Skinfaxi - 01.09.1919, Blaðsíða 2

66
SKINFAXI
Áfengisbaimið í Bandarikjnnum.
Hinn 1. júlí þ. á. gerðist sá merkis-
viðburður í veraldarsögunni, að eitt
merkasta stórveldi heimsins, Banda-
ríkin í Norður-Ameríku útrýmdu öllu
áfengi; þá var bannað að flytja inn,
framleiða og selja allar tegundir af á-
fengum diykkjum í því mikla heims-
veldi. Og allar þær stofnanir sem fram-
leiddu eða seldu áfengi varð breytt til
annarar framleiðslu er var nytsamari
fyrir heill og velferð lands og þjóðar.
Vínbannslög Bandamanna sættu
mjög lítilli mótspyrnu, nema þá lielst
frá þeim, er framleiddu eða. seldu á-
fengi orsökin til þess var sú, að þjóðin
í lieild sinni var ágætlega búin undir
lögin, liún hafði verið uppalin í þá átt
alt frá því snemma á 19. öld höfðu
margir bestu fræðarar og leiðtogar
þjóðarinnar prédikað fyrir henni skað-
semi áfengiseitursins.
Sum kirlcjufélög tóku bindindi
snemma upp á stefnuskrá sína, hinar
réttrúuðu fyrst; síðar bættust liinar
frjálslyndari í fylkinguna, til dæmis
barðist hinn frægi prédikari Unitara,
W. E. Channing, mjög gegn ofdrykkju,
og ritaði merka prédikun um áfengis-
nautn.* Og nú á síðari tímum unnu all-
ar merkustu kirkjudeildir i þágu bind-
indishreyf ingarinnar.
Bindindismenn höfðu mörg mál-
gögn, líka voru flest stórblöðin og
merkustu tímaritin í landinu bindind-
ismálinu og þar með vínbanninu fylgj-
andi. peir sem unnu að framleiðslu og
sölu á víni höfðu auðvitað sín eigin
* W. E. Channing: The Perfect
Life (prédikanir); sjá þar, ræðu um
ofdrykkju.
blöð, en þau voru afllaus og mjög lítið
lesin utan af þeirra áhangendum.
Alþýðuskólarnir hafa líka gert sitt til
að fræða fólkið um hin skaðlegu áhrif
áfengisdrykkju bæði á líkamann og
sálarlíf manna. Víða við skóla, þar sem
allir geta séð og athugað eru hengdar
upp myndir af líffærum og taugakerfi
ofdrykkjumanns, svo að allir geta séð
þar svart á hvítu hin banvænu áhrif
áfengisnautnar. Til samanburðar eru
oft sýndar sömu myndir úr líkama
reglumanns.
Líka er ofí sýndur útdráttur úr
skýrslum dómara, læknum vitfirringa-
spítala og öðrum beilsuhælum, sem
leiðir í ljós hvað mikið af glæpum, vit-
firring, illkynjuðum sjúkdómum og
öðru þjóðar böli hefir orsakast af of-
drykkju.
Öll stór iðnaðar og verslunarhús, og
járnbrautarfélög gera það að skilyrð-
um, þá er þau semja við verkamenn,.
að þeir verði að afneita áfengum
drykkjum, ekki einungis þá er þeir eru
við vinnu, heldur verða þeir oft að
skuldbinda sig til að lifa reglusömu
lífi í frístundum sínum. Brot gegn regl-
um þessum veldur atvinnumissi.
Orsök til skuldbindinga þessa er sú,
að stofnanir þessar vilja útrýma ölhi
sem hindrar fullkomnun eða leikni í
atvinnurekstri þeirra. þær hafa rekið
sig á það, að þeim sem neyta áfengra
drykkja, er ekki treystandi, og að þeir
geta ekki tekið eins miklum framförum
í iðn sinni eða verki eins og þeir, sem
eru bindindismenn. Á hinum óreglu-
söniu hafa þeir því oft tapað fjárliags-
lega.
Bindindisstarfsemi þessi bar feyki-
lega góðan árangur, almenningsálitið
var orðið gjörbreytt frá því sem áður
var. Fyrrum var mikið drukkið í