Skinfaxi - 01.02.1910, Blaðsíða 5

SKINFAXI
37

r
b
Ferð um Skagafjörð.
— 0 —
Á fjórðungsþingi U. M. F. Norðuriands
1909 var samþykt að skoraáfjórðungSstjórn-
ina að útbreiða ungmennafóiögin um fjórð-
unginn eftir mætti.
Samkvæmt þessu tók eg mór ferð á
hendur í byrjun desembermánaðar. Hug-
myndin var að ferðast um Skagafjörð,
reyna að fá þau ungmennafélög, sem þar
eru, til að ganga í samband U. M. F. í.,
og ef mögulegt væri að stofna ný félög.
En aðaltilgangurinn var þó sá að skýra
.eftir mætti fyrir mönnum U. M. F. hug-
sjónina og kynna þeim sambandið.
Eg var í Skagafirði dagana frá 6. tii 14.
des, og ferðaðist þar um. Alstaðar var
mér tekið með opnum örmum og veittur
hinn besti beini, enda eru Skagfiiðingar
manna gestrisnastir. En misjafnlega tóku
menn erindi mínu. Fjöida margir ung-
mennafélagsmenn töldu sig mjög hlynta
sambandinu, nokkrir þeirra vildu iáta sín
félög ganga í sambandið þegar í stað, en
mikiu fleiri töidu það óráð að svo stöddu;
félögin ættu ennþá óvissa framtiö o. s. frv.,
betra að biða við og sjá, hverju fram færi.
Enn vóru nokkrir, sem virtust mjög á
móti ýmsum ákvæðum sambandsins, svo
sem bindindisheitinu. Sumii' álitu einnig
stefnuskrá sambandsins of víðlæka. AÖ
eins örfáir hreyfðu andmælum gegn því, að
íélögin bygðu starf sitt á kristilegum grund-
velli.
Eg var á fundum í þremur fólögum, og
gaf eg þar allar þær upplýsingar, sem eg
gat, um sambandið og hvatti félögin til að
ganga i það.
Fyrsti fundurinn var að Húsey i Hólmi
í féiaginu „Fram“ í Seiiuhreppi, þann II.
desember. Lýsti fundurinn þvi, að hann
óskaði frekari upplýsinga um sambandið
og taldi liklegt, að íólagið gengi í það.
Þá var eg á íundi í U. M. F. „Framför“
í Li tingsstaðahreppi — að Reykjum þann
12. desember. Fundurinn kvaðst hlyntur
sambandinu, en kvað félagið ekki geta að
svo stöddu gerst þáttr.akandi í því.
IjOks var eg á fundi í U. M. F. „Blöiid-
hlíðingaí Akrahrepp, að Ökrum þann 13.
desember. Urðu þar allmiklar umræður,
og var mikill hiuti fundarmanna eindregið
með sambandinu. Að lokum var samþykt
tiliaga á þá leið, að fundurinn væri með-
mæltur U. M. F. í., en sæi þó fólaginu
ekki fært að svo stöddu að ganga í það,
en félagið lieitir þó að ganga í sambandið
þegar það — félagið — sér tilveru sína
trygða á einhvern hátt.
Mér er vel kunnugt um örðugleika þá,
sem standa þessu fólagi fyrir þrifum, en
félagsmenn — og eg með þeim vona,
að stærsta örðugleikanum verði rutt úr
vegi þegar á næsta ári, og gengur þá U.
M. F. Blöndhlíðitiga í sambandið.
Eftir því sem eg komst næst, eru það
aðallega tvær ástæður gegn því, að Skag-
firsku féJögin gangi í sambandið nú þegar.
Fyrst að þau telja sig of veik til pess.
Vilja ekki vora með, nema þau geti orðið að
góðu liði. Og í öðru lagi er verið að
hugsa um samband á miili ailra Skagfirsku
félaganna, og vilja menn ekki ganga i
samband U. M. F. í., fyr en það er komið
á, telja svo vafaiaust, að alt Skagfirska
sambandið gangi í U. M. F. í.
Auk þeirra félaga, sem eg hefi nefnt,
eru þessi ungmennafélög í Skagafirði:
„Æslcan“ í Staðarhreppi og „Sjálfstœði“
í Viðvíkursveit. Ungmennaíélag er í Hegra-
nesinu, þó ekki viti eg nafn þess, og svo
er sambandsféJagið „Tindastöll“ á Sauðár-
krók. Vel geta og félögin verið fleiri, þó
mór sé það ekki kunnugt.
Á öllum fundunum, og við einstaka
menn, sérstaklega formenn félaganna, gafc
eg þess, að félögin gætu verið í samvinnu
við sambandið um ýms mál, t. d. íþrótfca-
mót og skóggræðslu, þótt ekki gerðust þau
nú þegar þátttakendur. Var þessu tekið
mjög vel, en ekki veit eg þó, hvað félögin
ætla að gera í því efni.