Skinfaxi - 01.12.1930, Blaðsíða 24

212
SKINFAXI
hefir þjóð vor efni á, að greiða erlendum þjóðum miljónir
króna árlega fyrir vörur, sem framleiða má í landinu, jafn-
góðar og engn dýrari. „Sú króna, sem fer út úr landinu, er
kvödd í síðasta sinn.“ Það er og metnaðarmál og menningar-
anki, að vera sjálfum sér nógur um sem flest. — Vilja U. M. F.
ekki beita áhrifum sínum til að skapa þann þjóðarmetnað, að
Islendingar kaupi jafnan íslenzkar vörur fremur en erlendar,
ef fáanlegar eru og eigi lakari.
Með verkefnum þessum vil eg sameina U. M. F. til átaka, og
komast jafnframt eftir því, hvers vænta má af félögunum —
hvort þau fást til að finna máttinn í sjálfum sér og beita hon-
um. Ef tilrann þessi ber sæmilegan árangur, munu félögin fá
sameiginleg viðfangsefni framvegis, valin að beztu manna
yfirsýn.
Allir eitt! íslandi allt!
Ferðir sambandsstjóra.
Sambandsstjóri ferðast milli félaga í vetur, eftir því sem
tími vinnst til. Sækir hann fundi og ræðir félagsmál, en auk
þess flytur hann almenna fyrirlestra, ef þess er æskt. Hefir
hann þegar lokið ferð um Árnes- og Rangárvallasýslu. 19
sambandsfélög eru í sýslum þessum (Héraðssambandinu
Skarphéðni), en í sex þeirra varð fundarfall — vegna óáran-
ar í veðri og mannfólki. Nokkur félög starfa vel, en yfirleitt
er starf og áhugi miklu minni en skyldi.
íþróttir.
Ritstjóri Skinfaxa átti nýlega tal við Jón Þorsteinsson frá
Hofsstöðum og spurði hann m. a. um þátttöku i bréflegu fim-
leikakennslunni. Kom þá í Ijós, að hún er miklu minni en
vænta mætti. Skal því tækifærið notað enn um sinn, að eggja
ungmennafélaga lögeggjan að nota þessa ágætu og hagkvæmu
kennslu. Vér megum ekki við þvi, að sleppa dýrmætum tæki-
færum vegna tómlætis.
Félagsprentsmiðjan.