Skinfaxi - 01.11.1909, Blaðsíða 4

12
SKINFAXI
SKINFAXI,
raánaðarblað U. M. F. í. kemur
út í Hafnarfirði og kostar 1 kr.
árgangurinn.
Útgefandi:
Sambandsstjórn U. M F. i.
K i t s t j ó r n:
Helgi Valtýsson, fíuðm. Hjaltason.
Pantanir og blaðgjöld sendist
afgreiðsiu
„ S k i n f a x a “
Hafnarfirði.
0
vinnur fúslega það, sem miðar honum og
þjoðfélaginu til sannra heiila.
Hvernig á nú þjóð vor að ná takmarki
sínu ? Hver ráð eru vœnlegust til þess að
stytta ieiðina og gera brautina greiða og
breiða? Getum vér, sem erum hér sam-
ankomin, unnið nokkuð að því verki?
Skilyrðið fyrir því, að þjöðin, allir ein-
staklingar þjóðfélagsins komist áfram, er
það, að þeir styðji hver annan, rétti hver
öðrum hönd til uppörfunar, aðstoðar og
leiðbeiningar, og að hver um sig hjálpifús-
lega til að velta steinunum úr götunni,
sem hann sjálfur og bræður hans og systur
eiga að ganga. Ef allir telja þetta skyldu
sína og reyna af fremsta megni að fram-
kvæma það, þá getur vegurinn orðið beinn
og greiður, og margur maðurinn komisc
klaklaust alla leið, sem annars hefði ör-
magnast undir hita og þunga dagsins eða
dottið um einhvern steininn i götunni. En
ef hver um sig hugsar um það eitt að
komast sjálfur áfram, hryndir frá sér sam-
ferðamönnunum og kastar steinunum úr
úr götu sinni í veginn fyrir þá, eðajafnvel
á þá sjálfa, þá á þjóðin enga framtíðarvon:
Það þarf aldrei að búast við þjóðþöríum
framkvæmdum, þar sem eigingjörn og
þröngsýn sjálfselska segir fyrir verkum.
Yér inir ungu og smáu getum að sjálf-
sögðu eit.thvað starfað í þarfir þjóðfélagsins,
því „þó það sé best hann sé þrekinn og
stór, sem þjóðleið um urðir viJl brjóta", og
þeir sé margir stórir og sterkir, sem vinna
að framföium þjóðar vorrar, „þá velta þó
fleiri þar völum úr leiö sem veikburða eru
og smáir." Og í rauninni eru allir memi
smáir, þegar þeir vinna einir sér, án þess
að njóta aðstoðar annara. Og nú erum
vér komin að því, sem er meginatriði þessa
máls: Fclagsskapurrnu er það almættis-
orð, sem getur ))reytt steinuin dauðans í
lífsins brauð. Sá félagsskapur, sem er
stofnaður og starfræktur í þeim tilgangi að
vinna þjóð sinni sannarlegt gagn, hlýtur að
geta orkað mikils, svo framarlega sem all-
ir meðliinir hans hafa. greinilega þekkingu
á stefnu hans og markmiði, og starfa að
því hver með öðrum með sönnum áhuga
og „ást til máls og manna.“
Ungmennafélagsskajmrinn má að nokkru
leyti kallast afkvæmi Goodtemplarareglunn-
ar; hún hefir beinlínis og óbeinhnis búið i
haginn fyrir hann með því, að breyta
hugsunarhætti þjóðarinnar og benda á
fjöidamörg mein í þjóðlíkamanum, sem
nauðsyn ber til að uppræta og græða. Og
einmitt til þess er svo ungmennafélags-
skapurinn fæddur og alinn. Hann vill vinna
og helgá íslandi alt, og tilgangur hans er
sá að glæða og efla líkama og sál þjóðai'-
innar. Iíann er að vísu unglingur enn þá,
en hann er efnilegur unglingur, fullur af
fjöri, lífsþrá og lífsgleði. Hann er eðlilegur
vorgróður. Rótin sem hann er sprotinn af
er góð, og hann sýnir, að hann þekkir og
skilur lífsskilyrði sín og þjóðar sinnar, því
að hann byrjar á því að reyna til að efla
trú einstaklinganna á mátt sinn og megin,
og jafnframt vill hann „efla og auka þrótt-
inn.“—Yér skulum vona, að „harpa" þjóð-
félags vors sé nú í nánd, vortíminn sé
byrjaður, og að héðan af komi ekki hríðir,
sem kyrki þennan nó annan góðan gróður
hjá þjóð vorri, en að þessi kvistur sé svo
tápmikill og gróðursæll, að hann þoli nokk-
ur hret. Og ef hann getur það, þá er eg