Fálkinn - 02.06.1928, Qupperneq 6

6
F A L K I N N
— Hvcrn fjandann hafið þið
að gera hjer? Við skulum fara
AIois, elsku góði AIois fyrir-
gefðu mjer!
Lögreglan heimtaði nú að fá
skýringu á þessu og vildi ekki
láta þau laus. Og mjög gegn
vilja sínum varð konan að skýra
frá hvernig á þessu stóð.
—- Jix, jeg er ákaflega afbrýð-
issöin. Maðurinn minn hefir oft
verið mjer ótrúr. Jeg hafði á-
stæðu til að ætla að það væri
ekki einvörðungu í verslunarer-
indum, að hann fór í þessa ferð.
Jeg ákvað því að féla mig í kof-
fortinu og sjá hvað hann gerði.
Frúin hafði legið í koffortinu
í margar klukkustundir, en hafði
ekki orðið þess vör að maður-
inn hennar hefði aðhafst nokk-
uð óleyfilegt.
— En lcomdu nú, AIois. Jeg
er svo þreytt. Við skulum flýta
okkur inn á gistihúsið!
Og svo hvarf frúin með sinn
saklausa eiginmann, en lögregl-
an og allur mannfjöldinn skelli-
hló. —
KOSSA-S.JÚKA KONAN.
DómslóII í Ameríku hafði ný-
lega til meðferðar mál, hjóna-
skilnaðarmál, sem vakti tölu-
verða eftirtekt vegna þess hve
ástæðan til beiðninnar um skiln-
að þótti merkileg.
Það var í Philadelphia. Ung
og fögur kona, sem aðeins hafði
verið í hjónabandi í þrjú ár,
krafðist skilnaðar frá manni sín-
um — af því að hann kysti hana
ekki nógu oft! Hann hafði þar
að auk einu sinni beint neitað
að kyssa hana -— og það þótti
ungu konunni keyra úr hófi.
Yfirdómarinn, mjög alvarlegur,
setti rjettinn og tók málið fyrir
með því að byrja yfirheyrslu yf-
ir konunni. Þess var krafist að
hún skýrði frá málavöxtum og
hágrátandi tjáði hún dómaran-
um frá þvi hvernig maðurinn
hennar vanrækti hana og yfir-
leitt sýndi henni ekki vott nokk-
urs ástaratlots. Síðan var eigin-
maðurinn yfirheyrður sem fyrsta
vitni og vitnisburður hans var
á nokkurn annan veg en henn-
ar. — En, sagði hann, hún er
svo gráðug í að kyssa, að hún
hefir eitrað alt mitt líf, alt frá
fyrsta degi hjónabandsins. —
Hann vildi samt undir engum
kringumstæðum gefa eftir skiln-
aðinn. Hann unni henni af öllu
sínu hjarta, en hvað kossunum
viðvíkur hefði hún krafist meira
en nokkur karlmaður gæti látið
í tje. —
Vitnisburður mannsins vakti
hina mestu athygli í rjettarsaln-
um og yfirdómarinn ákvað að
vita hvað mótparturinn hefði
fram að bera gegn því sem inað-
urinn hjelt fram. Hún hafði
sannarlega ekki krafist of mikils
af manninum sínum, sagði hún,
og hjelt því fram, að eiginmað-
ur, sem þrjóskaðist við að kyssa
konuna sína eins oft og hún
vildi, gæti ómögulega elskað
hana. Og nú þótti dómurunum
vandást málið.
Eftir alllangar bollaleggingar
ákváðu þeir að leiða fram sjer-
fróða inenn til þess að fá þeirra
umsögn um, hve oft maður og
kona eftir þriggja ára hjónaband
alment kystust daglega. Hinir
sjerfróðu komust að þeirri nið-
urstöðu, að hjón fyrstu vikur
hjónabandsins alment kvstust 6
—8 sinnum á dag, cn þar á eft-
ir muni tveir kossar þykja nægi-
legt. Frá þessari reglu væri auð-
vitað undantekningar, en fleiri
en fimm kossa á dag mætti eng-
in kona heimta af manninum
sinum. En þar sem konan nú
hefði krafist um tíu sinnum
fleiri kossa, komust þeir að
þeirri niðurstöðu, að rjettinum
bæri ekki að veita henni skilnað
gegn vilja mannsins.
Og þegar dómarinn hafði lesið
upp dóminn, fjeli konan himin-
lifandi um háls mannsins og
kysti hann marga kossa svo
undir tók í rjettarsalnum. En
dómarinn og allir viðstaddir
veltust um af hlátri. Þetta
var skringilegasta hjónaskilnað-
armálið sem dómstóllinn í Phila-
delphia nokkurntíma hafði haft
til meðferðar.
P í o i oip=oi" í o; o í Q

353
Ovgel.
Seld með afborgunum.
Útborgun frá 75 kr.
Mánaðarafborgun 15 kr.
Píanó.
Herm. N. Petersen & Sön.
Kgl. hirðsali.
Útborgun frá 250 kr.
Mánaðarafborgun 35 kr.
Brunswick- og Pholyphon-
grammófónar
Útborgun og mánaðarafborgun
eftir samkomulagi.
Einkasalar:
Hljóðfærahúsið.
0<AlC>0| A-Q;O.AlOO< A'QO/AtOOl a«Q
Kvikmyndir.
líROSTXIR STRKNGIR er mvnd sem
segir frá ástaræfintýri ungs og um-
komulauss manns og enskrar lávarðs-
frúar. Forlögin hafa hagað ]>vi svo, að
lávarðsfrúin hefir tckið hann fyrir
rikan mann, og í stað ]>ess að segja
iienni alla söguna, villir hann henni
Ókeypis
gleraugnamátun í gleraugnasölu sjer-
fræðingsins, Laugaveg 2. Dragið ekki að
útvega yöur lestrar-, vinnu- eða hvíldar-
gleraugu. — Sjáið þjer illa við lestur og
vinnu? Þreytist þjer í augunum? Taliö sem
fyrst við BRUUN, sjónfæhjafræðinginn á
Laugaveg 2. — Hann þelrhir ráö við því.
sjónir — fær sig ekki til að trúa henni
fyrir öllu, þvi ])á veit hann að hún
muni yfirgefa sig. Hún skilur við
mann sinn til þess að fylgja unga
manninum, en Jjegar honum eru öll
sund olkuð, fyrirfer Iiann sjer. Mynd-
in er gerð eftir skáldsögu eftir Pierre
Frondaie og gerist mest í hinum
frægíi skemtistáð Iiiarritz. Á myndun-
um til vinstri sjást tvö atriði úr þess-
um leik, með leikendum Huguette Du-
flos og George Galli, sem fara með
NYJA fííó sýnir um lielg'
ina bráðskemtilega Chaplinmynd
i tveimur þáttum.
„II ■/ Ö R TU í fí Á L 1“ heitir
mynd, sem GAMLA ttíó sýnir
irinan skamins. Er efni hennar
jietta: Amos læknir hefir átt tvæf
’ ’ ’ á æfinni: að verða forstöðu-
maður sjúkrahússins, sem
ríki maðurinn, Ira Hard'
ing, er að láta smíða og
giftast systur hans, sein
hann hefir verið trúlofað-
ur í 20 ár, en ekki haft
efni á að giftast. En nú
ber svo við að rjett áður
en á að vígja nýja sjúkra-
húsið bakar læknirinn sjer
reiði sjúkrahússgefand-
ans, sem svo sviftir hann
stöðunni. En aftur grípa
forlögin í taumana og
læknirinn bjargar syni Ira
Hardings úr lífshættu, og
fær óskir sínar uppfyltar-
— Myndin er prýðisvel
ieikin af Rudolph Sehild-
krant, Sam de Grasse,
Gladys Brockwell, Virginia
Bradford o. fl. Á myndinni
sjást tvær þær síðast-
nefndu.