Skinfaxi

Árgangur

Skinfaxi - 01.12.1911, Blaðsíða 7

Skinfaxi - 01.12.1911, Blaðsíða 7
SKINFAXI 95 þaö sem Ungmennafélögin gœtu fært sér í nyt, af því sem er hendi næst. Líti hver í kring um sig. En um þær leiðar sem eg nú hefi bent á, má áreiSanlega fá margt gott og gagnlegt, ef hendin er rétt úi* til þess að ná því. Geri einhver það, tel eg mér betur farið en heima setið. Tr. Þ. Góðir vinir. Framli. Tökum fyrst góðu, skammlífu bækurnar — því um þær illu tala ég ekki — hvað eru þær nema prentað hjal'einhvers manns, sem við getum ekki spjallaö við á annan hátt? Stundum gagnlegt af því það fræð- ir um það, sem maður þarf að vita, stund- um skemtilegt eins og samtal við góðan kunningja. Þannig eru fjörugar ferðasögur, fyndnar deilugreinar, skemlilegar smásög- ur, frásögn sjónarvotta um merkilega sam- tíðaratburði. Allar þessar stundar-bækur eru einkennilegar fyrir samtíð okkar, og fjölga æ því meir, sem þekking verður al- mennari. Við ættum að vera þakklátir fyrir þær, og við ættum að skammast okk- ar fyrir að nota þær ekki vel. En við notum þær allra verst, ef við látum þær hrinda úr sessi sönnum bókum, því að í raun og veru eru þær ekki bækur, heldur miklu fremur blöð eða bréf fallega prent- uð. Bréf frá góðvinum manns eru oft skemtileg og nauðsynleg fyrir hverfandi stund, en hvort vert er að geyma þau er annað mál. Dagblaðið er ágætt til lestrar^ meðan maður snæðir morgunverð, en lé- leg andans fæða væri það allan daginn. Þannig má varla kalla „bók“, þótt sett væri í slíkt form. ferðasagan um gistihús- in, vegina og veðrið á þeim eða þeim stað árið sem leið. Sönn bók er ekki hverf- ull orðastraumur, heldur rituð, föst heild, rituð til þess að vara lengi, samin af þv> höfundurinn finnur, að hann veit nokkuð> sem er satt, gott og fallegt. Ilann veit ekki til að neinn hafi sagt það áður, hann veit ekki til, að neinn annar geti sagt það, og hann verður að segja það, því að það er kjarni og leyndarmál lífs hans, sá eða þeir hlutir, sem hann sd vel, sú ögn sannr- ar þekkingar, sem hans ljós lýsti á. Þessa instu hugsun sína vildi hann geyma um aldir alda, höggva hana í klettinn, ef unt væri og segja: „Þetta er mín dýrasla eign; annars át eg og drakk, svaf, unni og hataði eins og aðrir menn; Iíf mitt var reykur og hégómi eins og þeirra líf, nema þetta; það sá eg og þekti, og það eitt, ef nokkuð er, gerir mig verðan þess, að þið minnist mín“. Þetta er hans „bóku. Framh. „Norræna nefndiu", sú er getið var um i síðasta blaði að kosin hefði verið á mótinu i Færeyjum í sumar, hefir þegar verið kvödd til starfa af formanni sínum, C. B. Bugge. íslendingarnir sem i henni eru, munu Ieggja það til, að næstu fundum frændþjóð- anna lendi saman hér 1913. — Skinfaxi mun jafnan fylgast með störfum nefndar- innar, og láta getið þess er ákveðið verð- ur jafnóðum. G. M. Þlnggrerðin sambandsþingsinssiðasta ásamtþingskjöl- um hefir verið seud í afriti öllum fjórðungs- stjórnum. Er þvi til þeirra að hverfa, ef fræðast þarf um gerðir þingsins. G.M. Skýrslurnar. Þegar hafa verið send eyðublöð undir skýrslur félaganna, sem sýna eiga starf- semi þeirra hvers um sig. — Þar er á tvent að minnast, að “útfylla“ þau ná- kvæmlega og að senda þau sem fyrst til baka, þvi ætlunin er, að vinna sem mest úr þeim og birta i Skinfaxa. — Af því má margt læra. G. M. Jóhaun Sigui’jónsson. Fyrir liðugri viku síðan stóð .eftirtarandi

x

Skinfaxi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skinfaxi
https://timarit.is/publication/334

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.