Fálkinn - 23.03.1929, Qupperneq 4

4
F A L K I N N
l'onulíir, sem fuiulisl hefir í Gobi-eyðimörkinni: KSla, !) fehi löng.
saint á sönui' slóðum.
Visindainenn standa á því
fastara cn fótunum, að ættfaðir
hestsins, sem verið hefir húsdýr
allra þjóða oi> sem við íslending-
ar eigi sist höfum ástæðu til að
hafa áhuga fyrir, hafi haft fæt-
ur með fiinm tám. Itjuj'gust
leiðangursmenn við að finna
leifar af hesli, sem í'æfi sönnun
fyrir þessari tilgátu. En það
urðu vonbrigði. Hinsvegar rák-
ust leiðangursmenn á steingerð-
an skóg, sem staðið hefir i full-
um blóma fyrir miljónum ára.
Þennan skóg fundu leiðangurs-
inenn inni í sjálfu Tíbct, hinu
lokaða landi, en þaðan voru
þeir reknir út svo fljótt, að
þeim gafst ekki tækifæri til
nánari rannsókna á þessu
merkilega fyrirbæri. Þó gátu
þeir fengið tækifæri lii að
sjá, að „lama-arnir“ — eða
Búddaprestarnir í Tíbet
höfðu bygt sjer musteri úr bein-
um forndýra, samskonar þeim
og leiðangursmennirnir hiifðu
sjeð áður, alveg á sama hátt og
menn fyrrum bvgðu parta af
sauðarleggjuin hjer á landi, í
gamla daga, og bendir þetta á,
að nóg hafi verið til af þessum
uppbláshu forndýraleifum.
Leiðangursmenn fundu beina-
grind af forndýrinu „Dynosaur-
us“ og kjálka með tönnum af
nashyrningi, sem vísindamenn
vissu eigi deili á áður. Var hann
miklu stærri en núlifandi nas-
hyrningakyn. Við saltvatnspoll
einn i eyðimörkinni fundust
ýinsir injög eftirtektarverðar
steing jörfingar af dýruin og
steingert hreiður með eggjum
eftir „Dynosaurus“; — sýndi
hreiðrið að þessi liorfnu trölldýr
verptu 15—20 eggjum, sem lögð
voru í 2—3 lög í hreiðrinu, og
að dýrin láu ekki á eggjunum
en rótuðu yfir þau þunnu lagi af
sandi og Ijctu síðan sólina leggja
til hita þann, sem til útungur-
innar þurfti. Og leifarnar sýna
þó jafnlraint, að kvendýrið hafi
ávalt verið á vakki nálægt
hreiðrinu til þess að líta eftir, að
óvinir kæmist ekki að því.
Andrews-leiðangurinn er nú í
Ameríku, »e'n leggur bráðlega
upp aftur, því árangurinn hefir
orðið svo góður, að leiðangurs-
menn þyrstir í meira. Þeir
ferðalangarnir halda sem sje,
að þeim takist að finna menj-
ar þess, að mannkynið hafi átt
vöggu á þessum slóðum, og það
er ekki einskis vert að geta
fundið sannanir eða sannana-
líkindi fyrir jafn mikilvægu mál-
efni og því, hvar vagga mann-
kynsins hafi staðið.
I'ýskur dómuri rak uni daginn konu
út úr rjettarsalnuin — nf ])ví hún
hafði farðað sig méðnn á rjettarhald-
inu stóð.
Tveir hreskh’ læknnr, tvihurar, sem
lengi höfðu unnið nð ýmsum tilruun-
um til lækninga á krnhbameini ineð
radium, fröindu um daginn sjálfs-
moi'ð. Þeir settu það fyrir sig, að
tilrnunum Jicirra var cnginn gnumur
gefinn af læknastjettinni hresku. *
I'nð hnr við i Ragusa i Jugoslaviu
fyrir nokkru, nð töframaður var nð
sýna list sina. Eitt nf því sem hann
gerði var nð láta unga stúlku hvcrfa.
Hann hreidtli bara svnrtan dúk yfir
hann — og svo hvnrf liún. En nú var
eftir nð töfra hana fram á sjónarsvið-
ið aftur. Töframaðurinn breiddi dúk-
Leggið
undir gólfdúka yðar. —
Einangra mjög vel. Sjer-
staklega þægilegar þar
sem dúkar eru lagðir á
steingólf. Fyrirliggjandi
hjá
J. Þorláksson & Norðmann.
Bankastr.il. Símar: 103 & 1903.
Líkast smjöri!
k>MÍ0RLÍm
I____________1
inu út aftur —• en stúlkan kom ekki.
Hann heið nokkra stund og fólkið fór
að verða órólegt. I'að kom ])á í Ijós
nð hún linfði hlaupið á hurt — og
tekið með sjer peningakassnnn.
Sænskunt prentara sein var slompað-
nður við vinnu sína varð ]>að á cinu
sinni fyrir' löngu, að prenta þriggja
skildinga frímerki með gulum lit í
stnð grænum. Smákaupmaður keypti
merkið og limdi ]>að á kröfubrjef til
viðskiftavinar. I'nr lá brjefið i mörg
ár, uns sonur hans, sem safnaði fri-
merkjum fann ]>að af tilviljun. Eitt
sinn er hann var í peningavandræðum
seldi liann ]>að fyrSr átta dali. Siðan
var frimerkið selt á uppboði fyrir 300
dali og Ienti ])á lijá sænskum greifa.
Hann seldi l>að nftur fyrir 35,000
franka og sá sem keypti seldi ]>að uft-
ur nýlega fyrir 37,000 krónur.
I'nð bnr við i New York um daginn
nð maður bað sjer stúlku meðan þau
voru að dansa á stórum skcmtistað.
Hún sagði nei. Maðurinn dró fram
skammbyssu og skipaði hcnni að
hegja. Síðan flutti hann liana með
sjer út, ók í bifreið til prestsins og
neyddi hana til nð giftast sjer. Eftir
nokkra inánaða samvist kærði hún
hann fyrir lögreglunni — og hún
fjekk undir eins skilnað.
Sfeingerfingnr uf flnyu frá forndýra' ímnbili nu. Mgiulin er í nátlúrlegri
slærð.
,,Brontesaurus“, dýr sem soipaði að fmi leyti til selsins, að fiað gal lifað
bivði á lunili og i sjá.