893 4609.
Sölusýning sunnud. kl. 13-17Komdu og veldu þér þinn eigin sælureit
Frábær fjallasýn • Góð greiðslukjör
Verð frá 1,8 millj. – 3,3 millj. króna.
Á besta verði sem í boði er
á frístundalóðum.
Við erum ódýrastir og erum
stoltir af því.
Í EINN og hálfan
áratug hafa stjórnvöld
farið í einu og öllu eftir
ráðgjöf Hafrann-
sóknastofnunar um há-
marksafla í þorski.
Landssamband smá-
bátaeigenda hefur lýst
andstöðu sinni við þá blindu stefnu
stjórnvalda sem fylgt hefur verið og
bent á að hún sé þvert á það sem
starfsvettvangur trillukarla gefur til
kynna. Þeir leggja áratuga reynslu
og skýrslur þessu til sönnunar, en í
engu er tekið tillit til þeirra. Gögn
sem sýna metþorskafla á sóknarein-
ingu, gott ástand á fisknum og enga
vá fyrir dyrum.
Minni afli en litlu færri fiskar
Steininn tók úr er sjávarútvegs-
ráðherra, fyrir réttu ári, ákvað að
skerða veiðiheimildir í þorski um
þriðjung – 63 þús. tonn. Með ákvörð-
uninni neyddust útgerðir til að
breyta veiðimynstri skipa sinna og
hætta beinum þorskveiðum. Veiddu
aðallega á þeim blettum sem hefð er
fyrir að lítið sé af þorski en von um
góða ýsuveiði. Ákvörðun ráðherra
leiddi því auk minnkunar á aflaverð-
mæti til óhagkvæmari útgerðar.
Auk þess varð hún til þess að meira
veiddist af smærri þorski og því
fleiri þorskar í tonninu en var fyrir
skerðinguna. „Það liggur nærri að
við séum að taka jafnmarga þorska
nú og í fyrrahaust, þó við höfum
minnkað aflann úr 1.000 tonnum í
600,“ sagði Gunnar Tómasson hjá
Þorbirninum í Grindavík í Morg-
unblaðinu 17.10.2007.
Óskeikul vísindi – reynslan
einskis metin
Ég bið lesendur að velta fyrir sér
þessari aðferðafræði og afleiðing-
unum sem hér var lýst. Samtímis er
gott að hafa í huga að um er að ræða
unga fræðigrein og vísindamenn-
irnir sjálfir kvarta sáran yfir að
skortur sé á rannsóknum, stofnunin
í fjársvelti og svo fram eftir göt-
unum. Við þessar aðstæður kvitta
stjórnvöld undir að niðurstöður Haf-
rannsóknastofnunar séu óskeikular
og engin ástæða sé til að taka mark á
þeim aðilum sem
starfa á vettvanginum
allan ársins hring. Hér
er um grafalvarlega
stefnu að ræða og er
mér til efs um að for-
dæmi séu fyrir því að
reynsla og þekking séu
að engu höfð þegar
tekin er jafnmikilvæg
ákvörðun og fyrir
réttu ári.
Hafró gefur
litlar vonir
Í skýrslu Hafrannsóknastofnunar
sem út kom í byrjun þessa mánaðar
eru áframhaldandi spár um hrun
þorskstofnsins ef sjávarútvegs-
ráðherra vogar sér að víkja frá ráð-
gjöf fiskifræðinganna. Vonarglæta
er gefin ef hann fer að ráðum þeirra,
en best væri að skera enn meir nið-
ur. Enginn sem umgengst og er í
daglegri snertingu við lífríki sjávar
lætur það hvarfla að sér að bilið milli
veiðiheimilda í þorski og ýsu sé að-
eins 30%. Að það sé aðeins 30%
meira af þorski en ýsu á miðunum
trúir enginn sem þar starfar. Þannig
stökkbreytingar hafa ekki orðið í
hafinu.
Stjórnvöld hlusti
á reynsluboltana
Talsmönnum Hafrannsóknastofn-
unar hefur tekist vel upp í að gera
sjómenn, útgerðarmenn og stjórn-
völd að blórabögglum þess eymd-
arástands á þorskstofninum sem
stofnunin telur þjóðinni trú um að
sé. Á undanförnum árum hefur verið
klifað á því að veiði umfram tillögur
Hafró hafi verið 1,5-1,8 milljónir
tonna. Það rennur því ljúflega ofan í
almenning að þorskstofninn sé ein
rjúkandi rúst og það sé allt fyrr-
nefndum að kenna.
Vísindamennirnir leggja gríð-
arlega áherslu á að ekki hafi verið
farið eftir ráðgjöf Hafró um há-
marksafla í þorski, aflareglan hefði
átt að vera lægri, vanmat nær
óhugsandi og því sé staðan eymdin
ein.
Hér með er skorað á sjáv-
arútvegsráðherra og stjórnvöld að
leggja við hlustir þegar rödd reynsl-
unnar heyrist og taka tillit til sjón-
armiða trillukarla og annarra hags-
munaaðila í sjávarútvegi þegar
ákvörðun verður tekin um heildar-
afla í þorski fyrir næsta fiskveiðiár.
Þorskstofninn er ekki í hættu
Örn Pálsson skorar
á ráðherra að hlusta
á sjómenn við
ákvörðun heildar-
afla á næsta fisk-
veiðiári.
» Þeir leggja áratug-
areynslu og skýrslur
þessu til sönnunar, en í
engu er tekið tillit til
þeirra. Gögn sem sýna
metþorskafla á sókn-
areiningu
Örn Pálsson
Höfundur er framkvæmdastjóri
Landssambands smábátaeigenda.
EIN og ein skynsem-
isrödd er að koma inn í
umræðuna um birnina
tvo sem gengu á land á
Skaga fyrir norðan.
Fjölmiðlar kyntu frek-
lega undir móðursýk-
inni sem greip um sig og
voru hlutdrægir eins og
sjá mátti á því hverjir
voru fyrstu álitsgjafar
sjónvarpsstöðvanna, sá
eini sanni Árni Finns-
son, sem á fáa sína líka
sem betur fer, og
kjökrandi kellingar úr
Vinstri grænum. Um-
hverfisráðherra virðist algjörlega á
valdi öfgafullra umhverfissamtaka og
eftir gönuhlaup sitt norður, til að
heilsa upp á seinni björninn, skipaði
ráðherrann nefnd sem setja á reglur
um hvernig móttökur hugsanlegir
hvítabirnir skulu fá ef þeir skyldu
taka land fyrir norðan.
En það er rétt að undirstrika það
að hvítabirnir eru hvorki alfriðaðir
eða í útrýmingarhættu. Um 1960 var
hvítabjarnarstofninn talinn um 5.000
dýr sem sannarlega var hættulega lít-
ill stofn. Síðan hafa veiðar verið tak-
markaðar en engan veginn bannaðar
með öllu og nú eru líklega felld nokk-
ur hundruð dýr á ári hverju af Græn-
lendingum og Kanadamönnum. Hins
vegar hefur fjöldi hvítabjarna stór-
aukist frá árinu 1960 og við talningu
Kanadamanna nýlega var því slegið
föstu að hvítabirnir væru um 25.000
talsins, stofninn hefur fimmfaldast á
tæpum 50 árum.
Hvers vegna þvælast hvítabirnir
til Íslands núna?
Það er áleitin spurning sem fróð-
legt væri að fá svar við. Þessir birnir
sem komu hingað til lands voru rýrir í
roðinu og við krufningu kom í ljós að
þeir höfðu ekki verið í sínu besta æti
nokkuð lengi.
Eftir allt fárið út af því að tveir
hvítabirnir voru felldir á Skaga er
rétt að minna á að þegar haustar fara
vopnaðir menn um
heiðar austanlands og
munu líklega fella um
eða yfir 1300 hreindýr.
Á ekki skrifstofuliðið
í 101 að rjúka upp í
flugvél, fljúga austur
og reyna að koma í veg
fyrir þessi fjöldadráp?
Nei, líklega verður
lítið um slíkt framtak.
Það er sem betur fer
viðurkennt af flestum
að þessar veiða eru
nauðsyn, ef hrein-
dýrastofninn væri látinn
fjölga sér óáreittur
mundi hann að lokum
falla vegna offjölgunar.
Hvítabirnirnir tveir
sem komu á Skaga voru
rýrir og komnir út fyrir sín venjulegu
heimkynni. Sú spurning vaknar hvort
hvítabjarnarstofninn sé orðinn of
stór, þyrfti jafnvel að halda honum
niðri í ákveðinni stærð?
Nú fara að koma tillögur frá nefnd
umhverfisráðherra hvernig taka skuli
á móti hvítabjörnum hérlendis í fram-
tíðinni. Ekki er vafi á að þær tillögur
verða vafðar inn í væmni og öfgafull
náttúruverndarsjónarmið sem eiga
engan rétt á sér.
Viðbrögð við landgöngu hvíta-
bjarna eiga að vera mjög einfaldar.
Þá á að fella eins fljótt og mögulegt
er. Þá er öruggast að láta Norðlend-
inga stjórna öllum aðgerðum og er
lögreglunni á Sauðárkróki full-
komlega treystandi til taka að sér yf-
irstjórnina, ráðherrar og aðrir „að
sunnan„ sitji kyrrir í sínum hæg-
indum. Hvítabirnir eru stór, sterk og
grimm rándýr. Það virðist ekki hafa
haldið vöku fyrir umhverfisráðherra
eða hans fólki að unga bóndadóttirin
á Hrauni á Skaga var líklega komin í
aðeins 100 metra fjarlægð við hvíta-
björn. Ef það dýr hefði ekki verið
sært og þrotið að kröftum veit enginn
hvaða harmleikur hefði þar orðið.
Þess vegna á að taka á móti hvíta-
björnum sem hingað þvælast með
byssukúlu en ekki svæfingarsprautu.
Hvítabirnir eru
hvorki alfriðaðir eða
í útrýmingarhættu
Sigurður Grétar
Guðmundsson skrif-
ar um hvítabjarn-
armálin á Skaga
Sigurður Grétar
Guðmundsson
» Flækings-
birni á að
fella eins fljótt
og hægt er.
Höfundur er pípulagningameistari,
búsettur í Þorlákshöfn.