Skinfaxi - 01.10.1919, Blaðsíða 7

SKINFAXI
79
aðinn. Breskir og franskir iðnaðar-
kóngar gerSu hið sama. Yerslunar- og
iSnaSarsamkepnin hélt áfram einn
mannsaldur, næst var safnað herliSi, og
var þaS gert í ágúst 1914.
Nú eru amerískir iðnaSarkóngar að
búa sig undir að leggja undir sig heims-
markaðinn. Mörg útflutningsfélög eru
stofnuð; bankar stofna erlend útibú;
verslunarráðið er að kynna sér erlenda
markaði; útflutningur eykst með degi
hverjum, og mikið fé er lánaS til er-
lendra, veikra þjóða. Hið sama á sér
stað á Italíu, Frakklandi og Japan. Iðn-
aðarkóngar Stór-Bretlands liggja held-
ur ekki á liði sínu, um það ber vott
skeyti, sem nýlega stóð í stórblaðinu
The New-York Times. pað hljóðar
þannig: „Takmark hinnar nýstofnuðu
„erlendu deildar“ hins breska iðnaðar-
sambands er, að leggja undir sig heim-
inn fyrir breskan iðnað. I deildinni eru
17,000 vefnaðarverksmiðjur og önnur
framleiðslutæki.”
pessi deild í breska iðnaðarsamband-
inu ætlar að hafa umboðsmenn í öllurn
aðalverslunarstöðum heimsins; liefir
hún nú sent umboSsmenn til Grikk-
lands, Spánar, Portugals, Afríku og
annara landa, þar sem þjóðvcrjar versl-
uðu aðallega áður.
Hermennirnir liafa verið kallaðir
heim af blóðvellinum. Bankamenn,
kaupmenn og framleiðendur stóriðnað-
ar, eru farnir að safna liði til að leggja
undir sig verslun og auðsuppsprettur
heimsins. Hvenær hætta þeir, og verða
að víkja fyrir herliðssafnaði? Hvenær
kemur annar samskonar ágúst og 1914,
með ófrið, hallærí, drc'ijsóttir, grát og
eymd og blóðflóð? Eða hefir alþýðan
úti um heim lært, hvað er henni holl-
ast og best?
Ensknbálkur.
O God, O God, we fall prostrate,
And offer a burning, a deep-burning soul,
Our Lord and our father from age unto
age,
And our holiest sighs ’fore thee roll.
We prey and we praise thee a thousand
years;
Thou art our protector and stay.
We pray and we praise thee, as tremble
our tears;
Thy footsteps have shone on our way
Iceland’s thousand years,
Were night-frosted, dim-hurtled, dawn-
flashing tears,
That melt in the splendors of day.
Ó, GutS! ó, GuS! vér föllum fram
og fórnum þér brennandi, brennandí sát,
GuS faðir, vor Drottinn frá kyni til kyns,
og vér kvökum vort helgasta mál;
vér kvökum og þökkum í þúsund ár,
þvi þú ert vort einasta skjól;
vér kvökum og þökkum meS titrandi tár,
því þú til bjóst vort forlaga hjól.
: |: íslands þúsund ár : |:
voru morgunsins húmköldu, hrynjandi tár,
sem hitna við skinandi sól.
M a 11 h. J o c h.