Skinfaxi - 01.02.1910, Blaðsíða 3

SKINFAXI
35
ai]pga. Ekki að eins sannir tnímenn,
heldur einnig margir vænir heimsmenn, eink-
um erlendis, fordæma það. Það kveður svo
ramt að því, að jafnvel margir vantrúaðir
lieiðursmenn, sem unna fegurð, fyrirlíta
saurlifnað, og hafa siðlausa menn að spotti.
Og er það rétt mátulegt að vísu. En samt
hlýtur sérhver mannvinur fremur að
aumkvast en hæða þá, sem fleygja æsku-
sakleysi sínu í sorpið. Éldri mönnum er
síður vorkunn. Það er ekki nema náttúr-
legt og rétt, að viða erlendis er farið að
stofna félög gegn ósiðsomi. En það er
vandasamur félagsskapur, og gæti naum-
ast hepnast hér á landi, nú sem stendur.
En hitt ættu allir æskumenn að gera,
og gætu gert.. Og það er, að ásetja sér
og framkvæma staðfastlega: Eg skal var-
ast óskírlífið engu siður en drykkjuskapinn,
og eíns livetja aðia til að geyma hjartað
tállaust og flekklaust. „Eg slcal aldrei aulca
ip.tt tnhiu utan lijónabands. Eg skal álíta
hjúskapar- og foreldraskylduna svo lieilaga,
að niér }>yki stórglcepur og skömm að brjóta
gegn þeimu. Æskumenn! Ykkar er fram-
tíðin. fið þykist oft vera, og þið viljið
líka verða fremri en eldri kynslóðin. En
hesti sigurinn, sem þið vinnið yfir henni,
er sá, að þið verðið betri en hún er.
VI.
Meira þarf en bindindi og slcb lifi til að
verða fullkominn.
Enginn skyldi gleyma því, að það að
verða bindindismaðui', er ekki saina sem
að verða sannkristinn eða fullkominn. Já,
þótt vér líka yrðum lausir við óskírlifi,
svik og ]ýgi, þá er samt öll sú lifnaðar-
bót ekki nema hálfverk. Margir aðrir lestir
geta loðað við oss fyrir því t.d.: ágirnd, öfund,
hatur og heift, hroki og kaldsinni: eitthvað
eða fleira af þessu getur samt drotnað
yfir oss. Og á meðan nokkur ein einasta
synd gerir það, þá má heita, að siðgæðið sé
í molum. En það þarf að verða algert, ef vel
á að fara. Hjartað verður að hreinsast
út í æsar. Sálin að umskapast frá rótum.
Annars verður maðurinn ekki fullkominn.
En það verður enginn nema með sérlegri
æðii hjálp. En nú skal nema staðar. fví
nú er komið því mikilvægasta, sem sé
trúrcekninni. G. H.
Ú. M. F. „Framtíð" í Eyjafirði.
—0—
Árið 1904 var stofnað bindindisfélag í
Grundarsókn í Eyjafirði. Starfaði það félag
aðallega að útbreiðslu bindindis og útrým-.
ingu áfengisins úr landinu.
Árin 1907 og 1908 fóru nokkrir félags-
manna að kynnast ungmennafélagsskapn-
um. Hölluðust þeir brátt að hugsjön hans
og íóru að verða þess hvetjandi, að bind-
indisfélaginu yrði breytt í ungmennafélag.
Ungmennin fundu til þess, að þeir áttu
krafta, sem enn voru að vísu duldir að
mestu. Vildu þeir því gjarnan færa út
verksviðlð og reyna á kraftana í þarfir
sjálfra sín og fósturjarðarinnar. Var þá
félagsskapnum breytt og ungmennafélagið
„Framtíð" stofnað 10. jan. 1909.
Lög félagsins vóru að öllu samin í sam-
ræmi við sambandslög U. M. F. L, og
sama stefnuskrá og þar er, tekin upp í
lögin; en einum lið var bætt við, sem só:
„að vinna að útrýmingu áfengisins úr
landinu með aðflutningsbanni". Félags-
mönnum var það ljóst, að eins og þá
stóðu sakir, væri það helgast og skyldast
æskulýðnum að ]eggja fram krafta sína í
þarfir þess málefnis.
Stofnendur félagsins vóru 22, en á árinu
liafa alls 32 skrifað undir skuldbindingarskrá
félagsins.
En þess skal getið, að um þriðjungur
félagsmanna heflr ílutst burt af íélags-
svæðinu, flesfir til náms, svo að nú i
vetur eru að eins um 20 regLulegir félags-
menn.
Brátt kom það í ljós, að félagsmenn
vóru all stórhuga, að því er ýmsar umbæt-
ur og framfarir snerti, og það oft langt