Skinfaxi - 01.10.1913, Blaðsíða 6

78
SKINFAXI
stjóra hvern skilning beri að leggja i orð-
in „i senn“ i 19. gr. sambandslaganna. —
Hvanneyri 22. sept. 1913.
Páll Zóplióníasson.
19. g-reinin.
Sérhver félagsmaður U. M. F. í. hef-
ir málfrelsi og tillögurétt í hverju félagi,
sem er innan Sambandsins, án þess að
greiða þar nokkur gjöld. Greiði hann fé-
laginu lögboðin gjöld, hefir hann auk þess
atkvæðisrétt, þó eigi nema í einu félagi
senn.
Svör:
19. gr. sambandslaganna er eigi vel glögg.
En frá minu sjónarmiði er enginn efi á,
að höf. gr. hafa ætlað að láta skilja hana
svo, að enginn U. M. F. hafi atkvæðisrétt
nema i einu félagi hvert gjaldtímabil, árs-
fjórðung eða misseri. Vonandi tekst næsta
sambandsþingi, að orða grein þessa svo,
að hún verði eigi misskilin.
J. J.
19. gr. er óljós og verður óefað Iagfærð
á næsta sambandsþingi. Fyrsta málsgrein-
in er góð og þörf, lætur félagsmenn njóta
sambandsins. Síðari málsgeinina skil ég á
þann hátt, að samstundis og félagsmaður
tekur að greiða gjöld í öðru félagi, þá missi
hann atkvæðisréttinn i félagi því, sem hann
var eldri í. Virðist mér að greinin ætlist
til, að ungmennafélagar geti flutst með þess-
um hætti úr félagi í félag, án þess að greiða
inngöngueyri. Eigi þetta sér stað á miðju
gjaldtímabili, og þó goldið hafi verið fyrir
það í tveim eða fleiri félögum, þá upphef-
ur síðasta gjaldið, sem goldið er, réttinn, sein
hin gjöldin veittu. Og samkvæmt þessu
á síðasta félagið réttinn á manninum, hvort
heldur er til fulltrúa á leikmót, þing eða
annað því um líkt, en hin ekki.
0. M.
Félagsmál.
Fjórðung'sskiftin.
Eins og flestum ungmennafélögum mun
kunnugt, liggur fyrir næsta sambandsþiugi
að koma nýju skipulagi á fjórðungaskip-
unina. Hérumbil óhugsandi má telja, að
hún haldist eins og nú er, og nægir í því
efni að benda á röksemdir P. Z. hér í
blaðinu. Fjórðungarnir eru of stórir;
kynningin og samvinnan oflitil, hagnað-
urinn hvergi nærri eins og við hefði mátt
búast.
Reynslan hefir nú bent allmikið í áttina,
hvert stefna beri, á þann hátt að sjálfkrafa
hafa sprottið upp minni sambönd, innan
fjórðunganna, og þessi nýju sambönd eru
sniðin eftir eðlilegum kröfum og þörfum
fólksins. Merkust af þessum samböndum
eru þau, sem myndast hafa á sléttunni
milli Hellisheiðar og Eyjafjallajökuls, og
báðum megin við Hvítá í Borgarfirði. Þau
tvö sambönd virðast svo náttúrleg og sjálf-
sögð, að engin deila geti orðið um tilveru-
rétt þeirra.
Þriðja sambandið gæti hæglega myndast
fyrir Reykjavík, og næstu sveitir. Þá er
Snæfellsnes, Dalasýsla og Skaftafellssýsla.
Seinna meir, getur vevið að hver af þessum
sýslum geti verið samband út af fyrirsig,
einkum Skaftafellssýsla, því að þar eru all-
mörg mjög áhugasöm og efnileg félög nú
þegar. Er óskandi, að U. M. F. úr þess-
um héruðum vildu segja álit sitt í Skin-
faxa, hvernig þeir vilja ráða fram úr skift-
unum nýju. Vestfirðir hafa nú myndað
samband og verður ekki betur gert en
orðið er. En landshættir verða þar mjög
til fyrirstöðu.
Þegar félögum fjölgar á Norðurlandi,
koma þar að likindum upp sýslusambönd,
því að svo má heita, að hver sýsla myndi
nátturlega heild fyrir sig. Því miður eru