Skinfaxi - 01.07.1918, Blaðsíða 7

SKINFAXI
&5
félagi, aö lýöháskólamáliö verði tekiö til
umræöu í félögunum.
IX. Skipaöir endurskoöendur á reikning-
i'm héraössambandsins fyrir áriö 1918.
Stefán Hannesson og Ólafur Halldórsson.
X. Samþykt aö birta þinggjöröina í
„Skinfaxa".
Þinggjörðin lesin upp og samþykt.
Fleira ekki tekið fyrir.
Þinginu slitið.
P. t. Flögu í Skaftártungu 26. maí 1918.
Þ. Einarsson
(forseti).
Magnús Jónsson
(ritari).
iþróttanámsskeið
\ar haldið á Fljótsdalshéraöi dagana 13.—
29. maí s. 1. aö tilhlutun Héraössambands-
ins (samh. ungmennafél. á Fljótsdalshér-
aöi). Námsskeiöiö var haldið inni í Fljóts-
dal, viö hús sem U. M. F. Fljótsdæla á
] ar, og stendur þaö milli Skriðuklausturs
cg Valþjófsstaðar, í landi prestssetursins.
Námsskeiðiö hefði ef til vill verið haldiö
að Eiöum, ef gisting fyrir námssveina heföi
verið fáanleg, en svo var ekki; sá staður
heföi þó legið betur viö fyrir flesta nárns-
sveina, og sund hefði þá mátt kenna. En
að ýmsu öðru leyti var sá staður óheppi-
legri, svo að óvíst er, að námsskeiðið hafi
tapað neinu við það sem varö. T. d. veður-
lag hlíðara upp frá en út frá; sem urn
þetta leyti árs gat haft stórmikla þýðingu.
Og aöhúnaöur námsskeiðsmanna gat ekki
verið betri en hann var.
Kent var 3—4 tíma daglega; frá 12—3
eða 4, eftir veðri — og vilja. Æfingatím-
inn á hverjum degi var heldur langur, en
vegna þess hvaö tíminn var naumur, varð
að nota hann sem best og það þá eina ráðið,
aö æfa svo mikið daglega sem þrelc náms-
sveina með góöu móti leyfði. Gátu þeir
með þvi móti fengiö talsverða æíingu, en
á svo stuttum tíma var veruleg framför
óhugsandi; enda rnenn varla búnir aö ná
sér eftir harðsperrurnar þegar námstíminn.
var á enda. Aö eins reynt að leggja undir-
stöðu undir rétta æfingu í framtiðinnu
— Aðallega fór kenslan fram í úti-íþrótt-
um (hlaupum, köstum og stökkum). Glim-
ur voru dálítiö æfðar. Knattspyrnu var ekki
hægt að æfa vegna fæðar nemenda, og sund
(bringu- og baksund), sem annars heföi
mátt æfa, varö lítið sem ekkert æft vegna
sundpollaleysis eða vöntunar á vatni sem
notandi væri til að æfa í sund. — Kennari
á námsskeiðinu var Ólafur Sveinsson.
Nemendur voru 10, frá 7 félögum. Var
þeim sem aö voru komnir, komiö fyrir á.
næstu bæjum. Að nemendur voru ekki
f'.eiri, kom til af því, að hvert félag sendi
aö eins 1 mann — nema Fljótsdælir 3 og
Reyöfiröingar 2, — sem svo átti aö segja
til, hver í sínu félagi. Tveir menn, sem sótt
höfðu um þátttöku í námsskeiðinu komu
aldrei; munu hafa forfallast á leiðinni, því
sagt var að þeir væru farnir af stað.
Nokkrir af námssveinunr höföu æft dálitið
íþróttir áður, og flestir voru rnjög efni-
legir íþróttamenn, og ættu aö geta náð
góðum þroska, með framhaldandi aefingu.
Því miöur mun þeim óhægt um æfingu t
köstunum, því áhöldin vanta þar austur frá,
enn sem komið er. Mætti þó vel notast við
heimagerð áhöld (spjót og kringlu), og
stein af hæfilegri stærð mætti nota i stað
kúlu. Við æfingar í hlaupum og stökkum
þarf engin áhöld, sem ekki er auðvelt að
útbúa sjálfur; nema viö stangarstökk mun
ómögulegt að komast af án „bambus“-
stanga, sem eru sem st.endur ófáanlegar
hér. Með góðum vilja ættu þeir þvi að geta
stundað flestar íþróttirnar, og þá um leið
kent dálítiö frá sér. Úr áhaldaskortinum
veröur bætt svo fljótt sem unt er, og von-