Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1960, Qupperneq 27

Dropatal.
Fjórir velmetnir borgarar létu
byggja sér 3 tonna trillu. Á meðan
verið var að Ijúka smíðinni á bátn-
um, sem búinn var öllum þeim tækj-
um, sem nútíminn hefur upp á að
bjóða, kom oft fyrir að eiginkon-
urnar þurftu að bíða með kvöldmat-
inn. Nafn hafði bátnum ekki verið
gefið, aðallega vegna þess að svo
margar uppástungur bárust að erf-
itt var að velja og hafna. Eitt síð-
kvöld hringdi ein frúin í bónda sinn
og kom með þá tillögu að báturinn
fengi nafnið „Dropi“. Tillagan var
samþykkt samhljóða af „útgerðar-
ráðinu“. Frúin, sem átti uppástung-
una um nafngiftina, áskildi sér rétt
til að setja þau lög, að aldrei mætti
dropi áfengis koma um borð í fleyt-
una, og lét fylgja eftirfarandi vís-
ur. Til skýringar skal þess getið,
að í fyrsta róðrinum eignaðist eig-
inkona formannsins 19 marka son.
Engan dropa á „Dropi að fá.
„Dropi“ kjarkinn stælir
Lukkan „Dropa“ drjúpi á
Dropar fylla mælir.
Ýmsir dropar detta á láð.
Dropi lífs er sterkur;
af skipstjóranum drýpur dáð,
dropinn — 19 merkur.
„Dropi“ heill! um drafnar sal,
þótt drjúpi af öldufasi
meðan daga dropatal
drýpur úr stundaglasi.
I. V.
Gefcur þú aldrei komið seint heim
á kvöldin eins og aðrir eiginmenn.
VÍKINGUR
Auglýsing í erlendu blaði:
Lögreglan vill benda háttvirtum
borgurum á, að innbrotsþjófarnir í
bænum hafa ekki tekið sumarfri
í ár. En það er líka það einasta, sem
þeir taka ekki.
*
Þér verðið að hætta að drekka
kaffi, sagði læknirinn.
Ég drekk aldrei kaffi.
Og hætta að reykja.
Ég reyki aldrei.
Og hætta að drekka vín.
Ég bragða það aldrei.
Læknirinn andvarpaði. Þá er ég
hræddur um að ég geti ekkert hjálp-
að yður.
*
Hérna kemur uxahalasúpan sem
þér voruð að biðja um.
Texasbúar eru taldir allharðir af
sér og er þeirra oft getið í ame-
rískum bröndurum. Einn þeirra er
á þessa leið:
Alaskamaður, Hawaimaður og
Texasbúi fundust dag nokkurn
dauðir á þjóðvegi í Suðurríkjunum.
Þeir voru fluttir til líkbrennslu í
næstu borg. Fyrst var Alaskamað-
urinn brenndur og ösku hans dreift
yfir N-pólinn, þvínæst var Hawai-
búinn brenndur og ösku hans dreift
yfir S-Kyrrahaf. Því næst var tekið
að brenna Texasbúann, eftir 12 tíma
var brennsluofninn opnaður og út
labbaði Texasbúinn með hattinn í
hendinni og sagði um leið og hann
þurrkaði svitann af enninu:
Mikill helvítis hiti er þetta. Ef
hann helst svona í nokkra daga,
hlýt ég að stikna í hita.
Þegar við höfum talað saman í
síma, datt mér ekki í hug að þér
væruð svona ófríður.
Dómarinn horfði hvasst á sak-
borninginn: Viljið þér svo ekki
meðganga að þér frömduð innbrot-
ið eins og ég hef lýst.
Það get ég því miður ekki, hr.
dómari, vegna þess að ég notaði
allt aðra aðferð. Hins vegar skal
ég athuga í framtíðinni að taka
yðar aðferð til nákvæmrar athug-
unar.
*
Konjakk ? viskí ? sígarettur ?
spurði tollþjónninn.
Nei, þakka yður fyrir, sagði próf-
essorinn, en ég skal þiggja kaffi-
bolla“.
'Jríúaktin
Ungur maður, sem var á skemmti-
siglingu, lagði að hafnargarðinum.
Hann var í hvítum buxum og barst
mikið á. Þegar hann varpaði akk-
erinu fyrir borð, vildi svo illa til
að það festist í buxnaskálminni og
fylgdi maðurinn með til botns.
Þegar hann kom upp aftur spurði
gamall sjómaður, sem sat og horfði
á. Jæja, ungi maður, tókst þér að
festa akkerinu almennilega.
203