Fálkinn - 16.05.1931, Page 14
14
F Á L K I N N
Mobiloil
Oargoyle
obiloil
nefnið nafnið til að fá gæðin.
Smurningsolían er aöeins um 3% af
reksturskostnaði bifreiöarinnar, en
þessi 3% hafa mikil áhrif á hin 97%
— og reynslan liefir sýnt að gæða
olíur eins og Gargoyle Mobiloil dreg-
ur úr útgjöldunum til viðgerðar, end-
urbóta o. fl.
Með þvi að biðja um Gargoyle Mobil-
oil frá Vacum Oil Company í stað-
inn fyrir „smurningsolíu“ tryggið
þjer vjelinni rjetta og hagkvæma
smurningu, sem og þjer einnig við
sölu eða skifti á bifreiðinni fáið
meira fyrir hana ef hún er i góðu
ásigkomulagi. —
Smyrjið með Gargoyle Mobiloil;
lengri ending bifreiðarinnar mun
sýna yður muninn.
H. BENEDIKTSSON & Co., Reykjavík
Húsgagnaverslunin
við Dómkirkjuna.
Sendum vörum gegn póstkröfu
um all land.
Aldrei liafa birgðir okkar verið
stærri en nú.
Borðstofuhúsgögn, Betristofu,
Svefnlierbergis og skrifstofu.
Hagkvæmir greiðsluskilmálar
þegar um stærri kaup er að ræða.
Nýjar vörur teknar líeim dag-
lega.
Ódýrast í bænum:
Ivörfustólar á 10 krónur. Borð-
stofustólar, Matborð, Barnarúm,
Barnavagnar, Barnastóiar.
gat honum verið að því? Ef liann átti sökina
á hvarfi Waltons og miljónastuldinum, þá
lilaut lionum að vera annast um, að þetta
væri þaggað niður. —
Bill Dicker leit sínum augum á þetta.
„Hann vill iáta blanda þjófnaðinimi og hvarfi
Waltons saman og tilgangur hans með því
er sá, að láta fólk lialda, að Walton sje
valdur að fjárhvarfinu. Jeg er viss um, að
Kupie á ekki sök á hvorutveggju“. Hann las
blaðið einu sinni enn og kinkaði kolh. „Já,
það er enginn vafi á þessu. Hvað hefir þú
lesið út úr skriftinni, Sepping?“
„Það sama og áður. Hann hlýtur að vera
miðaldra. 1 öllum brjefunum er liöndin ekki
laus við skjálíta, og auk þess er auðvelt að
sjá, að maðurinn er ekki vanur að skrifa —“
„Og þó er þetta ágætlega stílað“, sagði
Dicker. „Þetta brjef er að minsta kosti ekki
lakara en fyrri brjefin lians“.
Jim sat klukkutima á skrifstofu sinni og
hugleiddi viðburði síðustu daga, og honum
lá við að gefast upp við alla frekari rannsókn,
þegar skrifarinn kom inn með brjef til hans.
„Það kom sendill með það, herra fulltrúi“,
sagði liann.
Það var frá Dóru og hljóðaði svo:
Kæri Jimmy, jeg vildi óska, að jeg gæti
talað við yður í kvöld. Pabbi er eklci heima,
og mig langar svo lil að skrafa um Rex við
yður í næði. Ef skyldustörf yða: leyfa, þá
talið þjer við mig svo sem í klukkutíma, þó
að þjer eigið annríkt.“
Hann lagði brjefið frá sjer og andvarp-
aði. Veslings Dóra! gat það verið hugsan-
legt, að það væri hún, en ekki Rex Walton,
sem Kupie var að ofsækja? Hann mintist
i huganum annarar ungrar stúlku, sem þessi
ókunni þorpari liafði rekið út í dauðann.
Þarna sat hann eins og i leiðslu þegar Dicker
kom inn, íottandi pipu sína með áfergju, og
lokaði hurðinni á eftir sjer.
„f nótt ætla jeg að gera aðsúg í Jemons
Street 973“, sagði hann. „Þar er spilavíti og
mig grunar, að þar sje lika ópíumskrá. Jeg
lield að eigandinn, þessi Casey, sje eingöngu
Ieppur“.
„Jimmy leit forviða upp. „Jeg hefi aldi-ei
heyrt getið um það spilavíti,“ sagði hann.
„Það er livergi á listunum okkar“.
Bill Dicker liristi höfuðið. „Þeir hafa ef-
laust mútað einhverjum á næstu lögreglu-
stöð. Við liöfum fengið þessar upplýsingar
frá áreiðanlegum „þefara“ og nú skulmn
við gera alvöru úr þessu í nótt. Jeg ætlaði
aðeins að spyrja þig, hvort þig langaði til
að eiga við þettta?“
Jimmy hristi höfuðið. „Jeg hefi víst meira
en nóg að gera næstu mánuðina — þvi mið-
ur,“ sagði liann alvarlega, og Dicker fjelst á
það.
„Þær vaða uppi þessar spilakrár núna, og
það er lögreglan, sem á sökina á því. Það
er augljóst, að annaðlivort á aðalstöðinni eða
hverfistöðvunum eru einliverjir, sem hnippa
í bófana, hvenær sem gera á aðsúg, og af-
leiðingin er sú, að við höfum ekki handsam-
að neinn síðustu tvo mánuðina“. Hann setl-
ist á borðröndina, tottaði pípuna eins og
liann ætti lífið að leysa og linyklaði brún-
irnar. „Og bak við þessi spilavíti stendur
Kupie," kom svo eins og skollinn úr sauð-
arleggnum.
„Hvernig dettur þjer það i hug“? spurði
Jim forviða.
„Þegar þú lítur á glæpi Kupies“, sagði Bill
Dicker, „þá verða þeir raktir til spilavíta,
álhr nema Waltons-livarfið. Anríaðhvort liafa
fórnarlömbin verið gint i spilaviti, eða að
þessi Persson, sem viljandi eða óviljandi hef-
ir gefið Kupie upplýsingarnar, liefir verið
fjárhættuspilari eða haft samband við fólk,
sem venur komur sínar á þessliáttar staði“.
Hann tók umslagið utan af brjefi Dóru, sem
lá á borðinu og leit kæruleysislega á það.
„Maðurinn sem kom með þetta brjef, gerir
sjer ekki innbrotsþjófnað að atvinnu“, sagði
hann og benti á eitt liornið, þar sem sjá málti
far eftir fingurgóm.
Jim hló. „Jeg hefi aldrei haft miklar mæt-