Skinfaxi - 01.07.1919, Blaðsíða 2

50
SKINFAXI
vikiS er aS hér aS framan, aS æskulýS-
urinn sæki fram til þroskans á sinn eigin
Jiátt, og hinir eldri sé óháSir til fram-
sóknarinnar á öllum sviSum þjóSmálanna.
Eg hefi hér aS framan leitt rök aS því, á
nvern hátt hugsjónamál æskunnar berast
fyrir borö í félögunum, eins og nú er á-
statt. Ýmist er æskumanninum gersamlega
varnaS flugs á þenna hátt, ellegar aS hann
missir flugsins fyrir árekstur á kaldan
veruleikann, áSur en hann hefir náS nægi-
legum þroska, til þess aS standast þau
vonbrigSi. Eg mun enn síSar leiSa gildari
rök aS því, hversu mjög þetta er skaSlegt.
Hins vegar er þaS vitanlegt, aS hinii
eldri og þroskaSri neyta sín ekki til fulls
í félögunum, heldur mun verksviS þeirra
vera takmarkaS af sjálfri stefnuskránni.
Eg get hugsaS mér, aS nafniS, sem eg
sting hér upp á, verSi einhverjum þyrnrr
i augum, og þeir kysi heldur, aS hér yrSi
?.S eins um aS ræSa e 1 d r i og y n g r i
deild ungmennafélaganna. Því mun eg jafn-
an verSa mótsnúinn. í fyrsta lagi gæti þaS
leitt til þess, aS verksviS félaganna yrSi
ekki nægilega aSgreind. í öSru lagi hefir
æskulýSur landsins helgaS sér þetta félags-
nafn fyrir mörgum árum síSan. í þriSja
lagi yrSi félög eldri manna engin ung-
mennafél., því eg geri ráS fyrir, aS í þeim
verSi menn á öllum aldri. í fjórSa lagi er
nafniS Framfarafélag táknandi, og í því
felst víStæk og göfug stefnuskrá.
2.—3. Eg hefi bent á þaS í greininni
liér aS framan, aS tilgangur ungmennafél.
hafi veriS, og eigi aS vera sá, aS þroska
cinstaklingana. AS áhrif félagsskaparins
verki mestmegnis inn á viS. ÞriSju grein-
inni bendi eg á nokkur verkefni og gseti
fleiri komiS til greina. En eg legg þaS
til, aS þau sé skýrt afmörkuS, eins og náms-
greinar í skóla. ViS þaS má hver æsku-
maSur vel una, þar sem hann á þaS fyrir
höndum, þegar þroski hans sjálfs heimtar,
aS taka upp störf meS þroskaSri mönnum.
4. Hér læt eg nægja, aS vísa til grein-
arinnar aS framan. Eg hefi þar bent á
hversu þaS er óskynsamlegt og geti veriS
hættulegt, aS láta unglinga, sem ekkert
fjárforræSi hafa, og skortir bæSi slcilning
og þroska, fara meS fjármál og fram-
kvæmdir, sem ekki snerta beint stefnu-
skrármálin.
5. Hér er gert ráS fyrir, aS þar sem hin
núverandi félög skilja eSa skiftast í tvent,
sé fjárhagur þeirra um leiS skilinn aS. ÞaS
verSur aS vera samkomulagsatriSi milli fé-
kiganna á hvern hátt skuldum og eignum
sé skift. ESlilegast virSist þó, aS mestur
hluti eigna og skulda falli í hlut þeirra
sem fjárforræSi hafa, þar sem gert er ráS
íyrir meiri framkvæmdum af þeirra hendi.
6. Eg hefi bent á þaS hér aS frarn-
an, aS þroskaskeiSiS sé blómatími íþrótt-
anna í fari einstaklingsins. Eg geri þess
vegna ráS fyrir, aS ungmennafél. haldi
einkum uppi íþróttaiSkunum í landinu. En
til þess aS koma því máli í viSunanlegt
horf, eru héraSssambönd nauSsynleg. YrSi
og íþróttamáliS aSalhlutverk þeirra, þó
fleiri geti korniS til greina, t. d. fyrirlestr-
ar, sendibréf milli félaga, skemtiferSir o.
fl. Aftur á móti virSist vera minni þörf
landssambands, þar sem „íþróttasamband
íslands“ er þegar stofnaS, og ætti hverju
íþróttafélagi eSa sambandi aS vera þar
greiSur aS gangur. ÞaS, sem einstök fé-
lög geta á annan hátt grætt á landssam-
bandi, eiga þau aS geta fengiS gegnum
Framfarafélögin (fyrirlestrar o. fl.), og
skal eg víkja aS því síSar.
7. —8. Eg geri ráS fyrir, aS verkasviS
Framfarafél. nái yfir nokkur af þeim mál-
um, sem unginennafélögin hafa nú meS
höndum, en verSi aS stórum aukiS út á
viS. Eg legg ekki fram neinar sérstakar
tillögur, um stefnuskrá þeirra. Sé ekki á-
stæSu til þess aS takmarka verkasviS þeirra
félaga, sem eru skipuS mönnum á öllum
aldri meS fullkomnu fjárforræSi og fram-