Spegillinn - 28.03.1931, Qupperneq 8

48
S p tfi 11 in U
6., VI.
íhaldið rær öllum árum að sínum
málum. Það voru t. d. sendir 6 eða 7
legátar á þennan sambands-klíku-
fund þeirra í Reykjavík, sem að vísu
kvað ekki hafa verið sjerstaklega
merkilegur, en það sýnir þó viðleitn-
ina hjá þeim hálsum. Okkur fanst
sjálfsagt, að gera allar ítrustu ráð-
stafanir til þess að það, sem þeir
höfðu gleypt í sig fyrir sunnan,
breiddist ekki strax út á meðal lýðs-
ins. Fengum við því heilbrigðisnefnd
í lið með okkur og ljetum tafarlaust
setja þá inn, en til þess nú að íhaldið
risi ekki upp á aíturlappirnar, þá
urðum við að gera það undir því yfir-
skini, að þetta væri sóttvarnarráðstöi'-
un, en vitanlega var þetta aðeins póli-
tísk sóttkví. Svona þarf að hafa það
við þessa karla, taka þá alvarlega við
nefið. íhaldið ætti að minsta kosti
eftirleiðis að láta sjer slíkt að kenn-
ingu verða, og ekki að rasa um ráð
fram, í þessu eður öðru.
Sendi línu seinna við tækifæri.
Þinn einl.
Framsó knarskúmur.
Skemdiinar við höinina.
Gert er ráð fyrir að innan skamms
muni draga til máls á milli hafnar-
innar og pumpufjelagsins danska út
af skemdum þeim, sem urðu við hafn-
arbakkann. Eru lögfræðingar ekki á
einu máli um það, hvernig því máli
muni lykta. En þar sem hjer er um
talsvert fjárhagsatriði að ræða, er
ekki úr vegi, að hjer sjeu birtar skoð-
anir eins af helstu lögfræðingum Speg-
ilsins, ef vera kynni, að það gæti orð-
ið eitthvað til leiðbeiningar.
„V erkf ræðingur pumpuf j elagsins
vildi ekki setja gai’ðinn niður þar, sem
hann var settur, vegna þess að þar
var bjarg undir, heldur vildi hann
færa hann lítið eitt austar, þar sem
sandur var í botni, en fjekk þessu
ekki ráðið fyrir hafnarnefnd. Og á
þessum grundvelli gæti fjelagið bygt
málsvörn sína“, segir lögfræðingur-
inn. ,,Það getur haldið því fram, að
13. Lýgi.
14. Elsku nafni!
15. Heyrðu besti boli ininn —
bölvað hangs er á þjer —
láttu ei tætis tuddan hinn,
taka kúna frá þjer.
16. Sleiktu þá er þú finnur af lyktina mína.
Stangaðu alla hina.
17. Jeg er hræddur við næstu kosningar,
viltu ekki koma með mjer og vera lífvörður
minn, jeg skal gefa þjer riflegann bita fyrir.
18. »Heyrðu tarfur, kunnger kænn
karlinn, þarfur bósa. —
Keyrðu djarfur. Valtýr, vænn
vinur, skarfur fjósa.
Háttu manna, framsókn fjáð
finnur; skála-brotin. —
Játtu sanna dóma-dáð
drýgðu mála-þrotin.
Símann sníktu flærðar, frjett
feginn mýktu, snúðu.
Tímann ýktu, rökin rjett
rægðu, sviktu, ljúðu.
Róginn játtu, berist bráttf
— boðum áttu hlíta.
Plóginn láttu fara flátt;
— flórinn máttu skíta«.
[Meira næstj.
það beri ekki ábyrgð á Jrví verki, sem
það er ekki sjálfrátt um, hvernig það
framkvæmir. Þetta er alveg laukrjett
og byggist á fornum lögum, og veltur
því á, hvort til eru einhver eldri lög,
sem gætu orðið þessu þröskuldur í
vegi, og þar með pumpufjelaginu til
falls, en hafnarnefndinni til lífs. Að
vísu verður kannske ekki sagt, að það
sjeu til bein gömul lagaákvæði, er
þetta snerti, en það er til gömul kenn-
ing, sem er miklu rjetthærri en áður-
nefnd lög, og sem virðist beinlínis vera
stíluð upp á tilfellið, sem hjer er um
að tala, og sem sýnir, að hafnar-
nefndin gerði það eina, sem henni bar
að gjöra. Þessi kenning, sem allir
Látið ekki sjá annað en
ÍSLENSK SPIL
á spilaborði yðar.
kannast við, tmælir svo fyrir, að
byggja skuli hús á bjargi en ekki
sandi, og er þar lýst, hverjum afleið-
ingum hvort um sig hafi, og hefir sú
kenning náð almennri viðurkenningu.
En um bryggjur og bólverk gilda auð-
vitað sömu reglur og um hús. Hafnar-
nefndin vildi láta byggja bryggjuna
á bjargi, og fjekk því framgengt, en
samt bilaði verkið. Hversu víðtækari
og fyr myndu skemdirnar ekki hafa
komið, ef bryggjan hefði verið reist
á sandi? Það er svo auðskilið mál,
að um það ætti tæplega nokkui' dóm-
stóll að geta verið í vafa. Þar sem því
hafnarnefnd hefir fylgt alment við-
urkendri reglu, getur ekki annað kom-
ið til mála en að hún hafi í fylsta
máta rækt skyldu sína og gert það
eina, sem rjett var. En sá, sem rjett
gerir, ætti aldrei að vera skaðabóta-
skyldur að lögum“. — Þannig fórust
þessum lögfræðingi orð, en um gildi
þeirra er ekki á ólöglærðra valdi að
dæma.