Samvinnan - 01.01.1959, Síða 10

mest til að geta þess, að fataefnin, sem
framleidd eru í Gefjun, eru nú orðin
þannig, að þau gefa almennt ekkert eftir
útlendum efnum. Þau eru til dæmis mun
betri en spönsk efni og fyllilega jafngóð
og pólsk efni, sem hingað hafa flutzt. I
greininni í Samvinnunni, sem við töluð-
um um, var rætt um, að íslenzku efnin
hefðu lengi átt erfitt uppdráttar, en væru
nú orðin góð vara. En ég verð að segja
það, að þau hafa tekið ótrúlegri brevt-
ingu á þessum sjö árum og nú er orðið
mjög ánægjulegt að sauma úr þeim. Fjöl-
breytnin er líka alltaf að vaxa, ég býst
við að nú séu hér um 20 mismunandi
gerðir af fataefnum. Það er sifellt verið
að breyta til, því ekki má framleiða of
nrikið úr sama efni og sama lit. Við fram-
leiddum á sl. ári nær 5 þúsund alfatnaði,
en alfatnaðir og einstakar flikur voru
samtals 6.500.
Ég sagði þér áðan, að spariföt væru
alltaf dökk. En það eru alltaf fleiri og
fleiri sem fá sér ljós föt til sumarnotkun-
ar og Gefjun hefur reynt að koma til
móts við þæs óskir með því að hafa á
boðstólum margar gerðir af Ijósum fata-
efnum. Til dæmis hafa verið framleiddir
svonefndir Sólid-jakkar undanfarin ár og
þeir hafa orðið sérlega vinsælir. Sport-
klæðnaður, stakir jakkar og buxur geta
farið mjög vel, ef það eru efni og litir,
sem fara vel saman. Sumir þessara stöku
jakka eru úr fremur grófurn vefnaði og
það getur orðið mjög klæðilegt. Svo er
ekki úr vegi að geta þess, að í tweed-föt-
in er notuð íslenzk ull.
— Telurðu að gerfiefni eigi framtíð
fyrir sér í karhnannafatnaði?
— Ég held að ullin verði alltaf númer
eitt. Gerfiefnin hafa verið að koma upp
annað slagið, en þau eru ekki eins hlý og
ullin, hafa ekki eins mikið einangrunar-
gildi. En það getur verið mjög gott að
hafa þráð úr gerfiefni með í vefnaðinum.
Þeir hafa framleitt efni í herrafatnað í
Gefjun úr 55% gerfiefni og 45% ull. Það
má Iáta buxur úr þannig efni í þvottavél
án þess að skemmist. Gefjun hefur tvo
unga menn í þjónustu sinni, sem lært
hafa erlendis, þá Hjört Eiriksson, sem
lagði stund á vefnað, og Hrein Þormar,
sem lærði litun og fágun.
— Þessir menn, sem þú varst að máta
á áðan, hafa verið að fá sér „skreðara-
saumuð“ föt, eins og sagt var áður.
— Já, við saumum rnikið eftir máli.
Stærðakerfið er nú orðið nokkuð full-
komið. Við framleiðum nú karlmannaföt
í 30 stærðum, og það gerir auðvelt fyrir
hvern sem er að fá föt við sitt hæfi. Það
er ekki langt síðan karlmannaföt voru
aðeins framleidd í 12—16 stærðum. Eg
geri ekki ráð fyrir að aðrar saumastofur
hér saumi á stærri hóp. Við saumum til
dæmis á þjónana á svo til öllum hótelum
hér í bæ og þeir þurfa að fá föt einu sinni
á ári. Svo saumum við á flestar hljóm-
sveitir bæjarins og fjölmargar úti á landi.
Einnig einkennisföt á bílstjóra og að
sjálfsögðu fyrir Skipadeild SÍS.
Fatamarkaðirnir, já, vel á minnzt, það
eru ágæt fyrirtæki. Við höfum haldið þá
um allt land og þeir hafa gefið góða
raun. Þá er farið
með gott úrval af
fötum, allt það
nýjasta og bezta
úr framleiðslunni,
og fólkið í dreif-
býlinu á þess
kost að fá fvrsta
flokks föt án þess
að þurfa að fara
langar leiðir til að
fullnægja þeim
þörfum sínum.
Séð yfir hluta af saumastofu Gefjunar í Kirkjustræti. Þar vinna 45 manns og þar
voru saumaðir 6.500 alfatnaðir og einstakar flikur á siðasta ári.
6 SAMVINNAN