Spegillinn - 28.03.1931, Síða 3

6., VI.
S p e g i 11 i n n
43
iiiiimiiiiiiiiiiimmmmimimimiimmiiiiiiiiiimimiimimiiiiiimmiimiiimiiiiiiimiiimimiiimmimiimimimimmmmmiiimiimimiriiiiiiiiimmiiiii
grunur um, að hann sje liðsforingi einn
glæsilegur og kvenhollur, sem Brynjólf-
ur Jóhannesson leikur, og nokkuð er um
j)að, að frændi stúlkunnar (Sigr. Magnúsd.)
og fjárhaldsmaður (Haraldur Björnsson)
boðar delann á fund sinn og ætlar held-
ur betur að fá hann til að meðganga,
en hinn neitar algjörlega vendingu, og
eins þegar hann sjer stulkuna augliti til
auglitits, en hún stendur fast á sínu. En
nú kemur það skritna: að stúlkan veit
sjálf ekki betur en hún sje að segja
satt, og hefir það til síns máls, að dag-
inn, sem um gat verið að ræða, hefir
liðsforinginn verið staddur þar í bæn-
um (á heima alt annarsstaðar), og hafa
þau hittst þrisvar um daginn af hend-
'ngu; fyrst fyrir framan búð þar sem
giftingarhringir voru úti í glugga — úr
því gerir hún trúlofun — og síðar inni
í kirkju einni þar sem þau falla bæði á
knje til þess að látast vera guðrækin —
úr því gerir hún giftingu. Við sama
tækifæri verður henni litið innan i ein-
kennishúfu manngarmsins, og það gerir
gæfumuninn, því þar sjer hún nafn hans
skrifað. Viljum vjer stinga því að mönn-
um, að vinna það heldur til að týna
höfuðfati sínu, ef svo ber undir, heldur
en merkja það, með þessum árangri.
Loks hittast þau í þriðja sinn í leikhúsi
um kvöldið, og úr því gerir húnjskemti-
kvöld eftir brúðkaupið. í fþessu mun
liggja »Denkspiel«-ið, en oss finnst það
nálgast meira yfir-fantasíu eða hysteríu
hjá stúlkugarminum. En þá er eftir að
vita, hvernig hún konstrúerar upp brúð-
kaupsnóttina, og þar verðum vjer að
játa, að stúlkunni var nokkur vorkunn
eftir það, sem á undan var gengið. Svo
stendur á, að Qestur slátrari Pálsson,
sem er vanur að koma með ket í húsið
er í þingum við vinnukonuna, og hefir
einmitt þessa nótt ætlað sjer að fá ein-
hverja tilbreytingu frá sínum venjulegu
drápsstörfum, en svo illa tekst til, að
áður en hann er kominn á hreppðtenda,
nær ungfrúin í húsinu í hann, og er þá
náttúrlega ekki að sökum að spyrja, þvi
hún heldur vitanlega, að þetta sje liðs-
foringinn, sem hún hafði altaf verið að
hitta hvað eftir annað, allan daginn. Það
kann ef til vill að þykja dálitið hæpið
að þetta geti gerst í veruleikanum, en
oss finnst þegar sjeu komnar nægar sann-
anir fyrir þvi, að stúlkan sje yfirspenni
og hysterisk — svo verður líka að að-
gæta, að dimmt var, og hvernig segir
ekki góðskáldið okkar: »Því ef að úr
buxunum fógetinn fer, og frakkanum
dálitla stund, þá má ekki greina hver
maðurinn er. . .«. Hjermeð gæti nú leik-
urinn passandi verið búinn — en þá er
eftir það eftirspil, að liðsforinginn verð-
ur dauðskotinn í stúlkunni, og vill endi-
lega eiga hana, en hinsvegar vill slátr-
arinn pressa út úr þeim peninga fyrir
að þegja, svo hann geti keypt sjer slát-
urhús og giftst kærustunni, sem hann
sveik svo geypilega nóttina góðu. En
hingaðtil hefir hann unnið hjá Slátur-
fjelagi Suður-Frakklands fyrir lítið kaup.
Er Gestur hinn grimmasti og hótar að
gera skandala, en Brynjólfur vill hins-
vegar ekki af með aurinn, og þegar alt
annað bregst, tekur Brynjólfur upp kinda-
byssu, sem hann notar annars í stríðinu,
og firar á Gest. í fyrsta umgangi klikk-
aði byssan að vísu, en slátrarinn var
llinlllllllllllMIIIIIIIIIHIIIMIIIIIUIIIIimUUIIIUUIIUUUUMk •Mllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll

">
NY4A m
Börn yngri en 14 ára og alt eldra fólk fær
ókeypis aðgang en aðgangur fyrir aðra er 1 kr.