Skinfaxi - 01.10.1919, Blaðsíða 5

SKINFAXI
77
Flestum, sem upp á hnúkinn koma
í fyrsta sinni, munu hrifnir af hinu
góöa útsýni yfir landið, og mun flestum
sínast fagurt a'ð líta yfir jökuhnn og
fjöilin, er standa svo einangruð upp að
lionum, og hinar blómguðu bygðir
niður frá honum. pað er engin svika-
dýrð.
í austur sést Snæfell, með berum
augum, og það má segja, að þessi hæstu
fjöll séu sem landvættir. Og þá vind-
urinn rýfur hina heilögu háfjallakyrð,
þá senda landvættir þessir hvor öðrum
kveðjur, að vísu á stundum heldur ó-
mjúkar, en á stundum hægar og hlýj-
ar, og mér finst landvættirnir okkar
vera örari á þær kveðjur, en sá aust-
firski, og munu félagar okkar á Aus-
urlandi hljóta að meðkenna það.
Ekki sýnist vegurinn langur til Snæ-
fells, og við óslcuðum, að við mættum
betur vera að því að fara þangað og
skoða Austurland um leið. Yið kviðum
því ekki að hinir gestrisnu Múlasýslu-
menn mundu taka illa á móti olckur,
þó við kæmum þangað sem útilegu-
menn. En hvenær ætli það verði, að
ungir og duglegir menn reyni að ganga
þessa leið? Auðvitað þyrftu menn að
vera vel útbúnir í þá ferð, og við þvi
búnir að liggja á jöklinum, ef hríð
gerði.
Við vorum svo ólieppnir, að dálítil
þoka var í norður frá lmúknum á jökl-
inum, og því sást ekki rétt vel þangað.
FögrufjöII sáum við, og óbygðirnar fyr-
ir norðan Vestur-Skaftafellssýslu. Fyr-
ir framan Grænufjöll var geysistórt
jökullón fult af jökum.
p’okan huldi að nokkru leyti landið,
og fyrir hana sáum við ekki eins vel,
um bygðina. Eins var þolca víða á
landi i austur sýslunni og sást því ekki
vel nema bygðarfjöllin austur í Horna-
firði, og sýndust þau rétt hjá okkur og
ekki stórvaxin.
Svalt fanst okkur upp á hnúknum,
því þar var dálítill vindur og ekki orð-
ið heitt af sólu. Við vorum flestir búnir
að fá nóg af kuldanum eftir hálftíma,
og því stönsuðum við þar ekki lengur.
Ferðin niður gekk ágætlega, og gát-
um við haldið sömu braut niður hnúk-
inn og yfir gjárnar, sem við fórum
uppeftir. Og leiðina niður urðum við
fljótir, enda hallaði undan fæti. Að
Sandfelli komum við kl. 9 um morgun-
inn. Og eftir að hafa þegið bestu góð-
gerðir hjá prestshjónunum, hélt hver
heim lil sín, hress i liuga og cklci þreytt-
ari en þá við lögðum upp.
J. P.
Heilsuíræðisbálknr.
Starfsemi.
Til að lifa heilsusamlegu lífi, er ekki
nóg að næra likamann með góðri fæðu
og forðast ólioll efni, lieldur er starf-
semi og livíld líka nauðsynleg. Starf-
semi er aðallega tvenskonar í þessari
merkingu: vinna eða leikur, og svo
gagnstætt er hvíld og svefn. Alt þetta
verður að vera í fullu samræmi við
livert annað, ef maðurinn á að geta lil-
að heilsusamlegu lífi.
Hver maður, hvort heldur er karl eða
kona, sem því getur viðkomið, ætti að
hafa daglega starfsskrá. J>egar líkaminn
liefir tapað að einhverju leyti i fæði,
hvíld eða svefni, verður að bæta honum
það upp aftur eins fljótt og auðið er.
Ef læknir hefir tapað svefni, verður
hann að bæta það upp við fyrsta tæki-
færi. Erlendis tíðkast það á meðal
margs fólks, sein vinnur á skrifstof-