Samvinnan - 01.03.1954, Blaðsíða 12

Þrettán skáld í skóla
FUGLINN KEMUR ÚR SUÐRI.
Ég
hef séð þá koma
s-v-a-r-t-a (en þegj-
Andi) og
í fjarl-æ-g-ð
beið nóttin (SvÖrT)
— fuglinn kemur úr suðri —
en þegar þeir nálg-
uðust (tóku þeir að s-y-n-g-j-a
Krunk-a og hurfu síðan þegjandi
í Nóttina þ-e-g-j-a-n-d-i
Fuglinn kemur syngjandi
og eR
fugl-inn fuGIinn kemuR
úr s-u-ð-r-i.
Olajur Jónsson.
VILLUR VEGAR.
Stari ég og stari
stundir langar
um víða geima
og vegaleysur,
en myrkur er himinn
og mánasnauður,
og dökkvir bólstrar
dylja mér stjörnur.
Finnst mér sem fyrir
í fótmáli hverju
klungur og klettar
koldimmir bíði,
en báðar á hendur
brimaldan svarri
og fannhvítum tungum
að fótum mér seilist.
Bið ég og bíð þess,
bleikur og skelfdur,
villtur maður
á vegaleysum,
að veitist mér dýrðleg
sem vitringum forðum
lítil og logskær
leiðarstjarna.
Sýnishorn af því, sem ort er
í einum af skólum landsins
Eru nýjar Stefnur, til dœmis svokallaður atómkveðskapur, að festa rcet-
ur í íslenzkri Ijóðagerð? Þessa spurningu hafa menn oft rcett sín á milli hin
síðari ár og þá sérstaklega í tilefni af ýmsu því, sem yngri kynslóðin hefur
lagt til þeirra mála. Ein leið til að kanna þetta er sú að athuga, hvað ort er
í skólum landsins. Samvinnan gerir hér ofurlitla tilraun á þessu sviði. Hún
birtir kvceði eftir hvorki meira né minna en 15 skáld, sem nú sitja t Aíennta-
skólanum í Reykjavík. Kvceðin eru ekki valin af Samvinnunni, heldur tekin
úr einu hefti af Skólablaði Menntaskólans, og því valin af þeim ritstjórum,
sem nemendur hafa kosið yfir blað sitt. Með þessu móti mcetti líta á kveð-
skapinn, sem hér fer á eftir, sem óblandað sýnishorn af því, sem nemendur
skólans hafa fengið birt í einu hefti af blaði sínu, og vonandi er það sýnis-
horn af því, hvernig þeir yrkja yfirleitt.
Ahugi á bókmenntum er nú mikill í Menntaskólanum. I fyrra var stofn-
að félagið Bragi til þess að efla þennan áhuga og hefur það haldið fjölmarg-
ar og vel sóttar kvöldvökur í skólanum, þar sem einstök skáld, stundum
2—3 á kvöldi, eru kynnt með upplestrum og erindum og rcedd.
Mörg þjóðskáld- ortu mikið á Menntaskólaárum sínum, og getur hver
lesandi dæmt um það sjálfur, hvort hann sér í kvceðunum á þessum síðum
nokkurt efni í þann hóp af óskabörnum Islands. Eitt er víst, að áhuginn er
fyrir hendi. Sumir piltanna krota þetta eftir bóklestur heima hjá sér, aðrir
krota kvceðin í leiðinlegum tímum og lesa þau síðan yfir kunningjum sínum
yfir kaffibolla á veitingahúsi við Laugaveginn.
Stari ég og stari
stundir langar
um víða geima
og vegaleysur,
en myrkur er himinn
og mánasnauður,
og dökkvir bólstrar
dylja mér stjörnur.
Bragi Þorbergsson.
Þá mun ei syrta síðan
né sólarglóðin brenna,
en léttfættu lömbin smáu
í leik um hagann renna.
Við munum okkur una
í ást og friði þann dag,
og þá mega allir muna
hið milda gleðilag.
Friðrik Pálmason.
SÍÐAR MUN SÓLIN SKÍNA.
REGN
Síðar mun sólin skína
um sund og bláa voga
og við litlu lindina þína
leika með silfurboga.
Fjarlægir tónar titra,
tærir dropar glitra;
drjúpa djúpt í sál
draumsins ástarmál.
12