Skinfaxi - 01.07.1920, Page 1

Heilsufræðisbálknr.
Urn nauðsyn líkamlegrar og andlegrar
æfingar.
MaSurinn þarf aS þroskast alhliBa. ÞaS
er ekki nóg að efla líkamshæfileikana,
heldur þurfa sálarhæfileikarnir líka að æf-
ast, til að ná eðlilegum þroska. M a S u r
þarf stöðugt að æfa. Sá ma'ður,
sem vill hafa sálaröflin starfhæf, verður
að æfa hugsun sína, tilfinningar og vilja.
Hver sá maöur eða kona, sem trassar
það, að lesa og hugsa, fer brátt aftur i
lestri og hugsun. Sá, sem stundar mjög
likamlega vinnu og æfir þannig vel lík-
amsöfl sín, vanrækir oft að lesa og hugsa
og verður hann því innan skamms mjög
sljór og heimskur, þrátt fyrir það, þótt
lreilsa hans sé ágæt, og andlegir og íleiri
hæfileikar sæmilegir, en þeir eru ekki
leystir úr læöingi. Reikningshaldarinn,
sem situr allan daginn við aS legg'ja sam-
an tölur, fær mjög einhliSa andlega æfingu,
svo að hann verSur lítt fær til að taka
þátt í annari andlegri iðju. Á sama hátt
fer fyrir þeim, sem ekki venja sig á það
að veita því eftirtekt, sem fagurt er í nátt-
úrunni og mannlífinu, þótt þeir gangi um
blómgaðar grundir og græna skóga, þá
sjá þeir engin blóm eða tré, og íara þvi
algerlega á mis við þá unun sem þess kon-
ar veitir þeirn sem æft liafa eftirtekt og
tilfinningar sínar. Hið sama má segja um
það fólk, sem ekki gáir að, að æfa smekk
sinn fyrir fögrum listum og skáldskap, til-
finningalíf þeirra líður og rýrnar. Hinn
frægi, enski náttúrufræðingur Charles Dar-
win kvartar undan því á efri árum sínum,
aS hann hafi enga unun af fögrum hljóð-
færaslætti eða skáldskap. Hann gat t. d.
ekki lesið Shakespeare. Hið sama geta víst
margir sérfræðingar sagt nú á timum. —
En góður hljóðfærasláttur er mjög holl
skemtun; fátt er eins gott, ef edtthvað
amar að manni, en að hlusta á góða hljóð-
færasveit spila fagurt lag. Sorgimar gleym-
ast og hugurinn lyftist hærra og hverfur
frá hinu jarðneska um stund.
Eitt af því, sem er mjög áríðandi fyrir
hvern mann og konu er, að þroska viljann.
Nú á timurn er margt fólk alið upp þannig
á meðal hinna svo kölluðu hærri stétta, að
það fær ekkert tækifæri til að bjarga sjálfu
sér, því að það er verndað og hjálpað á
allar lundir, svo að þegar það verður að
hjálpa sér sjálft, er það vilja- og stefnu-
laust, því að áður var alt Iagt upp í hend-
urnar á því, svo þaö hefir tapað hæfileik-
anum til að ákveða sjálft hvað gera skal
í hverju tilfelli sem fyrir kemur. Þegar
eitthvað er ákvarðað, er viljinn æfður. Eitt
af því góða, sem leikir og íþróttir hafa
í för meö sér, er það, að hver hluttak-
andi veröur að ákvarða sjálfur hvað gera
skal, og það oft mjög fljótt. Sumir knatt-
leikir knýja næstum öll sálar og likamsöfl
til að starfa; þeir heimta, að maSur hafi
óskiftan hugann við leikinn,, tilfinningu til