Skinfaxi - 01.08.1918, Qupperneq 2

58
SKINFAXI
ur skóli væri til í landiiiu. Félögin verða,
eðli sínu samkvæmt að vera íþróttafélög
að hálfu Ieyti. En ])á fyrst vaknar veru-
legur íþróttaáhugi í landinu, þegar menn
eru til í öllum héruðum, sem kunna 'veru-
lega vel allar þær íþróttir, sem hér má
iðka.
J. J.
Minni íslands.
„Héðan falla öll vötn til Dýrafjarðar“.
I.
Steinsnar on’í heimahlaðið
Heiðin rötuð, slarkað vaðið,
Næstum fullefnd hugföst heitin
Hjartastrengd við æskureitinn!
Heimþrá átti fult í fangi
Ferð þá með — á lestagangi!
Héðan sá hann sólskins-blíða
Sveitafangið grænna hlíða,
Upp til hafs og inn um skörð
Dngaði allan Dýrafjörð!
Fegni hans varð fall á orði —
Fygldarmaður skemra horfði:
„Þótt að bilið mælist minna
Milli þín og heimakynna,
Fær er heim-von! Fram eg eygi
Fyrirsátur nær á vegi,
Snúum frá! Svo fjöri’ ei týnum —
Feigöin undir túngarð’ þínum
Hefur á þér varan vörð.
Dauðinn ver þér Dýrafjörð!"
„Heldur híð eg hinsta skaðann
Hér, en snúi aftur, þaðan
Sem til Dýrafjarðar falla
Fossinn sé og læki alla!
Séihvern dropa jirífur þráin
Þar að mega hníga i sjáinn —
Þar sem lífið lék mig blíðast
Ljúfast væri að falla síðast
Þegar hinsta ganga’ er gjörð,
Deyja on’í Dýrafjörð!11
II.
Hvað er grjót og götur rangar,
Gömlu vesturferðalangar!
Eða skygni um skapa-gálur:
Skamt sé oss í fyrirsátur?
Skeytum engri vo á vegi
Við á þessum Islands degi!
Skeiðum allir undanhallið,
Ofan hlíð og lækjafallið,
Hver á sinni heimajörð!
Dalinn nið’r í Dýrafjörð.
Stephan G. Stephansson.
Kvæðið var ílalt n Islendingadeginuin í Winni-
peg (2. ág.) í sumar. (Liigberg).
Brynjólfar Þórðarson.
Svo heitir yngsti íslenski málarinn, þeirra
sem nafnkendir eru orðnir. Hann mun
nú vera um tvítugt, er systurronur Jóns
Aðils sagnfræðings, og uppalinn á Seltjarn-
arnesi við Reykjavík.
Saga Brynjólfs sýnir það, hve miklu
munar um aðstöðuhagræðið á uppvaxtar-
árunum. Snemma kom í Ijós hjá hon-
um slerk löngun til að teikna og mála.
En nánustu vandamenn hans voru ekki
svo efnum búnir, að unt hefði verið að
kosla hann til náms í fjarlægð, jafnvel
þótt verið hefði hér á landi. En hann
átti heima nærri Reykjavik, svo nærri, að
hann gat gengið í Iðnskólann til Þórar-
ins Þorlákssonar málara. Nam hann hjá
honum teikningu í nokkur ár og varð frá-
bærlega vel að sér. Síöan mun Þórarinn
hafa leiðbeint honum um meðferð lita, og
annað sem málari þarf helst að kunna.
Brynjólfur tók nú brált að mála lillar
landslagsmyndir frá umhverfi Reykjavík-