Skinfaxi - 01.02.1929, Síða 12

28
SKINFAXl
umiðursuðuverksmiftja Víking hafði heljar stóra Víkings-
mjólkurdós er snerist í hring, og varð eins og vikinga-
skipin sigidu þá eitt á eftir öðru. En ofan á hlemmi
yfir „boxinu“ stóð svo ferleg belja sem mikiu fremur
liktist viltu nauti en vænni mjólkurkú. — Voss hellubrot
hafði og einn sjerkennil. kofa og heimsviðurkendar
helluþaka- og höggsteinagerðir. — Moss sjóklæða-
og hlifarfatagerö hafði í einni skemmunni oliukiæði og
ýmisk. hlífarfatnaði. Stilt var upp mannlíki sem altaf
stóð í ágjöfnm (með hjálp frá vatnsleiðslunni) til þess
að sýna áþreifanlega ótvirælt ágæti þessara hiífðarflika.
— Kaffi, te og súkkulaói söiur höfðu kofa með hita-
beltishögun: stólpaveggi og stráþök. — Og verulegan
svertinga til að veita beinann. — „Hansa-öl Bryggeri“
hafði uppsetta ægilega stóra ölfíösku, sem tók húsum
hærra. Var flaskan að ofan útbúin með hreifilegu ljós-
letri, er á kvöldin flutti öll helstu umheimsins fregn-
skeyti. Var þó flaskan sjálf fullstór til þess að draga
athygli manna að sínu ágæti — og það var oft fjölment
f kringum flöskuna. — En, hún minti líka á það, að
öl og vín eru enn höfð i fullmiklum hávegum. — Fult
var hvarvetna af allskonar upplýsingum, og auglýst ó-
spart. Og margt til gamans og gagns á boðstólum.
í sal einum, hinni „statistisku höll“ var safnað saman
margskonar myndfróðleik. — Enn er þó ýmsu merki-
legu slept, þar á meðal furðulegri iðju blindra og fatl-
aðra sem vert væri að geta i greinarkafla sjer.
Skemtanadeildin, sem ekki heyrði beinlínis sýningunni
til, og var að sögn mest ieigð af Þjóðverjum, var heill
heimur ýmissra glaðværðargæða, sem flest voru fremur
íánýtilegs efnis — en meinlaus með öllu. Og vel stjórn-
að. En ekki eru hentugleikar til nú, aö lýsa því nánar.
Sýningin í heild varð eflaust Norðmönnum til þeirrar
nytsemdar og sæmdar sem henni var ætlað, og öllum
þeim er að sóttu til mikils og margskonar fróðleiks.
Guðm. .Jónsson frá Mosdal,