Rauði fáninn - 16.11.1934, Blaðsíða 3

Rauði fáninn - 16.11.1934, Blaðsíða 3
Rauði f'áninn VIÐTALSTÍMI LEJÐTOGA SUKogFUK Pólitísku leiðtogar SUK og FUK mánu- daga kl. 6—7 Faglegu leiðtoga SUK og FUK þriðju- daga kl. 6—7 Útbreiðslu- og fræðsluneínd miðviku- daga kl. 6—7% Skipulags- og fjárhagsnefnd fimmtu- daga kl- 6—7% Ritstjórn Rauða fánans föstud. kl. 6—7. þá var nauðsynlegt að smeygja sér í mannúðarhaminn vegna hinna háttvirtu kjósenda. Tjón- ið norðanlands hvað skipta milljónum, en Alþingi gerir ekkert 1 þessu máli. ASV liefír sent áskorun til Alþingis um skjóta hjálp, sem þarf til þeirra bágstöddu, en þeir virðast dauf- lieyrast við þessu nauðsynja- máli. ASV hefir nú þegar liafið söfnun til að reyna að bæta úr þessu á einhvern liátt. ASV treystir því á félaga og unnendur sína, að reyna að safna. Það er ekki að búast við stórum upphæðum, en margt smátt gerir eitt stórt. Með því hefir ASV safnað um kr. 9545 — og úthlutað. ASV er líka eini bakhjarlinn, er verkalýð- urinn á, þegar vandræði steðja að lionum. Verklýðsæska! Fylktu þér undir merki ASV til að gera það enn sterkara. Með því getið þið bætt lífskjör ykkar. 1. Steinsson. ÆSKULÝÐSSÖNGUB Eftir Jón Rafnsson. Við förum fylktu liði til frelsis okkar stétt. Við söfnumst nú til sóknar og sækjum hennar rétt. Með sár og sigg í lófum, af sorg og áþján mörkuð spor. I okkar hug og hönduin. er heimsins bjarta vor. Við eyðum auðvaldskiigun í eldi heilags stríðs og reisuin friðarríki hins rauða verkalýðs. Við leggjum líf að veði og leysum okkar hinstu þraut. Með Luxemburg og Liebknecht á Leninismans braut. Rot front, þér verklýðsveldi, þér vorsins fagra láð! Heill starfi og stefnu Lenins og Stalins hetjudáð! Við sækjum fram til sigurs í saineiningu kúgaðs lýðs og rjúfum raðir fénda Rot frontj Til borgarstríðs! #*#**#***+##**#+#####**#4*# ####### V erklýösí þróttis*. Starfsemi ÍVR er nú komin í sæinilegt horf. Þátttaka hefir verið nokkuð góð og margir nýir meðlimir hafa bæzt í hóp- inn. Það er augljóst, að verka- lýðnum er farið að skiljast, hve nauðsynlegt það er og tíma- hært, að hann sjálfur eigi sitt eigið íþróttafélag, og jafnframt, hve liættulegt það er, að horg- urunum haldist það uppi, að einoka alla íþróttahreyfingu og liafa sín spillandi og svæfandi áhrif á þá verkamenn, sem í- þróttir stunda. En þetta er ekki nóg. Við látum okkur ekki nægja, þó æfingar ÍVR séu sæmilega sótt- ar. IVR á ekki að vera félag, sem telur 70—80 virka með- limi. Það á að vera félagsskap- ur með fjöldaþátttöku. Þess vegna skorum við ein- drcgið á alla vinnandi menn og konur, hverrar pólitískrar skoðunar sem eru, að gerast virkir meðlimir í íþróttafélagi verkamanna. Þessari áskorun er ^íauðar öruar. ; SKJÓLSTÆÐINGURINN heimsækir málafærsluinann sinn, til að greiða hon- um fyrir mál er hann haíði varið fyrir hann. »Hvað á ég að borga mikið?« »Ja. faðir yðar og ég vorum nú gaml- ir vinir; látum okkur segja 1000 krónur«. »Ég var svei mér heppinn að þér þekkt- uð ekki afa minn líka!« andvarpaði skjól- stæðingurinn. FAGLEG SPURNING. Göring kemur til himnaríkis og kynn- ist þar Móses. GÖRING: Mig langar ákaflega til að bera upp fyrir yður eina spurningu. Yor- uð það þér persónulega sem kveiktuð í þirnirunninum 1 garnla daga?« ekki sízt beint til ungra jafn- aðarmanna í Reykjavík, sem við höfum sent tilboð um sam- starf í félaginu og boðið þeim jafnframt þátttöku í stjórninni. Við vonum, að ungir jafnað- armenn í Rvík fari að dæmi skoðanabræðra sinna erlendis og leggi sinn skerf til, að í- þróttahreyfing .verkalýðsins geti orðið hlutverki sínu vaxin í stéttabaráttunni. ÆFINGAR ÍVR: Kvennaílokkur í litla fim- leikasal Nýja barnaskólans: Þriðjud. og föstud. kl. 9—10. Karlaflokkur í fimleikah. Í.R.: Miðvikudaga kl. 7%—8%. Sunnudaga ki. 6—7. Æ. Ó. um og fór síðan til skrifstofu sinnar. — Þetta var nú hægara sagt en gert. Verkstjórinn vissi að enginn hinna setjaranna gat lesið skrift ritstjórans. Hann reyndi sjálfur, en gafst upp á því. Andvarpandi varð liann að hætta við það og með ó- leyst málið fór hann al’tur á fund Radoslawoff. Ungi setj- arinn, sem brosandi hafði fylgst með öllum gangi málsins, varð ekki um sel, þegar hann nokkru seinna var kallaður inn á rit- stjórnarskrilstofuna. þar sem ritstjórinn æddi fram og aftur, stórreiður, með handritið í höndunum. »Hvað er eiginlega til fyrir- stöðu? Hversvegna viltu ekki setja þetta ?« »Ég hef þegar sagt það. Það er samansafn af óheyrilegum svívirðingarorðum. Verkamenn eru hvorki þjófar né ræningjar«. »Nú já, máske ekki allir. Þú ert vel siðaður unglingur. En það eru ekki allir verkamenn eins og þú«. »Jú«, svaraði unglingurinn ákveðið. Þeir eru allir eins og ég og betri. Einkanlega þeir sem voru í kröfugöngunni í gær«. Radoslavoff gekk æstur um gólf á ný. Það var engu tauti Jiægt að koma við þennan ung- ling. Allt 1 einu sneri hann sér við. »Hvaða atriði eru það, sem þér ekki líkar?« Setjarinn sýndi atriðin, sem höfðu sært hann mést. Radoslawoff tók upp rauðan blýant. »Jæja«, sagði hann muldr- andi, »svo strikum við yfir þessi atriði«. Hinn 3. maí 1898 kom í blaði demókrata í Sol’ía lióg- vær grein um kröfugönguna 1. maí. Það var 14 árum seinra. Heimsstyrjöldin var í fullum gangi. Eins og löndin, sem tóku þátt í stríðinu hafði búlg- arska stjórnin komið á liern- aðareftirliti. Hinn byltingar- sinnaði verklýðsflokkur var í hatrammri andstöðu. Hann hafði lagt fram í þinginu fyr- irspurn út af eftirlitiiiu, sem kom hastarlega niður á verka- mannablöðunum. Þáverandi forsætisráðherra var enginn annar en demókrat- inn Radoslawoíf, sem á þess- um tíma liafði komið sér þetta áfram. En einnig ungi setjar- inn hafði skil't um stöðu. Hann hafði verið kosinn þingmaður fyrir hina byltingarsinnuðu sósíalista Sofíuborgar, og það féll í Iians lilut að gera fyrir- spurnina í þinginu viðvíkjandi eftirlitinu. Hinn ungi þingmaður var kominn vel á veg með ræðu sína, þegar forsætisráðherrann stcndur upj> við hlið Iians og grípur fram í fyrir honum. »Hvernig stendur á því, að þú skulir einmitt vera að tala á móti eftirlitinu. Hefirðu gleymt hvernig þú eftirleist íýrir 17 árum greinina mína í prentsmiðj unn i ?« »Já, þá leit ég eftir grein þinni vegna þess að lienni var beint gegn verkalýðsstéttinni. Og í dag berst ég gygn eftir- liti þínu af sömu ástæðum, vegna þess að því er einnig beint gegn verkalýðnum. — Forsætisráðherrann hafði eignast þá kenningu: Þó að tveir geri það sama, þá er Jiað ekki alltaf það sama. Nafn setjarans frá 1898 og þingmannsins frá Sofía 1915 var George Dimitroff. Sni. þýddi.

x

Rauði fáninn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rauði fáninn
https://timarit.is/publication/333

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.