Spegillinn - 30.06.1944, Blaðsíða 4
SPEGILLINN XIX. 13.
iiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii, Iiiii,iiihiiii,i, iiuum, HHiHimmNWMUJuuimuui, minMMiur, 1,1,,, imimi, tiiiti«iiiiiiiiiiiiiiitmiiiiiiiiiiiiiiiitiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiu<iiiiiiiiimimiimiiimiiiiiiiiimMiiitiii>.im*
H Benedihh'or & Co
Reykjavik
<$; iídtru'Qímti,
Aðalumboðsmaður
fyi-ir Island:
ólafur Einarsson
vélfræðingur.
Sími 4340.
Paopirsvörur
Rilföng
Bókhaldsbækur
Verzlunin
Björn l<
risfjánsson
Pappiridalld
um, sem geta ekki einusinni lagt útsvar á
íorsetann, þrátt fyrir hans allrahæsta resí-
dens i hreppnum. Ættu fleiri hreppar að
taka sér þetta til fyrirmyndar, ef þeir hýsa
einhverja öndvegismenn þjóðarinnar og að
niinnsta kosti senda þeim fallegt skeyti með
útsvarsseðlinum.
Að morgni hins nýja lýðveldis eru menn
að vonum stórhuga og hyggja á miklar fram-
kvæmdir. Hið helzta í þessa átt mun hin
höfðinglega „morgungjöf" Alþingis til lýð-
veldisins, en hún er þrjár milljónir króna,
til þess að reisa forngripasafn. Sumir eru
svo illgjarnir að kalla þetta eigingirni og
segja, að þingið sé að tryggja sjálfu sér elli-
hcimili, en vitanlega er þetta ekki annað en
argasti rógur. Þá má og telja í þessari röð
hinn stórmerka landgræðslusjóð, sem hefur
nýlega fengið skautbúning að gjöf, og er
hann nú boðinn til sölu á opnum markaði og
verður seldur fyrir hæsta viðunanlegt boð.
Ekki mun skautbúningurinn enn vera geng-
inn út og eru menn jafnvel farnir að hallast
að þeirri skoðun, að vænlegra væri að láta
kvenmann innan í hann, til þess að örva
markaðinn. Þó er ekki vitað, hvern bvr sú
tillaga fær.
Yfirleitt má segja, að þessi lýðveldisstofn-
un hafi tekizt vel eftir atvikum og hver veit
nema það eigi eftir að sannast, sem lesa má
milli línanna í sumum heillaskeytunum, að
vér séum allra bezta lýðveldi, af lýðveldi að
vera.
'Enginn ætti að sitja sig úr færi með að
sjá sýninguna, sem nú er opin í Menntaskól-
anum í Reykjavík og heitir „Frelsi og Menn-
ing“. Sýningin er, eins og forráðamenn henn-
ar taka fram, svipmyndir úr sögu landsins,,
allt frá því er Paparnir komu hingað til þess
að verða ekki fyrir spjöllum í messunni af
völdum innlendra og erlendra ránsmanna og
bandítta og þangað til Hjörvar var hundvot-
ur að reyna að lýsa lýðveldinu hinn 17. júní
síðastliðinn. Sýninguna þarf að skoða vand-
lega. til þess að geta haft hennar full not, og
helzt þarf að rifja upp fyrir sér fslendinga
sögu og fornbókmenntirnar áður en farið er
að skoða hana. Gagnið af henni verður jiví
okki tekið með sitjandi sælunni.
Hér verður vitanlega ekki drepið á nema
lítið eitt af öllu því, sem þarna er að sjá. í
fyrstu stofunni eru nokkrar af hinum al-
kunnu mannamyndum Kjarvals og sanna
glögglega, að „norræni stofninn", sem vér
erum stundum að guma af, er ekki einvaldur
með þjóð vorri, heldur má með sanni segja,
að vér erutn allra þjóða kvikindi, og stönd-
um þar sízt að baki sauðfjár- og hundakyni
voru, en þeim hefur báðum lengi verið við
brugðið fyrir mikla og óskipulega blöndun.
Er þá skiljanlegra og fyrirgéfanlegra en áð-
108