Spegillinn - 28.03.1931, Blaðsíða 4

44
S p e g i 11 i n n
6., VI.
C h i c I e't s
b
í gulu pökkunum
er það besta,
varnar að slim setjist
i hálsinn og heldur
honum hreinum.
ekki hugrakkari en svo, að hann veinar
átakanlega. í öðru skoti steinliggur hann,
og mátti þá segja um slátrarann, að »sjer
grefur gröf j)ó grafi«, og mikið hefðu
nautin og sauðirnir, sem hann var orð-
inn að bana, hlegið ef þau hefði ekki
verið dauð.
Leikurinn er, sem sjá má allur hinn
spaugilegasti.
»Stiginn« eftir Lárus var ekki leikinn,
vegna einhverja bilana, sem ekki er
einsætt um, hverjar hafi verið.
Spectator Spegilains.
fiúskrossgáta Spegilsins.
KáBning á kifDSsgátu nr. 2.
|1 ,2 i3 14 1 S | P A | R 5k |0 0ÍÝ ?S T j R | A
|11 M I 12 M 13 B 14 TaTl15 A l“J| S 16E 0|17h |18r 19 20 Ó I F
21 G 22 123 E 1 L 24 D 25 26 27 '28 ' 29 30 I N | G | A 1 H ! O 31 |32 L | T
33 ’ U ; 34 lf=l|35 36 37 M lUEJl í | T | A 38 L 3a. !4l irsi!41 ,42 I i A IL5JI A | U
43 R H3 dfs 51 52 S | Æ 45 Ó 0 0í46R |T 47A 0,48r »00 " ia,“ ”, !S,A ll¥
0 59 G 55 '56 Á | T 010010 0I0I57a - d
0ifii fili 0!62i 63 |rri|64 65 B |U5J| I 1 S 0I66! 75 |76 G N
67 R 77 E 68 | . 69 |70 171 172 |73 |74 IfiTl A!*|D'AINiI|E|L|l"J
78 |79 M | B 80 |81 |82 Æ i T | T 83 , 84 | 85 186 , 87 |88 1 | S | M | E'I’N | N
89 |90 T | 0 91 L 92 |f=l|93 Í94 IrSl'95 L |!J|I| I 1 Ð tU| U 96 T 97 |98 A | R
99 ,100 A 1 Ð 101 A ’T |’0L3 0 104 1105 1106 H 1 R A 107 1108 T> 1 A
Þó stór hafi Jónas afrek unnið,
einkum við sölu á „hnlmanum“,
— úr greipum Bretanna gullið spunnið —
og garderað stöður í bönkunum,
gefst ]>ó að líta í gjörðum hans
gvmsteininn: útvarpssföð fes.sci, larids.
Góðverkaþrá við lítum löngum
Ijósastan blett í fari lians,
og útvarpsstöðin er, eftir föngum,
eUiheimili þessa lands,
og því vildi enginn mæla mót,
að mikil er þar atvinnu-bót.
Útvarpsstjórinn er vel til valinn,
vantar þar lítið undir-menn.
Enginn situr þar a.lveg galinn,
eftir því dæmt, sem reynt er enn;
menn gera sjer frelcar góða von
um greyið hann Jónas Þorbergsson.
Um Hjörvar þarf ekki hátt að tala,
hann er svo þvælt og meinlaust slcinn;
sem vekjaraklulcka af skárri slcala
skröltir þar fljóðið og presturinn.
I>að er þvi Ijóst, að þessi her
er þægðin sjálf — eins og vera ber.
I>aðan um landið fræðin fljóta,
fallandi bændum vel í geð,
— áform til framsóknar-endurbóta —
ef enskurinn lánar rekstursfjeð,
því við eigum enn óveðsettar
vallgrónar hundaþúfurnar.