Skinfaxi - 01.05.1920, Blaðsíða 1

5.-6. BLAÐ
REYKJAVÍK, MAÍ- JÚNÍ 1920.
XI. ÁR.
Til nngmennafélaga tslands.
(Ofurlítið ávarp frá Helga Valtýssyni).
Raunsatt hefir mér reynst hið forn-
kveSna, að „röm er sú taug er rekka dreg-
ur föður túna til“, og er oft sem óvi'ðráö-
anleg öfl sé þar meS í tafli. Er því einu að
kenna — eSa þakka — a'ö eg er heimkom-
inn, alfarinn vona eg, eftir sjö ára enda-
lausa útlegð, þar sem mér þó hefir li'Sið
betur ár frá ári og best síðast. Er ef til
vill teflt nokkuð upp á tvísýnu, að rifa sig
upp frá föstu og allglæsilegu framtíðar-
starfi og mjög góðum kjörum, til þess eins
að „fá að vera heima“. Þess vegna tók eg
lika með mér starf það, er þér sjáið af
auglýsingu minni hér í blaðinu. Vænti eg
þess, að mér muni lánast að stunda svo
starf þfetta, að til frambúðar og gagns verði
mér og öðrum. —
Með miklum rétti má telja lífsábyrgðar-
félagið „Andvöku" félag kennara og ung-
mennafélaga í Noregi. Margir stofnendur
þess, stjórnendur og l>estu starfsmenn eru
kennarar og ungmennafélagar, enda starf-
ar félagið á ])jóðlegum gundvelli, og var
fyrsta lífsábyrgðarfélag í Noregi, er gerði
nýnorskuna (sveitamáliö norska), að við-
skiftamáli sínu. Áður litu eigi norsk á-
byrgðarfélög við ]>ví máli, en nú hefir sú
breyting orðið, að flest öll hin stærri félög
prenta tryggingarskjöl sín á báðum mál-
um, og geta menn fengið þau eftir vild.
Iðgjöld eru hiri sömu í öllum norskum
lífsábyrgðarfélögum, — og mjög álika í
öllum félögum á Norðurlöridum. — Kosti
má telja, að iðgjöld „Andvöku“ eru hin
sömu fyrir alla jafnt, sjómenn og aðra þá,
er hættulega atvinnu stunda. Einnig það,
að ábyrgðir Andvöku geta eigi gengið úr
gildi, jafrivel þótt vanræksla verði á
greiðslu iðgjalda (þ. e. a. s. greidd iðgjöld
eru alt af trygð hinum trygða eða erfingj-
um hans, þótt hann hætti greiðslu). Einnig
getur hinn trygði krafist endurnýjunar á
ábyrgð, sem fallið hefir úr gildi, alt að
12 mánriði, án annars aukakostnaðar en
5% vexti af föllnum iðgjöldum. —
Yfirleitt er starfi „Andvöku“ þannig far-
ið, að félaglið er bæði lífsábyrgðar- og
þjóðþrifafélag i einu. Þannig er það í
Noregi, og þannig liefi eg hugsað mér að
haga starfi minu hér heima. Enda er það
aðalástæðan til þess, að eg tók starf þetta
að mér, ■— þótt auðvitað drægi hugurinn
meira en hálfa leið! Iiefi eg hugsað mér
að sameina tryggingarstarf mitt og u n g-
m e n n a f é 1 a g s s t ö r f, að svo rniklu
leyti, er eg sé mér fært, ef vera mætti, að
eg gæti stutt eitthvað að þeim félagsskap,
enda er mér ekkert annað kærara. — í
sumar og vetur hefi eg því hugsað mér
að heimsækja ungmennafélögiri eftir föng-
urn, halda þar fyrirlestra og starfa sam-
stundis að tryggingum. Ætti það tvent
mjög vel að geta farið saman-; þar eð
hvorttveggja stefnir til þjóðþrifa, hvort
á sinn hátt. — Væntanlega hefir „Spánska
veikin“ illræmda veitt mönnum dýrkeypt-