Spegillinn - 04.09.1942, Síða 5

XVII. 16. SPEGILLINN
lllllllll|||||||||||||||||||||||||||||||flllllllUllllUIIIIIIIIII|lllll|IIIIIIIMIIIM|llllllllllillilllllllllllllllllllllllllllllllllltllM|lllllllllllllllllllllllllllllll.|lllllllllllllllllllllllllllllltllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII*IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIII

i^3Ö2Í
eir, sem stjórna þessu landi,
það eru engin ge.rfiflón.
Hér er líka farsælt Frón,
þegnskapur og þjóðarandi.
Enginn kvíðir öðrum degi,
enda sér þess hvergi þörf
— greitt er fyrir gerfistörf.
Brókin vex en barnið eigi.
á ?.
Gerfiskraut við gerfipenning
getur hver í búðum keypt.
Varúð hafa af stóli steypt
gerfilán og gerfimenning.
Veislum fjölgar, vínið flóir,
verða sumir alveg mold,
— gervallt jafnan hold e.r hold.
AUt er talið gull sem glóir.

3t Litskrúð hersins landið fe.grar.
— liðið flytja ótal skip.
Gerfið allt með ýmsum svip,
gulir menn og nógir negrar.
4 Gott eiga þessir gerfismiðir,
— gerist mörgum hægt um vik.
Yfir blakta stjörnur, stryk.
O Nýir herrar, nýir siðir.
\
2 S* Kaupið hækkar, kreppa þrýtur,
/ kallar þjóðin glöðum róm:
, Gott er að hafa gerfidóm!
/ Lýður allur lífsins nýtur.
8■ Ómar teitin auðs í hringum.
Enginn maður veit til fulls
það sé kálfur gerfígulls,
sem þeir dansa kátir kringum.
p, Stríðsgróðinn — ef vel er varið
veitir beztu gerfisjón.
Sýtir e.nginn sálartjón,
enda Iitlu fyrir farið.
Landinu til láns og sóma
lofa allir gerfifeng,
færa eftir fiðlustreng
bogann, meðan brennur Róma.
rrrV
ff, Gott er að búa í gerfiríki.
Greint ei verður neinsstaðar
svona afbragðs aldarfar,
þóft starað sé í stjörnukíki.
Gerfiskáld.
141