Spegillinn - 30.06.1944, Blaðsíða 6

SPEGILLINN XIX. 13.
H.f Hamar
VélavorkstæSi — Járnsteypa
Kctilsmiðja
TrygKvagötu 54, 45 43, Rvk.
Framkvstj.
Bcneilikt Gröndal
Símar:
■2880, 2881, 2882, 2883, 2884.
Tcicgr.adr.: IIAMAR.
íslenskt fyrirtæki
Styðjið inniendan iðnað
HiMIUyMiMMBi
Þeir, sem ganga
.) / //fSfrA// /
eru i fötum frá
kvnn & Bjarna
Biireiðavai aniuiir
Bifreidaviðgerðir
Bifreiðasmurning
Mun það ek£i, vera,. svo um
bændastéttina, að ef ekki tekst
aS sameina hana um sameigin-
leg verkefni, sáímeiginlega ást á
viðfangsefnum sinum, sameigin-
lega starfsemi og hagsmuni, —
og sameiginlegar lífsskoðanir og
íé'lagshygsjónir, þá verði það
| frámunalega tilgangslítið að
ætla að „hraðfrysta" alla bænd-
ur i eina kippu, með hræðslu
við önnur öfl og aðrar stéttir i
þjóðfélaginu — og kuldann til
þeirra.
Steingr. Steinþórsson.
_ Bjarni Ásgeirsson. ,
-—— Sveinbjörn Högnason.
S u m ur þáttui'
Meðan þjóð og SPEGILL lifðu enn í skjóli
konungsvaldsins, var það siður að blaðið
birti sumarþætti á sumrin, og þótti ekki
nema sjálfsagt. Við tilkomu lýðveldisins
mætti halda, að þessu yrði eitthvað breytt,
en ég hugsa nú sem svo, að meðan vér not-
um hina ágætu gömlu dönsku krónumynt í
öllum viðskiptum, sé ekkert því til fyrirstöðu
að nota líka sumarþáttsnafnið á þessum hug-
leiðingum mínum.
Já, vel á minnst: krónan. Það má næstum
merkilegt telja, að varla og kannske alls ekki
hefur verið á það minnzt, að hið unga lýð-
veldi þyrfti nýja mynt, til -þess að aðgreina
sig frá danmörku. Eins og nú stendur, för-
um vér bil beggja, þannig, að önnur hliðin
á þeirri mynt, sem notuð er í landinu, er ís-
lenzk, en hin dönsk. Er þetta í rauninni
miklu sniðugra en því hefur nokkurntíma
verið ætlað að vera, því að með þessu erum
vér að sýna samúð vora með fyrrverandi
sambandsþjóð vorri — þessa, sem sambands-
þjóðin vill ógjarna leggja mikinn trúnað á —
og ennfremur erum vér að leggja vorn litla
skerf til hinnar margumræddu norrænu sam-
vinnu. Ættum vér því ekki að fara neitt að
breyta myntinni, að minnsta kosti ekki fyrr
en norræna höllin. eða eitthvað, sem gerir
sama gagn, er komið upp, enda höfum vér
víst í nógu að snúast að saga kórónuna af
Fálkaorðunni og gefa sendimönnum vorum
ný erindisbréf, þar sem kóngurinn er ekki
nefndur á nafn.
Jafnskjótt sem lýðveldishátíðin var af
staðin, var hin nýja Valhöll á Þingvöllum
opnuð fyrir almenning og var.pressu vorri
boðið þangað í matarveizlu, sem vér teljum,
að slái allt flatt, sem í því fagi finnst, og geti
sómt sér hvar sem er á heimsmarkaðinum,
enda var mikið étið og minnti þetta mest á
matarborðin í Þúsund og einni Nótt, nema
hvað þar er hvergi nefndur harðfiskur, en
hann var bæði mikill og góður í Valhöll. Vil
.ég ráðleggja öllum, sem einhverja verzlun
stunda og vilja plata viðskiptamenn sína í
stórum stíl, að fara bara með þá í Valhöil og
láta þá borða þar og mun mátulegt að láta
þá undirskrifa pappírana um það leyti, sem
komið er að ostinum.
Nýlega hefur Gísli Halldórsson komið
fram með tillögu, sem vafalaust má telja met
— jafnvel hjá Gísla. Vill hann láta stofna
útibaðstað við syðri enda Tjarnarinnar í
höfuðstaðnum, og væri það út af fyrir sig
eklti neitt, ef þessum baðstað ætti ekki að
fylgja ýmislegt annað, svo sem æskulýðs-
höll, músíkhöll og yfirleitt flestar þær hallir,
sem mest hefur verið talað um síðustu árin.
Virðist Gísli hafa drukkið í sig lífsspeki Eg-
ils: ,,Allt á sama stað“, og er vel farið. Er
110