Skinfaxi - 01.07.1918, Blaðsíða 4

52
SKINFAXI
rófur og kartöflur, eða þá töSu, og svo
einhver fögur íslensk blóm til ánægju og
prýöis.
Líklega veröur um sinn hentugasta skóg-
ræktin aö giröa smærri eöa stærri skóg-
svæöi og hirða svo vel um þau. Þaö hefir
Laugardalsfélagið — og einhver fleiri,
minnir mig — gert. Og á því geta þau ung-
mennaféíög byrjaö sem engan garö eiga,
en ná í skóg.
Svipað er nú með alla aðra starfsemi
fclagnna, Þótt eitthvaö af þeim mishepn-
ist, þá verður þó alt af talsvert sem tekst
vel.
Félögin hafa byrjað á meir en nógit
mörgu, og ættu ekki að bæta nýju við sig,
heldur halda dyggilega og dug'lega áfram
meö þaö marga góöa, sem þau þegar hafa
byrjaö á.
Heimaiðja.
Eftir Guömund Jónsson frá Mosdal.
II.
Námsskeiðin í Önundarfirði.
Eg hefi áöur getiö um námsskeið U.
M. F. ísfiröinga og minst nokkuð á þess
konar starfsemi í kaupstöðum í sambandi.
við þaö. En þá er aö geta um námsskeið
sveitafélaganna.
Ungmennafélögin ,,Framar“, „Bifröst",
,,Breiðablik“ og ,,Önundur“, öll í Önundar-
firði, héldu uppi námsskeiði í sameiningu
í síðastl. janúar- og febrúarmánuöum. Hef-
ir þeirra verið getið áöur í- „Skinfaxa", og
vísast hér með til þeirrar greinar til frek-
ari athugunar.
Auk námsskeiöanna hjá .þessum fyr-
nefndu félögum, stóö skólafélagið „Neisti“
á Flateyri fyrir sams konar námsskeiði
þar. Sóttu þar kensluna 16 manns, ungling-
ar og fulloröiö fólk. Skólanefndin á Flat-
eyri útvegaöi einnig skólabörnunum
tveggja stunda tilsögn á dag meðan náms-
skeiö félagsins stóð. Nutu þess 24 börn ogr
2 stúlkur fullorðnar.
,,Neisti“ er félag barna og unglinga á.
Flateyri og stofnað upphaflega af Ásbirni
Bjarnasyni garðyrkjumanni og síðan stutt
af honum og Snorra Sigfússyni kennara.
Félagið er gott og efnilegt og til sóma
kauptúninu. Er þaö aö öllu leyti sniðið-
eftir ungmennafélögunum, kaupir „Skin-
íaxa“ og verður sennilega ungmennafélag
aö nokkrum tíma liðnum.
Enn fékk U. M. F. Vorblóm á Ingjaias-
sandi lítilfjörlega munnlega og verklega
tilsögn um leiö og eg af gömlum kunn-
ingsskap heimsótti þaö félag. Nutu henn-
ar flestir félagsmenn.
Námsskeiö allra þessara önfirsku félaga
fóru eftir bestu vonum. Reyndar gætti þess,
að tíminn, ein vika í hverjum stað, var
styttri en þörf hefði á verið, en neniend-
urnir bættu það upp að nokkru,- með þvf
að leggja mikið kapp og alúö við námið
og að notfæra sér kensluna sem best. Þeir
gengu aö heiman og heim daglega til kensl-
unnar, hvernig sem viðraði, svo aö hvergi
gekk dagur úr. Var þó víða nokkuð langt
að, og erfitt yfirferðar. Sumir töldu held-
ur ekki á sig að bregða sér til kenslunnar
i næstu félögum, til þess að njóta ráða eða
aðstoðar til þess að geta haldiö áfram eöa
lokið viö þaðj sem hálfunnið w.«.
Tvent vil eg einnig geta um, þeim sveit-
ungum mínum Önfiröingum til maklegs;
lofs og öðrum ungmennafélögum til eftir-
breytni. Kenslan var allstaöar sótt svo'
rækilega á réttum tíma, að fólkið stóð;
reiðubúið til. starfsins þegar stundin var
komin. Hafði þó niargt að gegna heimili.s-
störfum og skepnuhirðingu áður en þa&
íór að heiman að morgninum, en kenslan:
stóö frá kl. 11 árd. til 3 síðdegis. Það er