Skinfaxi - 01.03.1913, Blaðsíða 4

20
SKINFAXI
„ Sendum útdsextugt djúp sundurlynd-
isfjandann“, þau ættu að bergmála um
landið alt, í hug og i hjörtum ])eirra, sem
í skólanum hefðu dvalið, og annara, sem
þeir hefðu fengið með „í taktinn“.
Eg hugsa mér að tókumskölana sem
miðstöð ungmennastarfsemi þeirrar,
sem við erum með í og hundruð ann-
ara ungmenna út um landið. I sam-
bandi við skólana ættu að vera gróðrar-
stöðvar, íþróttamót, skógræktardagar og
fyrirlestrar um andleg og veraldieg efni
fyrir almenning. Þeir sem í skólana
hefðu gengið, ættu að verða leiðtogar í
ungmennafélögunum, ættu að verða nokk-
urskonar æðar, sem flyttu frá hjartanu
skólanum, lifandi strauma allskonar þjóð-
lífsgæða út um Jíkama þjóðarinnar.
Á þennan hátt myndu fjórir góðir lýð-,
háskólar gera meira gagn á fám árum,
en t. d. hinn almenni mentaskóli gerir nú
á heilli öld. Að tveimur — til þremur
mannsöldrum liðnum, myndu þau verða
teljandi á fingrunum heimilin, sem sent
hefðu einn mann eða fleiri í skólana, og
eigi ættu þó nokkrar vöxtulegar hríslur
eða tré, einhversstaðar í grend við bæinn —.
En nú er eg búinn að skrifa svo mikið
um þetta mál, að ykkur fer að leiðast.
Og þótt eg eigi margt eftir ósagt, þá skal
eg lála hér staðar numið. En það vil eg
segja ykkur, að ungmennafélögunum er
mál þetta skyldara en margur máske hyggur.
Það Iíður senn að því, að eg kem affur
heim. Þið megið fara að hafa skíðabraut-
arketilinn og hlóðin í lagi. Eg vil fá kaffi
þar, þegar eg kem heim. Mig langar til
að vinna í Skíðabrautinni með ykkur enn-
þá eina bjarta góðviðrisnótt áður en lífið
skilur mig alveg frá henni. Mig langar
til þess, að rifja á þann hátt upp margar
góðar og glaðar stundir, sem eg hefi þar
lifað. Og svo
íslandi alt.
Jakob Ó. Lárusson.
I

SKINFAXI J — mánaðarrit U. M. F í. — kemur út i Reykjayík og kostar ] kr. árgangurinn, erlendis 1,50 kr. RITSTJÓRI: Jónas Jónsson frá Hriflu. Skólavörðustig 35. Afgreiðslumaður: Bjarni Þ. Ma;/nússon Skólavörðustig 6 B. Ritnefnd: j Ágúst Jósefssou, Guðbrondur Magnússon, Tr. Þórhullsson.

Starfshvöt.
Látum gróa grund og móa
granda, brekku, hól.
Eflum þrótt til þarfa,
það er nóg að starfa
útum bygð og ból.
Efni bundin eru fundin
i svo mörgum reit;
á þeim stað er auður
oft er þótti snauður —
llefjum liulin-sleit!
Hefjum sterka hönd til verka
hér sé plœgt og sáð;
auðn i ákra breytum,
auðs og frama leitum
œ, með dug og dáð.
Þá mun foldin, — fósturmoldin
farsœld veita bjð;
þá mun afl og auður
eiga bú um hauður;
þá mun þverra strið. —
Frjáls sé andi i frjálsu landi
frjáls og sjálfstœð hönd;
búa’ að sínu brauði
betra er leigðum auði. —
Skaða skulda bönd.
Alt hið góða er oss vill bjóða■
œttland, notum það;
alt er það vort eigið,
ekki að láni þegið. —
„Holt er heima hvaðu.
3U