Mánudagsblaðið - 25.09.1972, Síða 8

Auglýsingaséníið Njarðvík — Tegundabundin
mannúð — Sektarmælaverðir og bilaðar bifreiðar
MENN HAFA EKKI farið varhluta af'því, að Coca Cola hefur kunn-
að að auglýsa <og auglýst vel. Nú hefur því bætzt óvæntur snillingur,
Njarðvík útvarpsráðsformaður. Sl'. þriðjudag drap hann hinn vinsæla
kók-söng og lét sýna auglýsingafilmuna tónlaust, en skaut rituðum
texta í skott hennar. Á sjónvarpsheimilum rauluðu foreldrar og börn
lagið eftir varahreyfingum söngvara og mun þetta vera eitt mesta aug-
lýsingartrikk „aldarinnar" — því Njarðvík getur enn ekki bannað að
sungið sé á ensku á einkaheimilum, og allir þekkja textann. Til lukku,
kók-menn!
★ -------------------------
Þ.Ó. TÍMANS rekur upp skaðræðisvein sl. þriðjudag um laxa„morð"
í Grundarfirði. Einhverjir þokkapiltar drápu þar laxa í gildru á
grimmdarhátt, svo „vart var hægt að þekkja (þá) fyrir lax". Þetta er
fögur viðkvæmni, þó hún nái ekki til þeirrar staðreyndar, að hundruð
ef ekki þúsundir laxa- eru kvaldir til bana í ám íslands, og þykir sá
mestur, sem lengst getur kvalið þessi kvikindi. Það þætti saga til næsta
bæjar, ef t. d. hreindýraskyttur læddust að hreindýrunum, kræktu krók
upp í kjafdnn á þeim, drægju þau síðan. að næsta fljóti og drekktu
þeim!!!
En laxinn er tilfinningarlaus — ekki satt?
★ -------------------------
ÞAÐ KEMUR FYRIR að bifreiðir bila alvarlega á götum Reykja-
víkur. Undarlegt er, að það virðist ekkert tillit tekið til þess, þótt menn
lími miða á gluggann og sýni ástæðuna fyrir því, að bíllinn standi
ólöglega. Það er ekki alltaf lipurðin hjá sektarmælamönnuniun og,
eins og vitað er, oft ekki hægt að ná í viðgerðarmann eða dráttarbíl
á stundinni.
Vínskaltil
vinardrekka
Fjallar um vín, vínframleiðslu og vínnotkun,
ásamt upplýsingum um víntegundir hér á
landi. —í bókinni er fjöldi uppskrifta að
kokkteilum og vínblöndum.
Fæst hjá bóksölum um land allt.
______________________________________
\í JAPAN GILDIR REGLAN:\
lALLT FYRIR KÚNNANA'Í

Fátt hefur sett meiri svip á
þróun efnahagsmála í heimin-
um síðustu áratugi en jap-
anska. „efnahagsundrið" svo-
nefnda, hinn gífurlegi hag-
vöxtur sem orðið hefur í Jap-
an svo að. segja sleitulaust- í
ein tuttugu . ár. Iðnaðarfram-
leiðsla Japana hefur aukizt
um ein tíu—fimmtán prósent
á ári hverju að heita má, og
þótt eitthvað hafi dregið úr
þeim mikla vexti eitt og eitt
ár í senn, þá hefur hann bara'
orðið því meiri næsta ár.
3
í FREMSTU RÖÐ
Japanir eru nú þegar komn-
ir í fremstu röð í mörgum
mikilvægum iðngreinum og
hafa skotið hinum evrópsku
og amerísku keppinautum sín-
um ref fyrir rass. Fyrir síðari
heimsstyrjöldina voru japansk-
ar iðnaðarvörur yfirleitt ekki
í miklum metum á mörkuðum
heimsins. Þær voru taldar lé-
legar eftirlíkingar af fram-
leiðslu hinna háþróuðu iðn-
aðarríkja og seldust því að-
eins að hægt var að falbjóða
þær fyrir „spottprísa" sem aft-
ur stöfuðu af þeim hungur-
launum sem japanskur iðn-
verkalýður varð að sætta sig
við.
Það þóttu þá ekki nein
meðmæli með neinni vöru
að á hana væri letrað „Made
in Japan" og ýmsar sögur eru
sagðar af því hvernig japansk-
ir kaupsýslumenn reyndu að
villa heimildir á varningi sín-
um, eins og t.d. sú að þeir
hefðu skýrt einhvern hólma í
eyjaklasanum „Sweden" til
þess að geta sagt að eldspýt-
ur þær sem þeir höfðu á boð-
stólum væru „búnar til í Sví-
þjóð".
„Hverja viljið þér fá?" spyr örlátier sölumaSur japanska fyrirtœk-
isins hinn aðkomna kaupsjslnmann, og allar óskir gestsins ern
uppfylllar: Allt fyrir kúnnana.
ANNALAÐAR FYRIR
GÆÐI
Allt tilheyrir þetta löngu
liðinni tíð. Japanskar iðnað-
arvörur eru ekki aðeins sam-
keppnisfærar við framleiðslu
annarra þjóða, heldur taka
þeim iðulega fram að gæðum
og eru reyndar margar hverj-
ar sérstaklega annálaðar fyr-
ir gæði sín, en verð. þeirra er
þó fyllilega samkeppnisfært.
Þetta á ekki hvað sízt við um
hvers konar raf- og rafeinda-
tækni, en reyndar eru þau svið
Það.vœsir ekki um kaupsyslumerin, sem koma til Tókíó í verzlun-
arerindum; 20.000 fagurlimaðar þokkadísir.í 3-000 „skemmtistöð-
um" Ginzahverfisins eru hoðnar og búnar til þess að örva vöru-
veltuna — og hinn vœntanlegi kaupandi japansks varnings þarf
ekki að óttast nein peningaútlát — skattayfirvöldin sjá fyrir því.
iðnaðar næsta fá sem Jaþan-
ar standa nú ekki öðrum iðn-
aðarþjóðum fyllilega á sporði,
svo ekki sé fastar að orði
kveðið.
SÍVAXANDI
ÚTFLUTNINGUR
Útflutningur Japana á
hvers kyns iðnaðarvamingi
hefur vaxið jafnt og þétt sam-
hliða stóraukinni framleiðslu
og vart mun það land til í
heiminum þar sem japanskur
iðnvarningur er ekki á boð-
stólum, enda þótt oft verði
að flytja hann óravegu.
Islendingar hafa aukið
kaup sín á japönskum vörum
ár frá ári. Japanskir bílar
sjást nú hér á hverju götu-
horni og auðvitað eru þeir á
hinum frægu japönsku Bridge-
stone hjólbörðum, sem hafa
nærri því útrýmt öllum öðr-
um, og varla mun sú popp-
hljómsveit var til hérlend-
ir, að ekki sé í henni spilað á
eitthvert japanskt hljóðfæri
— svo að tvö ólík dæmi séu
nefnd.
SNJALLIR
SÖLUMENN
Það eru auðvitað margar
ástæður fyrir því hversu vel
Japönum gengur að koma
vörum sínum í verð á fjarlæg-
um mörkuðum, og oft þrátt
fyrir harða samkcppni frá
þeim iðnaðarþjóðum sem ættu
að standa betur að vígi vegna
nálægðar við markaðina.
1
!
!

\
!
i
!
!