Fálkinn - 03.08.1929, Blaðsíða 4

4
FÁLEINN
dagsstörfin eða eftir að klnkkan
kallar fólk heim frá vinnu á fri-
kvöldum. Skynsöm kona dekrar
altaf dálítið við manninn sinn,
hún undirhýr matinn eins vel
og hún getur, hún gerir mat-
borðið svo snyrtilegt eins og
henni er frekast unt. Og með
þessu gerir hún það sem í henn-
ar valdi stendur til þess að
heimilið verði sá sælubústaður,
sem það á að vera.
Það getur verið skynsamlegt
að hugsa um það, live inargar
hitaeiningar eru í matnum, sem
borin hefir verið á borð, en
helst skulum við láta þær hugs-
anir og íhuganir matseljunni
eftir. í borðstofunni eiga menn
ekki að eta hitaeigningar held-
ur mat og maður á ekki að vera
hugsa um það, hvort nóg sje
fyrir hendi af bætiefnum i matn-
um, sem nauðsynleg eru, held-
ur aðeins eta sig saddan og á-
nægðan.
Þannig gjörðu inenn forðum
daga því að það er ekki fyr en
á 19. öld, sem menn fara að
hafa hugmynd um eiginleika og
efnasamsetningu næringarefn-
anna við hinar stórkostlegu
fvamfarir vísindanna á sviði
efnafræðinnar. Hugmyndin um
að gefa manninum matinn í
skömtum (tablet) liggur enn í
loftinu, en að sú komi tíðin að
það verði gert efast efnafræð-
ingar nútímáns ekki lengur um.
Það verður auðveldara fyrir hús-
mæður og matsveina, og fyrir
þann sem á í miklu annríki er
það hentugt að geta tekið morg-
unverðinn sinn eða miðdegismat-
inn á einni sekúndu, og það án
þess að hætta að vinna. En
skemtilegt verður það ekki.
Lifið missir við það mikið af
hátíðablæ sínum, sem máltíðin
gefur þvi venjulega. En alt þetta
skulum við láta barnabarnabörn-
um vorum efir: Á þeim tím-
um getur vel farið svo, að litið
verði alt öðrum augum á lífs-
gleðina en nú, og að ný gleði
komi í stað hinnar gömlu, er
átti sjer stað þegar góður mat-
ur var framreiddur.
Hvað er það sem mest veldur þvi
hvort leikrit gengur vei eða illa?
Leikhús eitt í I.ondon lagði nýlega
þessa spurningu fyrir 25.000 manns.
Samkvæmt svörunum eru það ekki
undirtektir áhorfenda á fruinsýning-
unni sem ríða baggamuninn og ekki
heldur dómar blaðanna um leikinn.
11.000 manns lijeldu þvi fram, að
það væri ummæli vina og kunningja,
sem rjeði þvi hvort þeir færi sjálfir
að sjá leikinn. En 3000 svöruðu, að
það væru auglýsingarnar i blöðun-
um, sem riðu baggamuninn hvort þeir
færu og horfðu á Ieikinn eða ekki.
Við rannsóknir hafa menn komist
að raun um, að meðaldýpt hafsins
er 4000 metrar. Meðalhæð fastalands-
ins er 700 metrar, en hæsta fjallið —
Mont Everest — og mesta dýpi, er
fundist hefir eru álika mikil, næstum
þvi 10 kilometrar. Þar sem útliöfin,
Atlantshafið, Indlandsliafið og Kyrra-
hafið eru 4000 metrar að dýpt að
meðaltali cru hin inniluktu og minni
liöf miklu grj’nnri. Norðursjórinn er
t. d. 100 metrar djúpur, Eystrasalt
60 og Persaflói aðeins 30 metra.
Miðlungsdýpt hafa Mexikóflói 2200
metra, Miðjarðarhafið 1600, Hauða-
hafið 500 og fshafið 1300 metra.
Amerísk blöð flytja ótrúlcga, átak-
anlega sögu, sem gerðist fyriv
skömmu í Mexiko og vakið liefir
gremju um öll Bandarikin. Sagan er
á þessa leið: Ernesto Ileal var dæmd-
ur til dauða fyrir herrjetti 1. ferbrú-
ar s. 1. Dómurinn var lesinn upp sam-
dægurs, en líflátið ákveðið klukkan 6
næsta morgun. Þegar inorgnaði var
Heal leiddur út og riðill liermanna fór
með honum til þess að framkvæma
athöfnina. Við skipun riðilst jórans
dundi skothriðin á Rcal, sem hnje
jafnskjótt til jarðar og liöfðu sjö
kúlur hitt hann. Hermennirnir hjeldu
til hermannaskálans að verkiuu
loknu án þess að gefa honum frekar
gaum. þvi að enginn gat um það ef-
ast að maðurinn væri steindauður. En
nú bar svo cinkcnnilega við, að eng-
in kúlan hafði sært hann til bana.
Og þcgar hann komst aftur til með-
vitundar eftir dálitla stund tókst hon-
um með áköfum erfiðismunnm að
ti
T H E R M A
»Therma« Fabrik fiir electrische Heizung A/G., Schwanden,
er ein af þeim raftækjaverksmiðjum sem þekt er um alla
Evrópu, og viðurkend fyrir að skara fram úr hvað vöru-
vöndun snertir. — Hin stærstu iðnaðarlönd í álfunni, svo sem
t. d. Þýskaland, kaupa rafmagnstæki af Therma.
Allir þeir sem ætla að kaupa eitthvað sjerlega vandað,
spyrja um „Therma“.
Snúið yður til:
TÚLÍUS B3ÖRNSSON, raftækjaverslun, eða ELECTRO CO.,
Austurstræti 12, Reykjavík. Akureyri.
KS BHBK
komast að þjóðveginum, sem Já rjett
hjá hermannaskálanum. Bóndi, sem
var á ferð fann liann þar og flutti
hann á sjúkrahús i þorpi rjett lijá og
sjúkrahúsinu spurði liver hann væri
þar voru sár hans grædd. Enginn á
og livernig hann hefði fengið allar
þessar kúlur. Mcnn hjeldu að á hann
liefði verið ráðist — og hugsuðu ekki
meira um þetta. Þegar Real var orð-
inn vel friskur fór spítalalæknirinn
að spyrja liann um orsökina til sára
hans. Heal sagði þá lækninum bros-
andi hvernig í öllu lægi — að hann
liefði verið dæmdur til dauða og líf-
látinn! Læknirinn skoðaði það sem
skyldu sina að tilkynna yfirvöldun-
um þetta. En afleiðingin varð sú, að
tæpum mánuði siðar komu bermenn
þangað sem Rcal var, leiddu hann út
og eftir að hafa bundið hann við trje,
skutu þeir hann, þrátt fyrir mótmæli
læknisins. Real hnje niður og raknaði
ekki aftur við.
Lögreglan i Shanghai hefir nýlega
liaft hendur i liári óaldarflokks þar i
borginni, sein liafði það fyrir atvinnu
að stela mönnum. í flokknum eru 27
manns, og af þeim voru 9 konur, en
fyrir lionum stóð forkunnar fögur
stúlka, aðeins 16 ára gömul.
Flokkur þessi bjó i fallegu liúsi,
átti marga bíla og engan grunaði
neitt. Upp á siðkastið ljek hann sjer
að þvi að handtaka menn og halda
í fjötrum, uns þeir voru leystir út
fyrir of fjár. Einn af þeim, sem þeir
stálu var sonur miljónamærings, 19
ára gamall. Faðirinn varð að horga
300000 dollara áður liann fengi son
sinn útleystan. Við liandtökuna kom
það í ljós, að allir jiorpararnir liöfðu
sjálfhreyfi skammbyssur, konur sem
karlar. Nú bíður allur flokkurinn
dauðarefsingar — en sonur miljóna-
mæringsins gerir alt sem liann getur
til þess að frelsa foringja flokksins,
sem hann er mjög ástfanginn af.
Tónskáldið Ii*wing Berlín, sem cr í
fríi i F>akklandi eins og stendur,
segir, að það eina, sem tónskáld nú-
timans eigi að gera, sje að fylgjast
vel incð tímanum, koma tónum sín-
um á „mikrofón" og selja þá siðan
talkvikmyndunuin. Þá aðfcrðina hefir
hann valið sjálfur. Dægurflugulögin
hafa flust til Ilollywood, segir liann.
Hollywood er futl af tónlistamönn-
um, sem græða of fjár. Þetta ástand
getur ekki lialdist Iengi, en upp úr
því mun þó risa eittlivað, sem mikið
er í spunnið. Sönn talkvikmynd, sem
fullnægir þörf og smekk áheyrenda
vorra tima.
VIÐ GREFTHUN
Fyrirgefið, herra prestur, mig lang-
ar til að kynnast yður. Jeg er bróðir
liksins.
MÁLAFERLI ÚT AF NEFI
Einkennileg málaferli eru á döf-
inni í kvikmyndabænum Hollywood. Á
meðal hinna mörgu listamanna sem
þar eru er maður, sein lieitir Louis
WolUieim.
Hann hefir hlotið aðdáun allra
upp á siðkastið sem kvilunyndaleik-
ari, en það á hann meira að þaldca
nefi sínu sem er bæði stórt og ein-
kennilegt lieldur en sjerstökum leik-
araliæfilcikum.
Og ncfinu var það að þalika að
liann Ijek aðallilutvcrkið i „Skyn-
sama apanum“. Þetta lilulverk ljek
Woílheim af mestu snild. Hann lilaut
verðlaun fyrir og fjekk fjölda tilboða
frá öðrum kvikmyndafjelögum. Ilann
var nú samt sem áður bundinn sínu
gamla fjelagi með samningi og for-
stjóri fjelagsins geklc þess ekki dul-
inn að nefið á honum Wollheiin var
hreinasti fjársjóður.
Ný mynd var i undirbúningi þar
sem Wollheim átti að leika nýtt apa-
hlutverk. En Wollheim neitaði því
með öllu og bar þvi við, að frægur
sjerfræðingur í nefsjúkdómum hefði
lofað að gera skurð á nefinu á hon-
um, svo að það yrði alveg „normalt".
Kvikmyndastjórinn hjelt þvi fram að
þetta væru hin verstu samningsrof
og krafðist 120.000 dollara skaðabóta.
Málið kom nýlega fyrir rjett og kvik-
myndastjórinn hjelt því jiar fram, að
Wolllieim væri einkis virði sem leik-
ari, ef nefið á lionum yrði „normalt".
Hann lagði því fullkomið bann við
að uppskurðurinn ætti sjer stað.
í undirrjetti snerist dómurinn kvik-
myndafjelaginu í vil, en vcrjandi
skaut málinu til hæstarjettar með
þeim forscndum að dómurinn væri ó-
siðferðilegur og striddi gegn anda
amerískrar löggjafar. Og nú stendur
öll Amerika á öndinni og bíður dóms
hæstarjettar í málinu.