Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1997, Blaðsíða 23

Kjaraviðræður fiskimanna
Ekki vilji hiá viðsemjendum
í þeim viðræðum, sem þegar hafa farið
fram við VSÍ og LÍÚ, um nýjan kjarasamn-
ing fiskimanna er ekki hægt að segja að mikið
hafi þokast enn. Á fyrstu þremur fundunum
var farið vítt og breitt yfir áherslur í okkar
kröfum og síðan yfir gagnkröfur LÍÚ. í þeim
viðræðum kom ekki fram mikill vilji við-
semjenda okkar til þess að ræða stefnumark-
andi mál, eins og verðmyndun og veiði-
skyldu hvers skips.
Við höfum síðan tekið upp viðræður við
LÍÚ um veikindaréttinn og þá hvort til
greina komi að gefa eftir í staðgengilslaunum
fyrstu daga veikinda og þá daga yrði greitt
sérstakt umsamið veikindakaup, gegn því að
í alvarlegum veikindum og slysum væri bóta-
rétturinn, verulega lengri en nú er. í veikind-
um þarf einnig að skilgreina veikindaréttinn
þannig að réttur endurnýjast vegna endur-
tekinna sömu veikinda á hverju 12 mánaða
tímabili. Ymis fleiri mál þessu tengd voru
rædd eins og réttur til þess að vera hjá veikum
börnum í 7 daga á ári, ef annarri umönnun
verði eigi við komið vegna fjölskylduað-
stæðna.
Þegar þetta er skrifað, eru kjarasamningar
á almennum vinnumarkaði og viðræður um
endurnýjun þeirra í þeirri upplausn að mest-
ar líkur eru til þess, að komi til verkfalla land-
verkafólks. í því sambandi, ef til verkfalla
kemur vil ég beina því til félagsmanna í aðil-
darfélögum innan FFSÍ, að þeir í öllum til-
Guðjón A.
Kristjánsson
skrifar um
kjaramál fiskimanna
fellum virði rétt landverkafólks og fari í engu
inn á þeirra starfssvið. Þegar við höfum
neyðst út í verkföll til þess að verja okkar at-
vinnurétt og kjör, þá vonumst við sem stétt,
eftir stuðningi annarra stétta og okkur ber að
gera það sama. 1 verkalýðsbaráttu þarf sam-
stöðu ef árangur á að nást, það gengur aldrei
að gefast upp við hálfnaða leið.
Með þjóðinni er nú vaxandi skilningur á
því að réttur hefúr verið brotinn á sjómönn-
um með kvótabraskinu, það sýna skoðana-
kannanir og nýlegur dómur Félagsdóms
varðandi tonn á móti tonni. Það er auðvitað
ekki eftirsóknarvert hlutverk, að standa í ei-
lífú málaþrasi í dómstólum, til þess að verja
þau réttindi sem sjómenn hafa samið um í
frjálsum samningum. Það hefur hinsvegar
verið svo, að þeir farvegir sem átt hafa að
leysa málin í verðmyndun sjávarafla og
kvótabraski, hafa ekki dugað til. Þess vegna
vona sjómenn að þeir meinlegu gallar á lög-
unum um stjórn fiskveiða sem eru orsök
þeirra hörðu átaka sem sjómannasamtökin
hafa verið í við LÍÚ á undanförnum árum
verði lagfærðir á því Alþingi sem nú situr.
Verðmyndunarmál fiskaflans hafa einnig
verið rædd í sölum Alþingis og komið fram
tillögur um að verðmyndun fari fram á
fiskmörkuðum. Við sjómenn, eigum því
mikið undir framgangi mála á Alþingi, á þes-
sum vetri og hlutverk þess er jú að setja réttlát
og skynsamleg lög. Betur að svo fari að þessu
sinni. Það þarf að ná sátt um framtíðina og
leggja af endalausar deilur. ■
Sjúmannablaðið Víkingur
23