Fálkinn - 13.04.1929, Qupperneq 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvœmdastj.: Svavah Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Austurstr. 6, Reykjavik. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Osló:
Anton Schjöthsgate 14.
Blaðið kemur út livern iaugardag.
Askriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
^r. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allah áskriptir greiðist fvrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter.
Prentsmiðjan Gutenberg
&Rraédaraþanfíar.
Heimla ]>ú ekki lófaklapp fyr
en fjjer hefir hepnast stökkið.
Hora 7..
Altitt er það, að menn segi: Enginn
skilur mig! Og oftast keniur þetta
andvarp frá fólki, sem fremur auðvelt
er a<5 sltilja. I>eir sem kveina mest,
L‘*'u oftast nær menn, sem ekki skilja
sjálfa sig.
Við leggjum flestir alt of mikla á-
herslu á hvað við ivtlum að gera,
hvað við höfum hugsað okkur að
gera. En j)ag er erfitt að fá aðra til
■'ð skilja þessi óunnu stórvirki og
'iðurkenna þau. Unnin afrek skilur
lolk hinsvegar vel, þau tala fyrir sjer
Mall og almenningur beygir sig fyrir.
staðreyndum. En þeir sem þykjast
eikra Jieimting á viðurkenningu fyrir
ounnum verkum sínum, eða með öðr-
11111 orðum vilja fá viðurkenninguna
eins °g fyrirframgreiðsiu, þeir vilja
•'ð vi'ð skulum skilja, hve miklir
uienn þeir sjeu, áður en þeir hafa
lengið nokkuð að miklast af.
hn fleiri mönnum hefir verið spiil
“'eð 0f miklu dátlæti en of litlu.
haða eru til menn, sem hafa laf
•' I>'i, að láta fólk búast við inikle
■'l sjer. I>að eru til menn sem haf;
s\o gott lag á þessu, að álmenningui
‘úir þeim fyrir miklu, áður en þeii
'ata sýnt að þeim sje trúandi fyrii
uokkru. Oftast nær laglegir menn
•unguliprir, stimamjúkir með þunni
.viirhorðsmentun eins og oliubrák i
'atni. En oftast iiær slœr i hakseg
VOr þessum mönnum, nerna forsjón
111 sJe svo miskunsöm við þá, að láti
’ auðann hirða þá á besta aldri.
okýnsamir menn vita, að ekkerl
" jafn skaðlegt og hrós í ótíma tal-
að. Og svo undarlegt er lífið, að ein-
miu l'egar maðurinn hcfir unnið af-
'ekin sem hróss eru vcrð, finst lion-
11,11 ekkert til uin það. Hann er eins
og ríkur maður sem vinnur i happ-
' "etti. Hann hefir ekkert við það að
1 a ■ bví stórvirkið talar fvrir sier
Malft.
K nu er það maðurinn sem unnið
atii stórvirkið, sem ekki skilur hina.
v(1ju er að hrósa? Því venjulega
'11 úur Íionum Ijóst eftir á, að það
.1111 t'Uuði frain stórvirkið voru leynd-
" °k ósjálfráðir eiginleikar eða eðl-
!s lvöt- Einhvcr ósjálfráð hvöt knúði
'ann, ósýnilcg liönd leiddi liann.
nnið st,órvirki er eins og dygðin,
'•" her launin i sjálfu sjer. Ekki
s'° að skilja, að maðurinn eigi að
'1111111 stórvirkin fyrir ekkert. En það
'■ auðveldara að verða miljónamær-
'ngur en ,að láta aðra skil.ja sig rjett.
KAPPRÓÐRARNIR Á THAMES
Mijnd frá síðasta kappróðrinum, er Cambi'idge sigraði með 8 bátslengdum.
Knattspyraan er tvímælalaust
þjóðaríþrótt Englendinga, en þó
hafa þeir engan veginn látið
hana gagntaka sig svö, að aðr-
ar íþróttir njóti sín ekki. Eng-
lendingar eru fjölhæf iþrótta-
þjóð, og það sem ekki síst hefir
haldið við fjörugu íþróttalífi í
landinu er það, að æðri stjett-
unuin. Siðasta kappmótið vakti
óvenjulega eftirtekt, því þá voru
liðin 100 ár síðan róðurinn var
þreyttur í fyrsta skifti.
Fátt tel.ja enskir stúdentar
sjer meiri heiður en að fá að
vera í kappliðinu. Þarna er
saman kornið lirval hins enska
mentalýðs, og keppendurnir eru
eggjunarorð til piltanna. Þetta
hefir verið siður í hundrað ár
og er enn í dag og verður á ó-
komnum áratugum, því Eng-
lendingar eru fastheldnir við
fornar venjur, og — ensku
stúlkurnar eru ekki eins hverf-
lyndar og aðrar stúlkur, segja
menn.
Jaf nteflið 1877.
irnar og mentamennirnir iðka
íþróttir kappsamlega.
Eitt af frægustu íþróttamótum
þjóðarinnar er kappróður sá,
sem árlega fer frani milli úr-
valsflokka frá frægustu háskól-
um Englands, Oxford og Cain-
bridge. Þessum kappmótum er
veitt miklu meiri eftirtekt er-
lendis en helstu knattspyrnumót-
á hvers manns vörum meðal
þjóðarinnar, ekki síst sá flokk-
urinn sem vinnur. Lundúna-
stúlkurnar hafa að öðru jöfnu
meiri mætur á Oxford-stúdent-
unum, og þegar þeir eru að
þ.jálfa sig undir róðurinn má
jafnan sjá stórhópa af ungum
stúlkum á árbökkunum, veif-
andi vasaklútum og hróþandi
Englendingar sit.ja sig sjald-
an úr færi þegar kappmót eru,
að veðja um úrslitin. Stórkost-
legustu veðmálin eru jafnan i
sambandi við veðreiðarnar og
þá ekki síst Derhyhlaupin frægu
í Epsom, en einnig eru veðmál
höfð við aðrar íþróttir, svo sem
knattspyrnu, kricket, tennis og
því um líkt. Og stúdentaróðr-
Fyrsta áratogið í róðrinum 1879.