Skinfaxi - 01.02.1929, Blaðsíða 15

SKINFAXI
Ungmennafélög Önfirðinga.
Tuttugu ár. Des. 1928.
Fvrir tveimur tugum ára,
tímans undir horfnu valdi,
reis í vorri bygð sú bára,
best er Iyfti hvítum faldi.
Vakning fór um vorar strendur,
vakti þor hins innra mátlar,
rétti móti himni hendur,
horfði beint til sólaráttar.
Þá var unnið heit, að hækka
huga sinn og þrek og vilja,
láta gæfu lifsins stækka;
lögmál þroskans reynt að skilja.
Þá var hugur góðri gæddur
gæfuvon I þörf hins sanna.
Þá var oss til frama fæddur
félagsskapur æskumanna.
Þeir, sem fyrst i þunga dagsins
þýðing félags máttu skilja,
birtast nú sem bygðarlagsins
bestu menn I réttum vilja.
Enda þó að hafi hrapað
hugsjón mörg, er uxu straumar,
geta löngum gæfu skapað
góðra manna vökudraumar.
Þeir, sem undir þroskans merki
þessu lyftu félagsstarfi
hafa miðlað von og verki
vorum hugum, — góðum arfi.
Stundum þó að bratta báru
brotið hafi fyrir stafui,
göfugt starf og gæfa skáru
greiða braut, I þroskans nafni.